Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι. Νο 30 Ιουλίου 2011.

ΓΙΑ ΝΑ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΠΑΛΙΟΙ

ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΝΕΟΙ

Γράφει ο Γιώργος Ι. Καζαντζής.
giorgoskaza.blogspot.com.

Φώτο Νο 1. Ανομοιόμορφη(σε ηλικία και μόνο) γειτονική παρέα, σε αναμνηστική φώτο, στο χωριό Αρδασσα το 1952.





















Πολύ φιλική θα πρέπει να ήταν η εικονιζόμενη παρέα, αφού, η σύνθεσή της συμπεριλαμβάνει το τρίπτυχο της ζωής, που αρχίζει από το, τετράπους, το δύπους και καταλήγει με το …τρίπους, που σημαίνει, βρέφος – νέος -ηλικιωμένος.
Στη φώτο μας, από αριστερά:
Σειρά 1η, γονατιστοί: Κουσίδης Γιάννης, ΑΦεντουλίδης Παναγιώτης και Κουσίδης Νίκος.
Σειρά 2η, όρθιοι: Αφεντουλίδου Μήτσα, Κωνσταντινίδου Όλγα, Ηλιάδου Ζωή, με το ανιψάκι της, Ανθίδη Κυριάκο στην αγκαλιά της και η Γιαγιά, Ηλιάδου Σόνια

Φώτο Νο 2. Φιλική-γειτονική παρέα, των Κομνηνών, στο πανηγύρι του χωριού το 1950.














Οι καλοί μας φίλοι, από τα Κομνηνά, η , αν θέλετε, από τα, Ούτσανα, επισκέφτηκαν το εορτάζων εξωκλήσι της, Αγίας Τριάδος, του χωριού τους και αφού άναψαν το κεράκι τους και παρακολούθησαν , σαν καλοί Χριστιανοί , Τη Θεία λειτουργία της Μεγάλης Γιορτής της Χριστιανικής μας Πίστης, δεν παρέλειψαν και την αναμνηστική τους φωτογραφία , από τον καλλιτέχνη φωτογράφο του χωριού τους, Μήτσο.
Στη Φώτο μας, από αριστερά:
Σειρά 1η, καθιστές. Σαριόγλου Αλεξάνδρα, Τσακιρίδου Ελισάβετ (Λίζα), με τη μικρή Νούλα , Τερζίδου Ελένη και η Παπαδοπούλου Χρυσάνα με τη μικρή ανιψιά της, Αννούλα.
Σειρά 2η, όρθιοι. Τερζίδης Γιάννης, Αθανασιάδου Παρθένα , Παπαδοπούλου Νίτσα, Παπαδόπουλος Γιώργος (Κονδύλης) Τερζίδου Παρασκευή, Παπαδοπούλου Δέσποινα,(Ποινή) και Νίκος Αθανασιάδης.

Φώτο Νο 3। Τέσσερις νεαροί οπλίτες των ΤΕΑ το 1954.
















Χώρος, συγκέντρωσης εκπαίδευσης των νεαρών οπλιτών των ΤΕΑ, αλλά και χώρος αναμνηστικών φωτογραφιών, το καταπράσινο και λουλουδιασμένο, παλιό μας πάρκο।
Στη φώτο μας, από αριστερά , οι καλοί μας φίλοι ασκούνται, από… μικροί, στη χρήση του όπλου, για καλό και για κακό, ποιος ξέρει, ίσως χρειαστεί να …υπερασπιστούν το ¨όνομα “ΠΤΟΛΕΜΑΐΔΑ” και την Ιστορία , παλιά και νέα, της πόλης μας!!!
Τσουχνικάς Γιάννης, Κούσης Βασίλης, Ρωσίδης Ξενοφών και Παπαδόπουλος Αναστάσιος (Τάσος)
Στο φόντο της φώτο μας, διακρίνουμε, το σημερινό πεζόδρομο, Βασιλίσσης Σοφίας και τα κτίρια, αριστερά, το Φαρμακείο του Τρύφωνα Παγκούτσου και το υποδηματοποιείο του Μανδαλαρίδη(τσαγκάρικο) και δεξιά, τα γραφεία των ΤΕΑ επάνω, και κάτω το γραφείο του Συνεταιρισμού, “ΑΛΛΗΛΕΓΓΎΗ” , της Ένωσης Γεωργικών Συνεταιρισμών Πτολεμαΐδας,
το κουρείο του Παναγιώτη (Γιώτη) Ναθαναηλίδη και το γραφείο της ΑΒΕΟΚ (Ανώνυμη Βιομηχανική Εταιρεία Ορυκτών Καυσίμων), που εκμεταλλεύονταν την εξόρυξη και διάθεση (πώληση) του υπόγειου λιγνίτη.
Σημείωση. Επί του πιεστηρίου, όπως γράφουν και τα μεγάλα Διεθνή πρακτορεία, για να μεταδώσουν τα τελευταία σημαντικά γεγονότα , ενώ, η εφημερίδα, ήδη τυπώνεται στο πιεστήριο. Έτσι και εμείς, συμπληρώνουμε το ρεπορτάζ μας με την πληροφορία, ότι, οι καλοί μας φίλοι, μόλις παρέλαβαν, για πρώτη φορά, τον οπλισμό τους, θέλησαν να αποθανατίσουν την μεγάλη τιμητική στιγμή με μια αθάνατη …φωτογραφία!!!

Φώτο Νο 4. Ομάδα στελεχών του νεοϊδρυθέντος Προσκοπισμού στην είσοδο της Δημαρχίας το 1946.














Όπως αναφέραμε και άλλοτε, ο Προσκοπισμός επανιδρύθηκε στην Πτολεμαϊδα το 1945, από το Γιάννη Παληό, το Λευτέρη Μπερεκετίδη, το Στέφανο Χατζόπουλο και άλλους συμπολίτες
μας।
Στη φώτο μας, από αριστερά, μια ομάδα από τα πρώτα ηγετικά στελέχη που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην οργάνωση και διάδοση της Προσκοπικής ιδέας και των αρχών του.
Σειρά 1η , όρθιοι: Σακελλάρης Ιπποκράτης, Μελανοφρύδης Κίμων και Κυδώνας Ζήνων.
Σειρά 2η , καθιστοί: Τσαμαντάνης Ηλ. Γιώργος και Ζελελίδης Παύλος.
Ο χώρος δεξιά της φώτο μας, είναι ακριβώς αυτός που κατέχει σήμερα η Αγροτική Τράπεζα.
Συμπαραστάτες, στα πρώτα βήματά του επανιδρυθέντος Προσκοπισμού, στάθηκαν, ο Δήμος με την παραχώρηση ενός γραφείου στο Δημοτικό κατάστημα, καθώς και η παραχώρηση των αιθουσών διδασκαλίας, από τους αρμόδιους, του Γυμνασίου και του 1ου Δημοτικού σχολείου (πέτρινο), για τις αρχικές συγκεντρώσεις Προσκόπων και Λυκόπουλων.

Φώτο Νο 5.Από τη χοροεσπερίδα του Συλλόγου αποφοίτων Γυμνασίου Πτολεμαϊδος, το 1955 (;)
















Η Χοροεσπερίδα πραγματοποιήθηκε στη μεγάλη αίθουσα του κέντρου, “ ΑΣΤΕΡΙΑ“ και σημείωσε μεγάλη επιτυχία, τόσο από συμμετοχή, κυρίως, νέων, όσο και από πλευράς κεφιού που κράτησε μέχρι τις πρωινές ώρες.
Στη φώτο μας, ο Γραμματέας του Συλλόγου και βασικό ιδρυτικό μέλος, Στέργιος Βαβούρας και η άγνωστή μας νεράιδα, στη διάθεση των λαχείων για το σκοπό του νεοϊδρυθέντος συλλόγου στο τραπέζι γνωστής φιλικής παρέας και υποστηρικτών του συλλόγου, από αριστερά, Τάκης Πολίτας, Βασίλης Αδαμίδης, Αριστείδης Λευκόπουλος και Γιαννόπουλος Χαράλαμπος (;).

Σημειώσεις- Συμπληρώσεις-Διορθώσεις, σύνταξης.
Στο προηγούμενο δημοσίευμά μας (20-7-2011) και στη φώτο Νο 4, τον
Τσαχουρίδη Σταύρο τον αναφέραμε ως Στέλιο. Ζητάμε συγνώμη από τον καλό μας φίλο.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ στον ΕΟΡΔΑΪΚΟ ΠΑΛΜΟ, στο φύλλο 1281 / 27 Ιουλίου 2011, σελίδα 27, ημέρα Τετάρτη.

Νο 30 / 2011.

Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι. Νο 29 20 Ιουλίου 2011.

ΓΙΑ ΝΑ ΘΥΜΟΝΤΑΙ ΟΙ ΠΑΛΙΟΙ
ΚΑI ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΝΕΟΙ.

Γράφει ο Γιώργος Ι. Καζαντζής.
giorgoskaza.blogspot.com.

  Φώτο Νο 1. Ο Υπουργός Συντονισμού, Παναγιώτης Παπαληγούρας, στην Πτολεμαϊδα το 1955.

Ο Υπουργός συντονισμού, της Κυβέρνησης, Κωνσταντίνου Καραμανλή, το 1955 , Παναγιώτης Παπαληγούρας, συνοδευόμενος και από, το συμπατριώτη μας Υφυπουργό γεωργίας, Διονύσιο  Μανέντη και υπηρεσιακούς παράγοντες , επισκέφτηκε  την πόλη μας και συνεργάστηκε με τη Δημοτική αρχή και άλλους τοπικούς φορείς.  
Στη φώτο μας, από αριστερά: υπηρεσιακός παράγων του Υπουργείου συντονισμού, ο Υφυπουργός Γεωργίας και Βουλευτής του Νομού μας, Διονύσιος  Μανέντης, ο Υπουργός Συντονισμού Παναγιώτης Παπαληγούρας, ο Δήμαρχος Πτολεμαϊδος, Βασίλης Χατζηευστρατίου, ο Πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου της πόλης μας, Θόδωρος Βαβούρας και ακολουθούν διάφοροι φορείς της πόλης και συμπολίτες μας..  
Σκοπός της επίσκεψης του Υπουργού Συντονισμού δεν ήταν άλλος από το γνωστό θέμα, της λιγνιτικής βιομηχανικής ανάπτυξης του λεκανοπεδίου Πτολεμαϊδος.
Θα πρέπει να σημειώσουμε , πως η αναφερόμενη εποχή χαρακτηρίστηκε ως, η Χρυσή βιομηχανική ανάπτυξη της Ελλάδος , δεδομένου ότι , την εποχή αυτή, υπεγράφησαν οι συμβάσεις  κατασκευής των μεγαλύτερων έργων της χώρα μας, όπως, ΛΙΠΤΟΛ, ΔΕΗ, αλουμίνιο, διυλιστήρια, πετρελαίου, Ολυμπιακή Αεροπορία, χημικά λιπάσματα και  πολλές άλλες, που άλλαξαν την πορεία της χώρας μας .
Η πορεία του, Παναγιώτη Παπαληγούρα, από το Υπουργείο Συντονισμού, χαρακτηρίστηκε από τις πιο επιτυχείς της μεταπολεμικής περιόδου.
Μπορεί, η βιομηχανοποίηση της περιοχής μας να μη βρήκε το Δήμο μας έτοιμο να παρακολουθήσει  και να αντιμετωπίσει τα καινούργια δεδομένα, λόγο των γνωστών Δημαρχιακών γεγονότων, όμως, η τοπική κοινωνία και ο εμπορικώς μας κόσμος, υπερέβαλαν εαυτούς και τις δυνατότητές τους και ανταποκρίθηκαν επάξια στις νεοδημιουργηθείσες ανάγκες της εποχής.

Φώτο Νο 2. Η πολύτεκνη οικογένεια, Παναγιώτη Σπανίδη, στο Βατούμ Ρωσίας το 1934.

Η μεγάλη οικογένεια του .. Πάτερ Φαμίλια, Παναγιώτη Σπανίδη, είχε την καταγωγή από τα Σούρμενα του Πόντου.
 Όπως συνέβαινε με τους περισσότερους , θα λέγαμε, Ποντίους και ιδιαίτερα με τι τις πολύτεκνες οικογένειες, οι άνδρες ξενιτεύονταν για εργασία ή και δημιουργούσαν δικές τους εργασίες στις μεγαλουπόλεις ή και στο εξωτερικό, κυρίως στο φιλόξενό τους Βατούμ, και κατά διαστήματα , κυρίως, κατά τις μεγάλες Θρησκευτικέ γιορτές,  επισκέπτονταν τις οικογένειές τους  στα χωριά  τους, 
για να συνεορτάσουν τις Άγιες μέρες της ορθόδοξης Χριστιανικής μας Πίστης.
Στην κατηγορία αυτή, ανήκε και η Πατριαρχική οικογένεια του, Παναγιώτη Σπανίδη, που δημιούργησε αλυσίδα καταστημάτων, θα λέγαμε, στο φιλόξενο, για τους Έλληνες του Πόντου, Βατούμ  Ρωσίας, χωρίς να παραλείψουν  και τη γενέτειρα τους, Σούρμενα.
Με την επανάσταση των Μπολσεβίκων , στη Ρωσία, το 1917,  η οικογένεια, Παναγιώτη Σπανίδη και όχι μόνο, ένοιωσε το πρώτο  τράνταγμά της, με την κατάσχεση μέρους της περιουσίας της, από το νέο καθεστώς, γεγονός  που  προδίκαζε την παραπέρα πορεία των προθέσεων του νέου επαναστατικού καθεστώτος, με την σκέψη αυτή, οι αδελφοί,, Μιλτιάδης και Πέτρος Σπανίδης, το 1919 ταξίδευσαν στην Πατρίδα-Ελλάδα με την πρόθεση διερεύνησης  της αγοράς και του τρόπου μεταφοράς των επιχειρήσεών τους, επισκεπτόμενοι, την Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και τη Βέροια, που δεν τους ενθουσίασαν ιδιαίτερα.
Τα γεγονότα που επακολούθησαν επιβεβαίωσαν, τόσο στη Ρωσία, όσο και στην Τουρκία, τους φόβους τους , ώστε , η Πατριαρχική οικογένεια να μαζευτεί στο Βατούμ  το 1934 για να προγραμματίσει την παραπέρα πορεία της.
Το 1939, η οικογένεια, Παναγιώτη Σπανίδη , αναχώρησε για την Ελλάδα με προορισμό την Πάτρα, όπου, δεν έτυχε της δέουσας ..φιλοξενίας , γεγονός που συνετέλεσε στη διασπορά της μεγάλης Πατριαρχικής οικογένειας Σπανιδαίων, στην Αθήνα, στις  Σέρρες, στα Γιαννιτσά και ο Μιλτιάδης στα Καϊλάρια (Πτολεμαϊδα) ,όπου είχε έρθει ένας μεγάλος αριθμός, από Σουρμενίτες με την ανταλλαγή του 1923-1924 και μετά, που, προφανώς, τον επηρέασε στην τελική απόφασή του./
Η Αναμνηστική φωτογραφία της οικογένειας ΣΠΑΝΙΔΗ  ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ, τραβήχτηκε στο Βατού το 1934, μετά την οικονομική καταστροφή της.  Από τη φώτο μας, απουσιάζουν οι δύο μεγαλύτερες θυγατέρες του Παναγιώτη, Σοφία και Ζαφείρω, που είχαν παντρευτεί στο Βατούμ, 
Στη φώτο μας, αριστερά:
Σειρά 1η,όρθιοι:  Παναγιώτα Παν. Σπανίδη, Ευδοκία Πέτρου Σπανίδη,  Πέτρος Παν. Σπανίδης με το υιό του Παναγιώτη Σπανίδη, Κωνσταντίνος Παν. Σπανίδης,  Ιουλία Κ. Σπανίδη και Ελπινίκη Παν. Σπανίδη.
Σειρά 2η, καθήμενοι: Η Αλεξάνδρα και δίπλα η μητέρα της , σύζυγος Αλεξάνδρου  Σπανίδη, Ευάγγελος Παν. Σπανίδης, ο Πάτερ Φαμίλια, Παναγιώτης  Σπανίδης,  με το μικρό εγγονάκι του , Κλεομένη Κωτσίδη, από την κόρη του γιού του Βαγγέλη , στο πλευρό του και η σύζυγός του, Βασιλική, ακολουθεί ο γνωστός στην κοινωνία μας, Μιλτιάδης Παν. Σπανίδης,  με το μικρό γιό γιο του , Παναγιώτη, στην αγκαλιά του, δίπλα η σύζυγός του, Πολύμνια και η Ελπινίκη Παν. Σπανίδη.
Σειρά 3η, κάτω:  Η Αστερόπη και ο Γιάννης , παιδιά του Βαγγέλη Παν. Σπανίδη και δίπλα τους ο γνωστός μας, Φιλόλογος καθηγητής και Δήμαρχος  της πόλης μας για 8 χρόνια, Ανέστης Σπανίδης, γιός του Μιλτιάδη Παν. Σπανίδη
Δεν ξέρω αν καταφέραμε να λύσουμε το.. Γόρδιο δεσμό, ονομάτων και σχέσεων, της Πατριαρχικής μεγάλης οικογένειας των Σπανιδαίων.

Φώτο Νο 3. Τελειόφοιτοι του ιδιωτικού Γυμνασίου, “Κ. Παπαγεωργίου-Κ Λεσγίδου”, στην Ήπειρο το 1964.

Την τελευταία τους Μαθητική-Γυμνασιακή εκδρομή πραγματοποίησαν οι τελειόφοιτοι του ιδιωτικού Γυμνασίου Πτολεμαϊδος στην Ήπειρο.
Ίσως να ήταν από τις ελάχιστες, λεγόμενες, μαθητικές εκπαιδευτικές εκδρομές,  που πληρούσαν πραγματικά το νόημα της καθιέρωσής τους ως εκπαιδευτικές.
 Η πληθώρα των Ιστορικών και Λαογραφικών στοιχείων που απεκόμισαν, μαθήτριες και μαθητές, δικαίωσε την απόφασή τους να επισκεφτούν την Ιστορική αυτή γωνιά της Πατρίδας μας.
Στη φώτο μας, μια μικρή ομάδα μαθητών, στο σπήλαιο περάματος  των Ιωαννίνων, στις 9  Μαΐου 1964.
Σειρά 1η, από αριστερά, επάνω: Βούρας Αναστάσιος (Τάσος), Σαπαλίδης Γιάννης, Τανίδης Γιώργος και Σπανός Στέλιος.
Σειρά 2η, από αριστερά, κάτω: Τερζόπουλος Δημήτρης, Τσακίρης Δημήτρης και Κολισιάνης.
  
Φώτο Νο 4. Το ακορντεόν στην 1η γραμμή των μουσικόφιλων νέων του 1955.

Μετά τη λήξη της πολεμικής περιόδου και παρά της δυσκολίες της εποχής, παρατηρήθηκε ένα έντονο ενδιαφέρον των νέων για εκμάθηση μουσικών οργάνων με προτεραιότητα  ενδιαφέροντος, κυρίως, προς το ακορντεόν και το βιολί.
Στη φώτο μας, δύο εκκολαπτόμενοι ακορντεονίστες της μουσικής σχολής, Γεωργίου Πατρικίδη, τον Ιανουάριο του 1955.
Από αριστερά ο,  Σταύρος Τσαχουρίδης και ο Τάσος Κωνσταντινίδης, αν κρίνουμε  από την άνεση παρακολούθησης του φωτογραφικού φακού και την σταθερότητα, χεριών και δακτύλων, σίγουρα έχουμε την .. ένδειξη μάθησης των καλών μας φίλων.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ στον ΕΟΡΔΑΪΚΟ ΠΑΛΜΟ, στο φύλλο 1280 / 20 Ιουλίου 2011, σελίδα 27,  ημέρα Τετάρτη.

Νο 29 / 2011.

Φωτοεπισημάνσεις Νο 2. / 16 Ιουλίου 2011.

Φ Ω Τ Ο Ε Π Ι Σ Η Μ Α Ν Σ Ε Ι Σ

Μία φωτογραφία = χίλιες λέξεις

Από το Γιώργο Ι. Καζαντζή

tzokazan.Blogspot.com

Νο 2

Φίλες και φίλοι, όπως σας υποσχεθήκαμε στις Νο 1 φωτοεπισημάνσεις μας, που αναφέρονταν στην παρακαταθήκη που άφησε, η προηγούμενη Δημοτική αρχή, στη νέα, συμπληρώνουμε σήμερα το 2^ο μέρος και όπως τονίσαμε στο 1^ο μέρος, όχι τόσο για να κατηγορήσουμε την απερχόμενη Δημοτική αρχή, γιατί αυτό το έκανε ο λαός μας με την ψήφο του, αλλά, για να τονίσουμε τη μεταβίβασή της στη νέα Δημοτική μας αρχή, με την ελπίδα της καλλίτερης και σύντομης αξιοποίησής της.      

Τα μικρά έργα της καθημερινότητας, δεν θέλουν πολλά χρήματα, αλλά , πολύ ενδιαφέρον, παρακολούθηση και δουλειά, ΝΑΙ, ΔΟΥΛΕΙΑ και… περιορισμένα λόγια…

Φωτογραφία Νο 1.

Το σιντριβάνι του πάρκου ή πλατείας, Ι. Χρηστίδη, όπως συνηθίζεται να το αποκαλούμε. 

Στην ίδια κατάσταση, σε ότι αφορά τη λειτουργία, βρίσκονται και τα σιντριβάνια, της κεντρικής πλατείας και της βιβλιοθήκης, με κάποια μικροδιαφορά σε ότι αφορά την καθαριότητά τους.

Φωτογραφίες Νο 2και 3.

Τα καταπράσινα εικονιζόμενα πεζοδρόμια των φώτων μας , ανήκουν στους δύο σημαντικούς δρόμους, Αγίας Τριάδος και Επιβατών, που οδηγούν αντίστοιχα,, στο Μουσείο της πόλης και στον Ιερό Ναό, Αγίου Στεφάνου - Οσίας Παρασκευής, της Έπιβατιανής.

Αναφέρουμε ενδεικτικά την τρισάθλια κατάσταση που επικρατεί και στα πεζοδρόμια των δρόμων, Τραπεζούντας, Κομνηνών, Ι. Χρηστίδη, Μανουηλάντων (προ του κολυμβητηρίου ) κ.λπ..

Φωτογραφία Νο 4.

Η επικίνδυνη αυτή κατάσταση επικρατεί σε όλο το κέντρο της πόλης και δεν είναι λίγοι, οι συμπολίτισσες και συμπολίτες μας, που επισκέφτηκαν το νοσοκομείο με σπασμένα ποδάρια και ραμμένα κεφάλια, ευτυχώς χωρίς βαρύτερες συνέπειες, όμως, αυτό δεν σημαίνει πως δεν πρέπει η Δημοτική αρχή να λάβει τα προσήκοντα μέτρα για το σταμάτημα του κακού με κάτι χειρότερο. Λύσεις υπάρχουν για να καλυφθούν οι απροσεξίας του παρελθόντος και μάλιστα το γρηγορότερο.  

Φωτογραφία Νο 5.

Ότι απέμεινε από την ηλεκτρονική στάθμευση των αυτοκινήτων της περιόδου 1996-1998, όταν νέα δημοτική αρχή, που προέκυψε την περίοδο 1999-2002, με το σαλιγκαροειδές στένεμα των δρόμων αυτοκαταργήθηκε το σύστημα, αφού καλοπληρώθηκε, ο ανάδοχος του έργου, με μερικά εκατομμυριάκια δραχμές.

Από το1967-2011(μέχρι σήμερα), τα λείψανα αυτά, ταλαιπωρούν τα ..πεζοδρόμια και τους πεζούς, τη στιγμή που ο ρακοσυλλέκτης σε καθημερινή βάση μας ενημερώνει για τις..καλές προθέσεις του να μας απαλλάξει από την ενοχλητική παρουσία τους

Φωτογραφία Νο 6.

  

Δημοτικό Συμβούλιο Πτολεμαϊδος 1998- 2011. Έχουν περάσει 13, σχεδόν, χρόνια από τη λήψη της εικονιζόμενης, στη φώτο μας, απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου και η απόφαση αυτή παραμένει ακόμα ανεκτέλεστη, δεδομένου μάλιστα, πως είναι η μοναδική απόφαση, του είδους αυτού, που ακολούθησε την προβλεπόμενη διαδικασία της  έγκρισης από την αρμόδια επιτροπή , ονομασιών και μετονομασιών της Περιφέρειας.

Ευελπιστούμε στην σύντομη υλοποίηση της  έννομης απόφασης του …1998.

Φωτογραφία Νο 7.

Πρόκειται για τη διασταύρωση των δρόμων, Πτολεμαίων-Επιβατών-Θράκης . Από τις 3 γωνίες λείπουν οι πινακίδες σήμανσης των οδών και η 4^η τα σημάδια της τα άφησε στο Ι.Χ. που την επισκέφτηκε. Παρόμοιες περιπτώσεις έχουμε και στην Τσαλδάρη, Μ. Ιωακείμ, Διαδόχου Παύλου και..βάλτε.

Φωτογραφία Νο 8

Τρία περίπτερα στη σειρά κλειστά εδώ και μερικά χρόνια, αν συμπεριλάβουμε και τα υπόλοιπα του
δρόμου 25^ης Μαρτίου, τότε θα ξεπεράσουμε τα 10 .Δεν είμαστε οι αρμόδιοι για να ερευνήσουμε τα
κριβή αίτια, όμως, πιστεύουμε πως, λίγο ο μεγάλος αριθμός των περιπτέρων, λίγο τα μεγάλα ενοίκι
των δικαιούχων, αρκετά η αντικαπνιστική εκστρατεία, λίγο οι τιμές των ειδών καπνίσματος, αρκετά οι
άδειες πώλησης σε οποιοδήποτε χώρο και ας μη ξεχνάμε και το στένεμα των δρόμων του κέντρου,
που δεν επιτρέπει, έστω και την μικρόχρονη στάση των αυτοκινήτων.

Πέρα όμως, από όλα αυτά, πιστεύουμε πως οι σημερινές συνθήκες δεν συνηγορούν στις αθρόες
χορηγήσεις αδειών περιπτέρων και μάλιστα σε θέσεις κυκλοφοριακών κόμβων και θα τονίσουμε,πως,
σε κάθε περίπτωση τον πρώτο λόγο θα πρέπει να έχει η Δημοτική αρχή..

Φωτογραφία Νο 9.
 

\

Φωτογραφία Νο 10.

 

Υποτίθεται, "μοντέρνος" κάδος συλλογής απορριμμάτων, το 2000.

Το εικονιζόμενο  “Μοντελάκι”συγκέντρωσης απορριμμάτων της πόλης μας(περί τα 15 τοποθετήθηκαν), έκαναν την εμφάνισή τους το 2000-2001 και αφού η τοποθέτησής τους ταλαιπώρησε ορισμένες περιοχές και Δημοτικούς άρχοντες της εποχής, σφραγίστηκαν καλά, προφανώς, λόγο μεγάλου κόστους λειτουργίας, χωρίς καν να δοκιμαστούν. Έτσι, τα μοντελάκια μας φιγουράρουν, χωρίς κανείς να σκεφτεί μια κάποια αξιοποίηση με τη διαμόρφωσή τους σε μικρά ωραία παρτεράκια με λίγα λουλουδάκια, για να δούμε, επιτέλους και εμείς, έστω και μετά από τόσα χρόνια, μια “τούφα” λουλούδια σε δημοτικούς χώρους.  

Φωτογραφίες Νο 11 και 12.

Αυτή είναι η κατάντια, ενός αγωνιστή της Πατρίδας και ενός αγωνιστεί για την υγεία μας.

Ο ανώνυμος, Έφεδρος Αξιωματικός και ο δωρητής του Νοσοκομείου μας, Αθανασιάδης-Μποδοσάκης.

 Το σχόλιό μας κ., Δήμαρχε, είναι μονολεκτικό.  “ΕΥΕΛΠΙΣΤΟΥΜΕ”.

Φωτογραφία Νο 13..

Ανοίγοντας την πόρτα του Δημαρχιακού σας γραφείου, κάθε πρωί, κ. Δήμαρχε και κοιτώντας αριστερά στο παράθυρό σας,

Αντικρίζετε δύο από τα ποιο σημαντικά πράγματα της ύπαρξής μας: 1) Την ανατολή του Ηλίου, την ανατολή και την πορεία της ζωής  και 2) Την κυανόλευκη Σημαία μας να κυματίζει στο ψηλότερο σημείο του Ιστού, Το σύμβολο της Πατρίδας μας, Την ίδια την Ελλάδα μας και την ορθόδοξη Πίστη μας. Μπορεί κ. Δήμαρχε, να κάνουμε λάθη, μπορεί να δημιουργούμε κρίσεις κάθε είδους, μπορεί να πέφτουμε χαμηλά, όμως Τη Σημαία μας την κρατάμε ψηλά, πολύ ψηλά και μεγάλη, όπως την ταιριάζει!!

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ στον ΠΤΟΛΕΜΑΙΟ και τον ΕΟΡΔΑΪΚΟ ΠΑΛΜΟ,

Νο 2 / 2011.