Τετάρτη 21 Ιουλίου 2010

Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι. Νο 28 /14 Ιουλίου 2010. Σχόλιό μας της

ΓΙΑ ΝΑ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΠΑΛΙΟΙ
ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΝΕΟΙ.
ΠΡΙΝ 27 ΧΡΟΝΙΑ ΓΡΑΦΑΜΕ
ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΑΣ
Από το Γιώργο Ι. Καζαντζή
ΜΑΣ ΛΕΤΕ ΨΕΜΑΤΑ














Την αφορμή για το σημερινό μας σχόλιο μας την έδωσε η έντονη “ΠΡΟΒΟΛΗ” της πόλης μας, από όλο σχεδόν τον ημερήσιο τύπο της χώρας μας.
Οι επικίνδυνοι εντυπωσιακοί τίτλοι όπως, “Η ΠΤΟΛΕΜΑΪΔΑ ΑΡΓΟΠΕΘΑΙΝΕΙ”, Η ΠΤΟΛΕΜΑΪΔΑ ΕΚΠΕΜΠΕΙ SΟS και άλλοι, καιρός είναι να σταματήσουν  γιατί μόνο κακά προκαλούν στο λαό μας και στην πόλη μας.  Αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει να κρύβεται η αλήθεια οπό το Λαό όσο πικρή και αν είναι, αλλά η υπερ6ολή πάντα βλάπτει.
Θα θυμούνται οι αναγνώστες μας, πως, πρόσφατα, αλλά και στο παρελθόν στις έρευνες μας για τα προβλήματα της πόλης μας και στα προς έρευνα προβλήματα, αναφέραμε πάντα και τα θέμα, ΜΟΛΥΝΣΗ - ΡΥΠΑΝΣΗ του περιβάλλοντας μας, χωρίς ποτέ να προχωρήσουμε στο καυτό, για το λαό μας πρόβλημα. Δεν το τολμήσαμε όμως και τούτο όχι γιατί μας έλειψε το θάρρος ή είχαμε παντελή άγνοια της κατάστασης που επικρατεί στην περιοχή μας, αλλά γιατί έπρεπε η ενημέρωση ταυ λαού μας να είναι σωστή και να στηρίζεται σε θετικά στοιχεία, γιατί η οποιαδήποτε πληροφόρηση του κόσμου σε ένα τόσο σημαντικό θέμα, σε  ένα θέμα που ταυτίζεται με τη ζωή μας θα μπορούσε να δημιουργήσει ακόμα πιο επικίνδυνη κατάσταση.
Η απόκρυψη της αλήθειας αλλά και η υπερβολική διόγκωση μιας κάποιας κατάστασης φέρνουν πάντα  τα ίδια καταστρεπτικά αποτελέσματα. Έτσι, εμείς πιστεύουμε, πώς βλάπτει το λαό και την πόλη η παρουσίαση, τόσο τραγικά, της εικόνας της περιοχής μας χωρίς να τη βοηθάει σε τίποτε.
Η δημιουργία πανικού στο λαό της πάλης -όπως προκύπτει από δηλώσεις συμπολιτών μας στον τύπο- είναι χειρότερη και φοβερότερη από αυτόν τούτον τον κίνδυνο, όποιο μέγεθος και αν έχει.
Υπάρχουν πολλά παρά δείγματα καταστροφικά από τον χειρότερο, τον μεγαλύτερο, θα λέγαμε, εχθρό, τον ΠΑΝΙΚΟ.
Ιατρικές επιστημονικές έρευνες απέδειξαν την φοβερή επίδραση του ψυχολογικού παράγοντα σε
περιπτώσεις ασθενών. Υγιής "ασθένησε" και ασθενής έγινε καλά, με μόνη τη σκέψη ότι, ο πρώτος τοποθετήθηκε σε θάλαμο ασθενούς και ο δεύτερος σε θάλαμο υγιούς, ενώ στην πραγματικότητα και οι δύο οι θάλαμοι ήταν ίδιοι.
Να λοιπόν που μπορεί να οδηγήσει η λαθεμένη πληροφόρηση.
Να λοιπόν τι δημιουργεί ο πανικός. Να λοιπόν ο ψυχολογικός παράγοντας, Να μια απόδειξη που μπορεί να φέρει την καταστροφή από αψυχολόγητες υπερβολές.
Να πούμε ακόμα  πώς η ημιμάθεια  είναι χειρότερη της αμάθειας-
Ποιος από όλους αυτούς, που έδωσαν τις συνεντεύξεις και περιέγραψαν την κατάσταση της περιοχής μας με      τα μελανότερα χρώματα, μπορεί με βεβαιότητα και στοιχεία να πει τι ακριβώς συμβαίνει;;
Δεν νομίζουμε  πως οι προσωπικές περιπτώσεις μπορούν να θεωρηθούν γενικός κανόνας για όλη την περιοχή.
Κι αν ακόμα υποθέσουμε, πως έτσι, όπως την περιγράφουν έχει η κατάσταση, για τι ο Δήμος δεν ξεσηκώνει το Λα6 για κινητοποιήσεις και σταμάτημα, εν ανάγκη, των εργοστασίων μέχρι να ληφθούν από αυτά τα απαραίτητα μέτρα.
Γιατί αρκείται σε δημοσιογραφικές καμπάνιες που, όπως αποδείχτηκε, δεν  φέρνουν κανένα αποτέλεσμα;
Γιατί αφήνει το ΛΑΟ  να  “ΑΡΓΟΠΕΘΑΙΝΕΙI”και δεν δρα δραστικά και αποφασιστικά,
Γιατί η τοπική μας αυτοδιοίκηση έλαμψε με την απουσία της από τη συγκέντρωση και πορεία που οργάνωσε, πέρυσι, ομάδα άξιων συμπολιτών μας:!
Πόσες φορές ο Μητροπολίτης μας δεν προκάλεσε τη δημοτική μας αρχή "για κινητοποιήσεις” για το σοβαρό αυτό πρόβλημα που λέγεται ΡΥΠΑΝΣΗ - ΜΟΛΥΝΣΗ της περιοχής μας;
Με 6λα τα παραπάνω δεν θέλουμε να παρουσιάσουμε την περιοχή μας Ρόδινη και ωραία, αντίθετα, πιστεύουμε και εμείς στην ύπαρξη του προβλήματος χωρίς να γνωρίζουμε το μέγεθος του, αλλά, όποιο και αν είναι αυτό πρέπει να αγωνιστούμε να το περιορίσουμε στο ελάχιστο με έργα και όχι με λόγια.
Ας αρχίσουμε από τον εαυτό μας, από το Δήμο μας, από τα εργοστάσια γιατί όσο κι αν συντελούν στην οικονομική ευμάρεια μας, σε καμιά περίπτωση δεν θα τη μετρήσουμε με τον παράγοντα  ΑΝΘΡΩΠΟ.
Ας αφήσουμε τα παχιά λόγια γιατί δεν προσφέρουν τίποτε στην όλη υπόθεση και ας γίνουμε πιο πρακτικοί.
Ας παρατήσουμε τις υπερβολές γιατί κανένα δεν ξεγελάμε, πέρα από τη ζημιά του εαυτού μας και της πόλης.
Εμείς δεν γνωρίζουμε το ακριβές μέγεθος της ΜΟΛΥΝΣΗΣ -ΡΥΠΑΝΣΗΣ της περιοχής μας όσα οι αρμόδιοι Κυβερνητικοί φορείς και πιστεύουμε πως κανένας υπεύθυνος οποιασδήποτε Κυβέρνησης δεν θα θυσίαζε στο βωμό της πολιτικής σκοπιμότητας το λαό μιας ολόκληρης περιοχής, γιατί τότε αλίμονο..
Ας προσέξουμε ακόμα μήπως εχθροί, η ζηλωτές της προόδου' της πόλης μας,  μας παρασύρουν σε ανεπίτρεπτες υπερβολές
Δεν μας προβληματίζουν σι απόψεις των ταξιτζήδων άλλων πόλεων που, αναφέρουν, πως, από την Κοζάνη μέχρι την Ποντοκώμη όλη η φύσης οργιάζει, τα' πουλιά κελαηδούν τη χαρά της ζωής και…. μόλις περάσεις την διαχωριστική γραμμή της Ποντοκώμης  Χαραυγής έχεις μπροστά σου τη νεκρή φύση, τα πουλιά σταματούν το κελάηδημα της ζωής και πέφτουν στο… βωμό της σκοπιμότητας, δεν υπάρχει ίχνος φυτικής και ζωικής ζωής, όλα τριγύρω δείχνουν σεληνιακό τοπίο κλπ. κλπ., ενώ συμβαίνει, ακριβώς, το αντίθετο και αυτό δεν μας χαροποιεί
Εμείς αντίθετα διαπιστώνουμε , πως, από την Ποντοκώμη κατ εδώ η φύση οργιάζει και τούτο όχι γιατί πέρα από την Ποντοκώμη υπάρχει κάτι που την εμποδίζει και σ΄ αυτό συντέλεσαν και συντελούν και τα εργοστάσια Όσο για τα κελαηδήματα των πουλιών, ας έρθουν ένα πρωινό να απολαύσουν την ωραιότερη συναυλία της ζωής τους στο χώρο του Διοικητηρίου της ΛΙΠΤΟΛ.
Ας σταματήσουν οι ψίθυροι, οι υπερβολές, οι ανεύθυνες δηλώσεις και ας αγωνιστούμε όλοι για την υπεύθυνη ενημέρωση μας πάνω στο υπαρκτό πρόβλημα, μικρό ή μεγάλο και τότε να κινηθούμε προς κάθε κατεύθυνση για την καταπολέμηση του.
Μόνο με τον τρόπο αυτό θα μπορέσουμε να βοηθήσουμε την πόλη και το λαό μας.
Ας αναλογιστεί η Δημοτική μας αρχή το μέγεθος της ευθύνης για ότι συμβαίνει στο λαό και στην πόλη, μακριά από κάθε σκοπιμότητα και να πει τα σύκα- σύκα-και τη σκάφη-σκάφη, και τότε όλοι θα είμαστε στο πλευρό της για οποιαδήποτε μάχη, αν και εφ5 όσον χρειαστεί και ας είναι 6έ6αιη, ότι, ο λαός μας ξέρει να αγωνίζεται για κάτι που  θεωρεί δίκαιο και πολύ περισσότερο για το δικαίωμα της ζωής, όπως έκανε και στην διεκδίκηση του ΜΠΟΔΟΣΑΚΕΙΟΥ Νοσοκομείου και την κέρδισε.
Εμπρός λοιπόν, κ. Δήμαρχε, αν έχετε κάτι που τρώει τα σώθηκα του λαού μας, έχετε υποχρέωση να το πείτε καθαρά και αυτός θα το εκτιμήσει, αν δεν έχετε, τότε δεν έχετε και το δικαίωμα να τον βασανίζετε, να τον πανικοβάλετε, να τον δημιουργείτε ψυχολογικά προβλήματα, στον αγώνα της βιοπάλης, στον αγώνα της καθημερινής του ζωής, αρκετά του έχει φορτώσει αυτή τούτη η ζωή.

Πτολεμαϊδα 9 Δεκεμβρίου 1984.
Γιώργος Ι. Καζαντζής

Νο 28 / 2010



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου