Πέμπτη 29 Απριλίου 2010

Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι. Νο 12 / 21Μαρτίου 2007.

ΓΙΑ ΝΑ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΠΑΛΙΟΙ
ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΝΕΟΙ.
Γράφει ο Γιώργος Ι. Καζαντζής.

Φώτο Νο1. Πτολεμαϊδα 26-7-1956. Η Α.Μ. Βασιλεύς Παύλος και ο πρόεδρος της Α.Ε. ΛΙΠΤΟΛ.
Η Α. Μ. ο Βασιλεύς Παύλος και ο Πρόεδρος της Α.Ε. ΛΙΠΤΟΛ, Πρόδρομος
Αθανασιάδης-Μποδοσάκης, θεμελιώνουν τα πρώτα έργα του βιομηχανικού
συγκροτήματος  Πτολεμαϊδος. 


 Πρόδρομος Αθανασιάδης-Μποδοσάκης θεμελιώνουν  τα πρώτα έργα.
Χαράς Ευαγγέλιο για την Πτολεμαϊδα, την Επαρχία Εορδαίας και ολόκληρη τη Δυτική Μακεδονία.
Το όνειρο γίνεται πραγματικότητα με τη θεμελίωση των πρώτων βιομηχανικών συγκροτημάτων της εταιρείας ΛΙΠΤΟΛ του Αείμνηστου Πρόδρομου Αθανασιάδη-Μποδοσάκη.
Στην παρουσία της μεγάλης οικονομικής γιορτής του Έθνους, δίνουν το παρόν  τους: Ο Αρχηγός του Κράτους, η Α.Μ. ο Βασιλεύς Παύλος, το σύνολο, σχεδόν, του Υπουργικού Συμβουλίου της Κυβέρνησης Κωνσταντίνου Καραμανλή και πληθώρα βουλευτών με τον Αντιπρόεδρο της Βουλής  συντοπίτη μας Βασίλη Βύζα, οι Μητροπολίτες, Φλωρίνης Βασίλειος, Κοζάνης Κωνσταντίνος και Σιατίστης Ιάκωβος, οι αρχηγοί των Ενόπλων Δυνάμεων και της Χωροφυλακής, οι πρέσβεις, των Η.Π. Άλεν και της Γερμανίας Κορντ, οι Δήμαρχοι Πτολεμαϊδος Χατζηευστρατίου Βασίλης, Κοζάνης, Φλώρινας, Καστοριάς, Αμυνταίου, Γρεβενών και πολλοί άλλοι, οικονομικοί παράγοντες της χώρας και χιλιάδες λαού του Νομού και της γύρο περιοχής της Δυτικής Μακεδονίας.
Μετά την σχετική Ιεροτελεστία από τον Μητροπολίτη Φλώρινας κ κ Βασίλειο, η Α.Μ. ο Βασιλεύς Παύλος, βοηθούμενος και από τον  Επιχειρηματία και Πρόεδρο της Α.Ε.ΛΙΠΤΟΛ, Αθανασιάδη-Μποδοσάκη, έθεσε το θεμέλιο λίθο - με το ασημένιο μυστρί (μαλάς) -των υπό ανέγερση κτιρίων του βιομηχανικού συγκροτήματος της ΛΙΠΤΟΛ (Λιγνιτωρυχεία Πτολεμαϊδος), υπό τα χειροκροτήματα και τις επευφημίες του πλήθους.
 Διακρίνουμε, ακόμα, στη φώτο μας, το Γενικό Διευθυντή ορυχείων τον μηχανικό doctor Γεώργιο Γκρος.

Φώτο Νο 2. Ο Βασιλεύς και οι επίσημοι στο χώρο του ορυχείου του κυρίου πεδίου Κομάνου.
Η Α.Μ. ο Βασιλεύς και οι επίσημοι στο χώρο του ορυχείου, κυρίου πεδίου,
ενημερώνονται στο χώρο του ορυχείου του κυρίου πεδίου Κομάνου.

Η Α.Μ. ο Βασιλεύς και οι επίσημοι, ενημερώνονται από το Γενικό Διευθυντή της Α.Ε. ΛΙΠΤΟΛ, κ. Γιωργαντά , για την πορεία των έργων και την τεράστια σημασία τους για την Εθνική μας οικονομία, με την εξασφάλιση της αυτοτέλειας της χώρας σε ηλεκτρική ενέργεια, αλλά και για την οικονομική ανάπτυξη της περιοχής και όχι μόνο…








Φώτο Νο 3. Απόφοιτοι 8τατάξιου Γυμνασίου Πτολεμαϊδος 1959, τμήμα Β΄.
Απόφοιτοι του 8τατάξιου Γυμνασίου Πτολεμαϊδος, τμήμα 2ο, το 1959.   

Στη φώτο μας καθήμενοι, από αριστερά οι καθηγητές: Μαβής Μελέτιος-Θεολόγος, Γιαννούτσος Λουκάς-Γυμνασιάρχης- φιλόλογος, Ευαγγέλου Άννα- φιλόλογος, Γεωργιάδης Θεολόγος-Μαθηματικός και Τσιτουρίδης Ιωάννης- Φυσικός.
Μαθήτριες-μαθητές, από αριστερά:
Σειρά 1η. Παναγιωτίδου Μαίρη (Μαιρούλα), Σπυριάδου Πηνελόπη, Ναθαναηλίδου Θαλασσινή, Ξενιτίδου Μαργαρίτα, Λεονταρίδου Ελλη, Χατζηπαναγιωτίδου Στεργία, Λούσιου Μαίρη, Τοκμακίδου Ελένη, Τσιόπσιας Ζήσης, Τσέτση Βαρβάρα και Τσιαχτσίρα Πολυτίμη.
Σειρά 2η : Σωτηριάδου Ευανθία, Τουρνά Σοφία, Τανίδου Μαρία, Ναούμ Χρήστος, Σακαρίδης Γιάννης, Ψωμιάδης Δημήτρης, Χατζηκώνστας Δημήτρης, Παπαδημητρίου Γιώργος, Μητακάκης Δημήτρης, Σωτηριάδης Κώστας, Τσαλιγκόπουλος Δημήτρης και Τουρνάς Δημήτρης. 
Σειρά 3η: Λεονταρίδης Κώστας, Σαπανίδης Θόδωρος, Χαλυβόπουλος Σπύρος, Ποζίδης Νίκος, Σαντουρίδης Γιώργος, Σαντουρίδης Δημήτρης, Σπυρίδης Γιάννης, Μαλιτσίδης Σαράντης και Πλακεντάς Νίκος, 
Σειρά 4η: Παναγιωτίδης Ισαάκ, Ξενόπουλος Δημήτρης, Μπατιάνης Νίκος, Παπαδόπουλος Γιάννης, Χατζαρίδης Γιάννης, Παναγιωτίδης Αντώνης, Χρυσόπουλος Γιώργος, Μιχαηλίδης Παναγιώτης, Μιχαηλίδης Ηλίας, Μωϋσιάδης Χρήστος, Ταραμπουλίδης Παναγιώτης και Πετρίδης Στέφανος. 

Φώτο Νο 4. Εθνικοκοινωνική συνεργασία, Ελληνικής Μέριμνας και Μουσικής Σχολής Γεωργίου Πατρικίδη.
Το παράρτημα της Ελληνικής Μέριμνας Πτολεμαϊδος και η μουσική σχολή,
Γεωργίου Πατρικίδη, σε αναμνηστική γωτογραφία.

Πολλές φορές, φίλες και φίλοι, αναφερθήκαμε στο σημαντικό ρόλο που έπαιξε η Ελληνική μέριμνα, τόσο κατά τη
διάρκεια του "εμφύλιου" πόλεμου, ή, αν θέλετε, της Κομμουνιστικής ανταρσία, με την βοήθειά της στις αγωνιζόμενες
ένοπλες δυνάμεις, όσο και  μετά τη λήξη του πολέμου με τη βοήθειά της στον επαναπατρισμό των χιλιάδων προσφύγων, στα χωριά τους, που δημιούργησε η εμπόλεμη κατάσταση του 1945-1949.
Η προσωπική εργασία και η προσφορά όλων των μελών της δεν μπορούσε να καλύψει τον τεράστιο όγκο των απαιτουμένων δαπανών της προσφοράς γ’ αυτό και οργάνωνε διάφορες εκδηλώσεις (θεατρικές παραστάσεις-μουσικές συναυλίες , ενίοτε και κανένα έρανο) για να ανταποκριθεί, όσο μπορούσε καλλίτερα, στο έργο της.
Στην προσπάθειά της αυτή, βρήκε αρωγό και συμπαραστάτη τη σχολή μουσικής του Γιώργου Πατρικίδη που, με τους 
τους μικρούς μαθητές, αναλάμβανε τις εκδηλώσεις του είδους αυτού.
Στη φώτο μας του 1951, τα μέλη της Διοίκησης της Ελληνικής Μέριμνας με την αεικίνητη πρόεδρό της, Τσουκαλά Ραλλού και η παιδική ορχήστρα με τον φιλάνθρωπο αθλητή και δάσκαλό της, Γιώργο Πατρικίδη.
Σειρά 1η: Γονατιστοί οι μικρές-μικροί καλλιτέχνες μας: Τσαχτσίρα Πολυτίμη και Βουνοτρυπίδης Νίκος με το ακορντεόν τους, Πατρικίδης Φειδίας με την κιθάρα του, Παληός Μιχάλης (Λάκης) και Πατρικίδης Ροβέρτος  με το ακορντεόν τους.
Σειρά 2η : Ο μουσικοδιδάσκαλος Γιώργος Πατρικίδης εν μέσω δύο βιολιών, του Κούση Αντ. Κώστα και του Κούση Νικ. Θοδωρή.
Σειρά 3η : Η Τορνικίδου Αθανασία με το ακορντεόν της και ακολουθούν τα μέλη της Διοίκησης του παραρτήματος της, “Ελληνικής Μέριμνας”, Κουρτίδου Καίτη, Καρυοφυλλίδου Ελλη, Φραγκούδη Μαριάνθη, η Πρόεδρος Τσουκαλά Ραλλού, Ακριτίδου Εύα, Βαϊκατάρη Μαρίκα, Χατζημίχου Ελένη, Δασκαλοπούλου Ελπινίνη και με το ακορντεόν το αηδόνι της σχολής και της πόλης και όχι μόνο, Φρίντα Πολιτίδου- Steudel, ή, όπως την μετονόμασαν, γνώστες της τέχνης,  “ ΜΟΥΣΧΟΥΡΗ η B΄”.  

 Δημοσιεύτηκε στον ΕΟΡΔΑΪΚΟ ΠΑΛΜΟ, στο φύλλο 1055 / 21 Μαρτίου 2007, σελίδα 23, ημέρα Τετάρτη,

Νο 12 / 2007.


Τρίτη 27 Απριλίου 2010

Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι. Νο 17 / 28 Απριλίου 2010.

ΓΙΑ ΝΑ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΠΑΛΙΟΙ
ΚΑI ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΝΕΟΙ.
Γράφει ο Γιώργος Ι. Καζαντζής.
Giorgoskaza.blogspot.com

Φώτο Νο 1. Η νεότερη Διοίκηση του παραρτήματος “Ελληνική Μέριμνα“ Πτολεμαϊδος το 1960.


Φίλες και φίλοι, πολλές φορές αναφερθήκαμε στη δραστηριότητα της Ελληνικής Μέριμνας, η, καλλίτερα,, της Ελληνικής Μέριμνας Κυριών, δεδομένου ότι, αποτελείτο μόνο από γυναίκες.
Πλούσιο το έργο της σε Εθνική και κοινωνική προσφορά , τόσο, κατά τη διάρκεια της εμπόλεμης περιόδου της χώρας το 1946-1949, με τις τακτικές επισκέψεις της στα προχωρημένα φυλάκια  του, για την ψυχαγωγία και διανομή διαφόρων χειμερινών ειδών ιματισμού και άλλων χρησίμων  δώρων, όσο και κοινωνική προσφορά σε συμπολίτες μας που την είχαν ανάγκη εκείνα τα δύσκολα εκείνα χρόνια.
Μέριμνα = φροντίδα, Εθνική –Κοινωνική, με αξιέπαινα αποτελέσματα!!
Στη φώτο μας, από αριστερά:
Σειρά 1η ,  όρθιες: Η Χρηστίδου Λίτσα, η Ακριτίδου Εύα, η Τέλιου Όλγα, η αεικίνητη Πρόεδρος, Τσουκαλά Ραλλού η Ραλίτσα (όπως την αποκαλούσαν οι συνεργάτες και φίλοι της, εξ’ αιτίας της έντονης, “νεανικής”, κινητικότητάς της, παρά την …κάποια ηλικία της), η Παυλίδου Παναγιώτα, η Γιαννούλοπούλου Ειρήνη (Σαμιώτισα), η Κυριάκου Γαριφαλιά και η Πιπιλιαγκοπούλου Λευκή.
Σειρά 2η, καθήμενες:  Η Χατζηνίκου Ελισάβετ (Λίζα), η Χρηστίδου Αναστασία (Σούλα) και η Ναούμ Αρχοντούλα (Τούλα).
 Πρέπει να διευκρινίσουμε, πως, η αείμνηστη, Τσουκαλά Ραλλού ή Ραλίτσα, ήταν Πρόεδρος, της Ελληνικής Μέριμνας, επί 35 χρόνια.
  
 Φώτο Νο 2. Η απασχόληση της νεολαίας μας στην προ του 1970 εποχή.


 Φίλες και φίλοι, παραδίδουμε τη περιγραφική σκυτάλη-με αφορμή της φώτο Νο 2-, στον καλό μας συμπατριώτη και φίλο, Γιώργο Πέκο, σαν περισσότερο ειδήμονα της αναφερόμενης περιόδου., όπου, ο καλός μας φίλος, μας τις περιγράφει πολύ γλαφυρά…
…“  Στην προ του 1970 εποχή, οι μαθητές των Γυμνασίων δεν είχαν άλλη διασκέδαση, (δεν υπήρχε ΤV), εκτός από το Δημοτικό Γυμναστήριο για ποδόσφαιρο (με χωμάτινο τερραίν), 2-3 αλάνες στις γειτονιές και τα δύο γήπεδα μπάσκετ στα δύο Γυμνάσια, (Δημόσιο και Ιδιωτικό επίσης με χωμάτινο τερραίν).
          ΄Όσοι είχαν καλό ραδιόφωνο και μπορούσαν να ακούσουν το Β΄ πρόγραμμα Αθηνών, είχαν την δυνατότητα να παρακολουθήσουν κάποιο από τα μεταδιδόμενα παιχνίδια ποδοσφαίρου.
           Επίσης υπήρχαν τα δημοφιλή τότε ποδοσφαιράκια και μπιλιάρδα, που απαγορεύονταν, με πρώτα και καλύτερα τα του αείμνηστου Γιάννη, του γνωστού ως “Σάμαλη” στην κεντρική πλατεία., που ήταν Ιταλικής προέλευσης και πρώτης ποιότητας.
           Φυσικά υπήρχαν 2 ΣΙΝΕ, πού όμως, ότι ταινίες και να έπαιζαν ήταν απαγορευτικές για τους μαθητές, πλην ελαχίστων 2-3 το χρόνο.
           Τέλος, υπήρχαν και δύο τραπέζια πινγκ-πονγκ, ένα στον Προσκοπισμό, που δύσκολα ερχόταν η σειρά σου και ένα στην αίθουσα του “Καλού Σαμαρείτη», από όπου και η παρούσα ΦΩΤΟ”.
Διακρίνονται, στη φώτο μας, ο αείμνηστος Μιχαλάκης Τάσιος να παίζει με ένα συμμαθητή του, ενώ παρακολουθούν, ο Σαββούλης Καζαντζής, ο Κώστας Κούσης, ο Γιώργος Πέκος  και δύο άγνωστοι μαθητές του Ιδιωτικού Γυμνασίου”…
Η δική μας επιβεβαίωση κρίνεται… περιττή.

Φώτο No 3. Απόφοιτοι του 1ου Δημοτικού σχολείου στα Χριστουγεννιάτικα κάλαντα το 1955.


Μαθήτριες και μαθητές της ΣΤ΄ τάξης του 1ου (πέτρινο) Δημοτικού σχολείου Πτολεμαϊδος, αποφάσισαν να ψάλλουν τα χριστουγεννιάτικα Κάλαντα προκειμένου να ενισχύσουν το φιλόπτωχο ταμείο της πόλης μας που τα είχε μεγάλη ανάγκη για να επιτελέσει το Θεάρεστο έργο τους, βοηθώντας φτωχές οικογένειες συμπολιτών μας, για να περάσουν καλά τις Άγιες μέρες
της Χριστιανοσύνης.
Στη φώτο μας, από αριστερά:
Σειρά 1η, καθιστοί: Ο Κασαμπαλίδης Νικολάκης, ο Ξανθόπουλος Χάρης, ο Τάσιος Μιχαλάκης, ο γνωστός μας-άγνωστος και η Γαλανίδου Κούλα.
Σειρά 2η, όρθιοι-όρθιες: Ο Χονδροματίδης Νικολάκης η Κεσκελίδου Μαρίτσα, η Καραλάζου Ρούλα, η Μασμανίδου Σοφούλα, η Λελέκη Βασιλικούλα, η Χατζηπαντελή Πόπη, η Κιουρτσίδου  Σοφούλα, η Πατρικάκη Λίτσα, η Αναγνώστου Γλύκα με το ακορντεόν  της σε λειτουργία και η Τσαχουρίδου Αλίκη..

Φώτο Νο 4. Η καπνοφυτεία στη γεωργό-κτηνοτροφική Πτολεμαϊδα του 1948.


Όσο και αν άλλαξε η βιοποριστική δομή της πάλαι ποτέ κραταιάς γεωργό-κτηνοτροφικής Πτολεμαϊδας υπάρχουν ακόμα συμπολίτες μας που την νοσταλγούν, ίσως, όχι τόσο για τις κοπιώδεις και σκληρές συνθήκες εργασίας, για την εξασφάλιση των βασικών στοιχείων μιας απλής και μόνο επιβίωσής τους, αλλά, για τη ευχάριστη νοοτροπία των απλών ανθρώπων που την περιέβαλε, την στόλιζε, θα λέγαμε, η αγάπη, η αλληλεγγύη-αλληλοβοήθεια, η χαρά και η λύπη για τον συγγενή, το φίλο, το γείτονα, τον πλησίον του, τον ΑΝΘΡΩΠΟ. !!!
Τη ΜΕΓΑΛΕΙΟ αλήθεια, φίλες και φίλοι και όχι μόνο, να ζει κανείς μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον, σε μια κοινωνία ανθρώπων χωρίς να χρειάζεσαι να χρησιμοποιείς το φανό του ΔΙΟΓΕΝΗ για την ανακάλυψη …“ΑΝΘΡΩΠΟΥ” !!!.
Ένας, από αυτούς, είναι ο καλός και σεβαστός μας φίλος, ο Κεβρεκίδης Χαράλαμπος, που μας έδωσε την οικογενειακή τους φωτογραφία, ενόψει της περιόδου της καπνοφυτείας, με πολλές. πολλές αναμνήσεις του παρελθόντος.
Στη φώτο μας, από αριστερά, η οικογένεια τους με: Τη μητέρα του. Κεβρεκίδου Ελένη, τον πατέρα του, Κεβρεκίδη Θωμά- εξ ου και η ονομασία του ώτο-λαρυγγολόγου γιατρού, Κεβρεκίδη Θωμά-, την αδελφή του, Συμέλα και τον αδελφό του, Δημοσθένη, ενώ η παρουσία του ιδίου λείπει λόγο σπουδών του.
Καταλληλότερη περιοχή, για καπνοχώραφα, εθεωρείτο αυτή της περιοχής ΚΕΨΕ, αριστερά της σημερινής λεωφόρου ΜΠΟΔΟΣΑΚΗ.

Σημειώσεις- Συμπληρώσεις-Διορθώσεις σύνταξης.
Στο προηγούμενο δημοσίευμά μας (21-4-2010) και στη φώτο μας Νο 3, μετά τον τερματοφύλακα Ζεϊμπέκη, είναι ο καλός μας φίλος, Κοβλακάς Χρήστος και όχι ο Χατζηγεωργίου Γιώργος, όπως λανθασμένα γράψαμε. Ζητάμε συγνώμη από τους φίλους μας, Χρήστο και Γιώργο.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ στον ΕΟΡΔΑΪΚΟ ΠΑΛΜΟ, στο φύλλο 1216 / 28 Απριλίου 2010, σελίδα 27, ημέρα Τετάρτη.


Νο 17 / 2010

Τρίτη 20 Απριλίου 2010

Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι. Νο 4 / 23 Ιανουαρίου 2008

ΓΙΑ ΝΑ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΠΑΛΙΟΙ
ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΝΈΟΙ
Γράφει ο Γιώργος Ι. Καζαντζής

Φώτο Νο 1. Μαθήτριες και μαθητές του 1ου Δημοτικού σε έρανο, για το φιλόπτωχο ταμείο, το 1957.


Οι μικροί μαθητές, της ΣΤ΄ τάξης του 1ου Δημοτικού σχολείο Πτολεμαϊδος, συμμετέχουν  σε όλες τις εκδηλώσεις που έχουν κοινωνικό χαρακτήρα και αυτό βέβαια αφορούσε και τις δύο βαθμίδες της εκπαίδευσης (Δημοτικό και Γυμνάσιο) με στόχο, να συνηθίσουν  οι μαθητές από την μικρή τους ηλικία στα κοινά και ιδιαίτερα στην προσφορά των συνανθρώπων τους που την έχουν ανάγκη.
Εθισμένοι από τις αρχές αυτές, οι μικροί μαθητές της φώτο μας , με ιδιαίτερη χαρά και ικανοποίηση έλαβαν μέρος στον έρανο για την ενίσχυση του φιλόπτωχου ταμείου της πόλης μας για την ανακούφιση των οικονομικώς αδυνάτων συμπατριωτών μας.
Στη φώτο μας, από αριστερά: Μάγγος Κωστάκης, Σαμαλτάνου Αντωνία, Πατσίκα Αννούλα, ο μικρός άγνωστός μας Χ; , Μουστάκα Μερούλα, Ξανθοπούλου Σοφούλα (Φίκα), Κασαμπαλίδης Λεωνίδας και Σαπαλίδης Γιαννάκης.
Καθιστοί μπροστά: Λευκόπουλος Αλέκος και Τσιλφίδης .

Φώτο Νο 2. Στρατιώτες του Ιππικού στην Αθήνα το 1935.










































Στη φώτο μας: Ο










O συμπολίτης μας Λοχίας ιππικού, Καραγκιολίδης Θεμιστοκλής (ο γνωστός αθλητής μεγάλων αποστάσεων- ποδοσφαιριστής, με το παρατσούκλι Μουτουλής , όρθιος ανάμεσα στους δύο έφιππους συναδέλφους του, την πρωτοχρονιά του 1935.

Φώτο Νο 3. Μαθήτριες της 4ης τάξης, του πρακτικού τμήματος, Γυμνασίου της σχολικής περιόδου 1961-1962.

















Όμως, όπως προκύπτει από τα 47 χρόνια που πέρασαν, ο αδηφάγος χρόνος, μπορεί να εξαφάνισε το
πρώτο και να αλλοίωσε το δεύτερο, αλλά, δεν κατάφερε, ούτε καν, να πλησιάσει το τρίτο και βασικότερο στοιχείο της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και το ψυχικό μεγαλείο, από τις οι καλές μας φίλες.
Στη φώτο μας, καθιστές, από αριστερά, οι: Κράπη Μαρία, Νικολαϊδου Αγλαϊτσα, Τριανταφυλλίδου Στέλλα, Λαζαρίδου Μαρίκα και Ζάκκα Μένη.
Όρθιες, από αριστερά, οι: Μιχαηλίδου Αννούλα, Κεφαλίδου Κούλα (Κυριακή), Σαμαλτάνου Αντωνία, Τσαλιγοπούλου Κούλα (Κυριακή), Φραγκουλίδου Έλλη και Χονδροματίδου Δέσποινα (και εις την Ποντιακή, Ποινή).

Φώτο Νο 4. Μια ωραία προσφυγική παρέα στην ταβέρνα του “μπαρμπασταύρου”το 1951.


Μια  ευχάριστη παρέα μερακλήδων, του ποτηριού και του τραγουδιού, στο ταβερνάκι του γνωστού μας, “Μπαρμπασταύρο”, με τον γνωστό τραγουδιστή, Στελάκη-Βαγγελάκη.
Ο υπέροχος και ξεχωριστός καλλιτέχνης-τραγουδιστής, ήταν φιλοξενούμενος του φίλου του. Μαστοροπαντελή Λαζαρίδη (του Λαζ- Δημήτρ, όπως ήταν γνωστός στο ευρύ κοινό της πόλης).
Έτσι, μεταξύ ποτηριού και τραγουδιού, δόθηκε η ευκαιρία στην παρέα να θυμηθεί τα παλιά, από τις αξέχαστες Πατρίδες και να οραματιστεί το μέλλον των παιδιών τους.
Στη φώτο μας, από αριστερά, οι: Ρακιντζόγλου, από τη Λακιά, Φραγκουλίδης Απόστολος (Πότος), Λαζαρίδης Παντελής και Στελάκης-Βαγγελάκης.
Η πληροφορία ότι, ο Στελάκης-Βαγγελάκης βρίσκεται στο Μπαρμπασταύρο διαδόθηκε γρήγορα και το μαγαζί κατακλύσθηκε από πολλούς θαυμαστές του, κάτι που ικανοποίησε τον καταστηματάρχη. Δεν μάθαμε όμως, αν, η παρέα, την έβγαλε.. δωρεάν (τράκα), λόγω της προσφοράς της.

Φώτο Νο 5. Δύο βασικά στελέχη του αναϊδρυθέντος Προσκοπισμού στην Πτολεμαϊδα το 1947.


Δυο καλοί φίλοι, δυο συμμαθητές στο Γυμνάσιο, δυο αδελφοί Πρόσκοποι, δυο σημαντικά ιδρυτικά στελέχη του τοπικού Προσκοπισμού με αξιόλογη προσφορά για την εξάπλωση της Προσκοπικής ιδέας στην περιοχή μας.
Στη φώτο μας, από αριστερά: Ο Κώστας Κεφαλίδης-Καζαντζής, ενωμοτάρχης της ενωμοτίας του Φοίνικα και ο Βασίλης Μαρτινάκης –Αρχηγός Λυκόπουλων  (με τον τίτλο της ιεραρχίας των Λυκόπουλων, “ΜΠΑΛΟΥ”).


Σημειώσεις-συμπληρώσεις- διορθώσεις-σύνταξης.
Στο προηγούμενο δημοσίευμά μας (16-1-2008), στη φώτο Νο 1, δεν πρόκειται για τον άγνωστό μας Χ, αλλά για τον καλό μας φίλο, Βουνοτρυπίδη Γιάννη της Γεωπονικής Σχολής. Ζητάμε συγνώμη από το φίλο Γιάννη.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ στον ΕΟΡΔΑΪΚΟ ΠΑΛΜΟ, στο φύλλο 1099 / 23 Ιανουαρίου 2008, σελίδα 27, ημέρα Τετάρτη
Νο 4 / 2008.

Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι. Νο 16 / 21-04-2010.

ΓΙΑ ΝΑ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΠΑΛΙΟΙ
ΚΑI ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΝΕΟΙ.
Γράφει ο Γιώργος Ι. Καζαντζής.
Giorgoskaza.blogspot.com,

Φώτο Νο 1. Μαθήτριες και μαθητές στην είσοδο του Φροντιστηρίου Μαθηματικών το 1956.


Είναι γνωστό, φίλες και φίλοι, πως, το μάθημα των μαθηματικών εθεωρείτο και θεωρείται το δυσκολότερο,  εξ όλων, για τους μαθητές του Γυμνασίου και ιδιαίτερα για τις μαθήτριες (υπάρχουν βέβαια και εξαιρέσεις), γι΄ αυτό και σπάνια βλέπουμε καθηγήτριες των μαθηματικών στα Γυμνάσια.
Στην αναφερόμενη εποχή, σπάνιζαν τα επίσημα, αναγνωρισμένα, φροντιστήρια ή και δεν υπήρχαν καθόλου και το ρόλο αυτό ασκούσαν – στα σπίτια τους ή στο σπίτι της ενδιαφερόμενης μαθήτριας ή μαθητή, απόφοιτοι Γυμνασίου, που είχαν διακριθεί στο μάθημα των μαθηματικών κατά τη διάρκεια της φοίτησής τους, όπως, οι αδελφοί  Χαράλαμπος και Χρυσός Χατζηγρηγοριάδης, ο Χρήστος Ντουρούκας και προφανώς και άλλοι που μας διαφεύγουν τα ονόματά τους, χωρίς να παραβλέπουμε και τις πολλοί σπάνιες περιπτώσεις καθηγητών εν ενεργεία, με πολλές, πολλές… “προφυλάξεις”.
Οι μαθήτριες και μαθητές, της φώτο μας, βρίσκονται στο επί της οδού  Εξαστέρου φροντιστήριο μαθηματικών, του  αδιόριστου δασκάλου, Νίκου Τσαουσίδη.
Στη φώτο μας, από αριστερά:
Σειρά 1η, καθιστοί: Κωφίδης Κώστας, από το Καρυοχώρι, Κεφαλίδης Χαράλαμπος (Χάρης), Θεοφανίδης Ηλίας, Καντζάλογλου Λεωνίδας, από τον Πελαργό, Πατσινακίδης Δημήτρης και Κασαμπαλής Θανάσης , από το Ανατολικό.
Σειρά 2η, όρθιες: Αλεξάκη Λίτσα, Τσύρου Δημ. Γεωργία (Ρίτσα), Στεφανίδου Έλλη, από το Ανατολικό, Πιπερίδου Αγγελική (Κούλη), Αντωνιάδου Ελένη, από τον Πτελεώνα, Κοσμίδου Δήμητρα, από τον Κόμανο  και ακολουθούν, ο Αρναουτίδης Δημήτρης (Τάκης), από το Καρυοχώρι,  Αδαμίδης Αριστοτέλης (Τέλης) και ο γνωστός μας, άγνωστος Χ;.
Σειρά 3η, στην κορυφή: Η Πεϊνούδη Φλώρα,  ο ιδιοκτήτης της αίθουσας, Φραγκουλίδης Γιάννης, που την παραχώρησε ανιδιοτελώς στο συμπέθερό του φροντιστή, ο φροντιστής μαθηματικών και όχι μόνο, Τσαουσίδης Νίκος, δημοδιδάσκαλος- και ο Κουρτίδης Σταμάτης από το Μηλοχώρι.
Η σημερινή αναφορά μας στο όνομα, του Ανθρώπου-του δασκάλου και καθηγητή-του συμπολίτη μας- του συγγενή και φίλου μας, του προγυμναστή, Νίκου Τσαουσίδη, ας αποτελέσει ένα μικρό συμπλήρωμα, στο ετήσιο μνημόσυνό του, που θα τέλεσαν οι οικείοι του, το Σάββατο (24-4-2010), στην Αθήνα και ας είναι η μνήμη του ΑΙΩΝΙΑ.

Φώτο Νο 2. Απόφοιτοι του 1ου Δημοτικού Σχολείου (πέτρινο) σε αναμνηστική φωτογραφία το 1956.


Συνεχίζοντας την παράδοση και οι μικροί μαθητές του πέτρινου (1ου) δημοτικού σχολείου Πτολεμαϊδος, αποθανατίζουν τον οριστικό τους αποχωρισμό από το σχολείο που τους έδωσε, με πολύ αγάπη και στοργή, τα πρώτα και βασικά πνευματικά τους εφόδια για την παραπέρα πορεία τους στη ζωή και από μια τέτοια αναμνηστική φωτογραφία δεν ήταν δυνατό να απουσιάζει ο καλός τους δάσκαλος!!
Στη φώτο μας, από αριστερά: 
Σειρά 1η, καθιστοί: Μεντεσίδης, Ιακωβίδης Βίλλης, Κακαράντζας Κωστάκης (Ντίνος), Αμανατίίδου Τασούλα (;), Καλπακίδου Κυριακή (Κίτσα), Καραγιαννίδου Ελένη (Έλλη), Καραλάζου Ρούλα, Λελέκη Βασιλική, Χονδροματίδου Αλίκη, Ακριτίδου Ειρήνη (Νινίκα) και Αναγνώστου Γλύκα.
Σειρά 2η : Σαμαράς Βασίλης, ο άγνωστός μας Χ;. Φολτόπουλος από Αρδασσα, Χονδροματίδης Νίκος, Νικολαϊδης Άκης και πίσω του το κεφαλάκι του, Πέκου Βασιλάκη, ,,  οι άγνωστοί μας Χ; , Χ; ,  Αραϊλόπουλος Μανώλης, Πατρικάκη Λίτσα και πίσω ο άγνωστός μας Χ; , Γαλανίδου Κούλα, Τάσιος Μιχάλης, ο Δάσκαλος, Λαζαρίδης Αρχέλαος, Χατζηπαντελή Χ; , Κιουρτσίδου Σοφία (;), Μασμανίδου και Κεσκελίδου Μαρίτσα.

Φώτο Νο 3 .Η ομάδα του Άρεως Πτολεμαϊδος, σημαντικά ανανεωμένη, το 1962.


Όπως σημειώσαμε σε παλιότερα δημοσιεύματά μας, η μεταπολεμική ομάδα του Άρεως, από τα μέσα του 1955, άρχισε σιγά, σιγά να ανανεώνεται με νέα  ικανά ποδοσφαιρικά ταλέντα, που έπαιξαν έναν σημαντικό ρόλο στα ποδοσφαιρικά δρώμενα της εποχής με την παρουσία τους στη Β΄ Εθνική κατηγορά και αρκετές φορές άγγιξαν το νήμα της Α΄ Εθνικής, όμως δεν κατάφεραν να το πιάσουν, και τούτο όχι από δική τους αλληγορία, γιατί κάθε φορά του προσπαθούσαν να το πιάσουν το τραβούσαν κάποιο γνωστοί-άγνωστοι  παράγοντες του κέντρου, εν μέρει και .. δικαιολογημένα, θα λέγαμε, δεδομένου ότι δεν διαθέταμε την ανάλογη υποδομή (εγκαταστάσεις αθλητικέ σύγχρονες-γήπεδο, εισπρακτικά και αρκετά άλλα).
Στη φώτο μας, από αριστερά:  Ο επί σειρά ετών ,έφορος ιματισμού, Πουγαρίδης Αντώνης, ο αρχηγός της ομάδας, Βασίλης Ζεϊμπέκης, τερματοφύλακας, που, ως γνωστό, παραχωρήθηκε στον Άρη Θεσσαλονίκης το 1954 και επέστρεψε, ύστερα από αρκετά χρόνια στην ομάδα του, ο Κοβλακάς Χρήστος, ο Χατζηπαναγιωτίδης Παναγιώτης (Γιώτης), ο Θεοφανίδης Αιμίλιος, ο Ανδρονικίδης Γιωρίκας (ο GENTEMAN της ομάδας), ο Κεφαλίδης Νίκος, ο Καζαντζής Σπύρος, ο Κυδώνας Δημήτρης (Τακούλιας), ο Κούσης Βαγγέλης(Σάσαρος) που μεταγράφηκε στον Απόλλωνα Καλαμαριάς και επέστρεψε, ύστερα από χρόνια και αυτός, στη βάση του), ο Γρηγοριάδης Κώστας (Μαρόπουλος). ο Φραγκουλίδης Σταύρος (όχι ο πρώην Δήμαρχος) και ο εκ Θεσσαλονίκης και πρώην παίκτης του Άρη Θεσσαλονίκης, προπονητής , Στεργιώτης Πόλης.

Φώτο Νο 4. Οι Περιφερειακοί αγώνες στίβου, των Γυμνασίων, Βορειοδυτικής Μακεδονίας στην Κοζάνη το 1963.


Είναι γνωστό στους παλιούς, αλλά, ας το μάθουν και οι νέοι, πως, με τη λήξη των μαθημάτων, τόσο τα δημοτικά σχολεία, όσο και τα Γυμνάσια, πραγματοποιούσαν, στο Εθνικό στάδιο και παρουσία γονέων και λαού της πόλης, τις γυμναστικές επιδείξεις, που συμπεριλάμβαναν, γυμναστικές ασκήσεις, διάφορους  χορούς από τις μαθήτριες και διάφορα αγωνίσματα του στίβου.
Οι νικητές των αγωνισμάτων, του στίβου συμμετείχαν, στη συνέχεια, στους αγώνες των Γυμνασίων της Περιφέρειας Βορειοδυτικής Μακεδονίας, που γίνονταν κάθε χρόνο σε διαφορετική έδρα και κατά προτίμηση στην πόλη της έδρας του Νομού.
Στη φώτο μας, μια ομάδα συμπολιτών μας, που έλαβε μέρος στους αγώνες αυτούς, στην Κοζάνη, με τα τρόπαια των νικητών ανά χείρας, σε αναμνηστική φωτογραφεία
Διακρίνουμε, από αριστερά:
Σειρά 1η, καθιστός: Ο Τογκαλίδης Κώστας (βαρέων αθλημάτων)
Σειρά 2η: Με το μαθητικό έμβλημα-τύπος .. μαθητή-Κασαμπαλίδης Λεωνίδας (βαρέων αθλημάτων), Κυριακίδης Θανάσης, το κεφαλάκι με το μαθητικό πηλήκιο, Χατζόπουλος Νίκος, Ιωσηφίδης Αμάραντος, Κοβλακάς Χρήστος και
Σειρά 3η, στην κορυφή: Πέκος Γιώργος, Γεωργίου Πέτρος (στραγαλάς), Φωτιάδης Στέφανος, Βεβήλος Καρυοφύλλης,, Θεοδουλίδης Γιώργος και Χατζόπουλος Απόστολος

Σημειώσεις-Συμπληρώσεις0Διορθώσεις σύνταξης.
Ευχαριστούμε θερμά, την καλή μας φίλη, Αναγνώστου Γλύκα, για τις φωτογραφίες που μας έδωσε από το προσωπικό της αρχείο.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ, στον ΕΟΡΔΑΪΚΟ ΠΑΛΜΟ, στο φύλλο 1215 / 21 Απριλίου 2010, σελίδα 27, ημέρα Τετάρτη,


Νο 16 / 2010.

Τρίτη 13 Απριλίου 2010

Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι. Νο 15 14 Απριλίου 2010

ΓΙΑ ΝΑ ΘΥΜΟΎΝΤΑΙ ΟΙ ΠΑΛΑΙΟΊ
ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΘΑΊΝΟΥΝ ΟΙ ΝΈΟΙ.
Γράφει ο Γιώργος Ι. Καζαντζής.
GIORGOSKAZA.BLOGSPOT.COM

Φώτο Νο 1. Το “μήλο” θα πέσει κάτω από τη “Μηλιά”

Φίλες και φίλοι, η εμπειρία του θυμόσοφου λαού μας, κατέγραψε στα κατάστιχα της , πως, το μήλο θα πέσει, όταν ωρίμαση, κάτω από την μηλιά, όμως, συμβαίνει, αρκετές ποικιλίες, δέντρων να κρατούν τα μήλα μέχρι σήψης και όταν πλέον πέφτουν να .. διαλύονται.
Η ποικιλία “Μουσικό-χοροδιδάσκαλος, Γιώργος Πατρικίδης”, ήταν από τις καλλίτερες παραγωγικές ποικιλίες της κοινωνικής, καλλιτεχνικής και αθλητικής προσφοράς, της περιοχής μας. Έτσι, το μήλο, αφού ωρίμασε καλά πάνω στο δέντρο, έπεσε προς βρώση του λαού της πόλης μας, της περιοχής μας και όχι μόνο, με πολύ ποιο καλλίτερη γεύση, αυτής του γεννήτορα του- “΄Αμμές δε γ΄ έσσόμεθα πολλώ κάρρονες"-, καθιερώθηκε πανελλήνια, με την ονομασία, “ΒΑΛΕΝΤΙΝΙΟΣ” ποικιλία.
Πρόκειται, φίλες και φίλοι, για τον πρωτότοκο γιο του αείμνηστου, Γιώργου Πατρικίδη, το Βαλεντίνο που ακολουθώντας, από μικρός, τα χνάρια του πατέρα του, όχι μόνο τα καλλιτεχνικά, αλλά και της κοινωνικής προσφοράς, μόλις τελείωσε τις γυμνασιακές του σπουδές, το 1954 και υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία, ανέλαβε την ευθύνη συνέχισης της λειτουργίας της πατρικής Μουσικής σχολής.
 Στη φώτο μας του 1957, ο μουσικοδιδάσκαλος, Πατρικίδης Βαλεντίνος, στο μέσον των μαθητών του.
Σειρά 1η, από αριστερά, κάτω: Ο Σίκλης Ζήσης- από το Φούφα που μετοίκησε στον Καναδά-, η Αναγνώστου Γλύκα, η Βλαδενοπούλου Σοφούλα, η Λελέκη Βασιλικούλα, ο Νικολαΐδης Άκης και ο Πέκος Γιώργος.
Σειρά 2η: Ο Σημαιοφορίδης Γιάννης, ο Γεωργιάδης Παύλος (Λάκης), ο Αδαμίδης Γιορδάνης (Νάκος), ο μουσικοδιδάσκαλος, Πατρικίδης Βαλεντίνος, ο Πατρικίδης Φάνης, ο Λευκόπουλος Αλέκος, ο Βασιλειάδης Παναγιώτης (Μπαλάνος), ο Πέκος Νίκος και ο Ξανθόπουλος  Λάζαρος.
Σειρά 3η: Ο Σαββουλίδης Κώστας, ο Εφραιμίδης Μιχάλης, ο άγνωστός μας Στρατιώτης Χ;  ο Γιουβανάκος Γιώργος-με τη στολή του έφεδρου Αξιωματικού-, οι άγνωστοί μας ένστολοι- Αξιωματικός και οπλίτης Χ;, Χ;-, ο γνωστός μας–άγνωστος, ο Κούσης Θοδωρής με το βιολί του (καλλιτέχνης) και ο Τώνιας Μιχάλης (;).
Ο καλός μας φίλος,, Πέκος Γιώργος,- Πανεπιστημιακός Καθηγητής, στο σημείωμά του γράφει, η μουσική σχολή, Βαλεντίνου Πατρικίδη, διοργάνωνε τακτικές συναυλίες, κατά τη διάρκεια του χρόνου, με αποκορύφωνα αυτήν του τέλους της χρονιάς, που περιλάμβανε δύο μέρη, το μουσικό και το θεατρικό. Στόχος των εκδηλώσεων ήταν η συγκέντρωση χρημάτων που διαθέτονταν στο φιλόπτωχο ταμείο της πόλης, αλλά και σε κοινωφελή έργα, όπως, για την αποπεράτωση του Ιερού Ναού του Αη Γιάννη (πάνω Πτολεμαΐδα) και του νέου κτιρίου της Χωροφυλακής.
Η επιτυχία των εκδηλώσεων ήταν τέτοια, που αναγκάζονταν η Διεύθυνση, όχι μόνο να τις επαναλάβει στην πόλη μας, αλλά και να τις παρουσιάσει στις γειτονικές μας πόλεις.

Φώτο Νο 2. Μαθήτριες της Η΄τάξης σε ημερήσια εκδρομή στην Φλώρινα το 1951.

Την τελευταία τους ημερήσια Γυμνασιακή εκπαιδευτική εκδρομή πραγματοποίησαν, οι τελειόφοιτοι του 8τατάξιου Γυμνασίου Πτολεμαΐδας  το 1951, επισκεπτόμενοι τις γειτονικές μας πόλεις, Φλώρινα-Έδεσσα –Νάουσα και Βέροια.
Στη φώτο μας, από αριστερά, οι μαθήτριες σε αναμνηστική φωτογραφία, με τις καθηγήτριες και καθηγητές τους και φόντο το κτίριο της  Ακαδημίας Φλώρινας.
Σειρά 1η, καθιστές:  Η Ταξίδου Ζωγραφιά, η Τσαχτσίρα Γλυκερία (Γλύκα), η Σταματιάδου Αργυρό, η Κεφαλίδου Σόνια, η Κοινού Αναστασία και η εξαδέλφη της Γκίνου Αναστασία.
Σειρά 2η, όρθιοι: Η Μιχαηλίδου Άννα, ο καθηγητής της Παιδαγωγικής Ακαδημίας Φλώρινας, Βασιλάκης (;) που τις υποδέχτηκε, η φιλόλογος καθηγήτρια, Χατζηγάννη Ευδοξία, ο Γυμνασιάρχης-φιλόλογος, Κιουσόπουλος Ιωάννης, , η φυσικός καθηγήτρια, Τσελεπίδου Αθηνά, η Μηλοπούλου Αναστασία, η Πιπιλιάγκα Σού λα και πίσω της η, Τριανταφυλλίδου Σοφία, η Χατζηπαυλίδου Έλλη, η Ζεϊμπέκη Ελένη (Νίνα), η Ελευθεριάδου Δέσποινα (εις την Ποντιακή, Ποινή) και ο φιλόλογος καθηγητής, Κυρούδης.

Φώτο Νο 3. Μαθητές Γυμνασίου σε παρέλαση για την Επέτειο της Εθνικής μας Παλιγγενεσίας του 1821.

Η φώτο μας Νο 4 παρουσιάζει την άλλη όψη του νομίσματος, δηλαδή, την Πτολεμαΐδα του 1946 με
χαλικοστρωμένο τον κεντρικό δρόμο της 25ης Μαρτίου με τα δύο ανώμαλα χαντάκια που χρησίμευαν,
τόσο, ως συλλέκτες του νερού των βροχών, όσο και αυτών, των καφενείων, ζαχαροπλαστείων,
εστιατορίων κ.λ.π., όσο για τον βηματισμό των προς παρέλαση τμημάτων υπήρχαν δύο
"συγκροτήματα", η τοπική ορχήστρα του ΚΑΡΙΟΦ και αυτή του "ΚΙΟΥΜΠΟΥΡΑ" από το γειτονικό μας χωριό Εμπόριο.
Πρέπει να τονίσουμε όμως, πως, ή του Κιούμπουρα ήταν προτιμητέα, δεδομένου ότι, διέθετε περισσότερα όργανα, αλλά και... εμπειρίας των μελών της....
Στη φώτο μας, η ορχήστρα του "ΚΙΟΥΜΠΟΥΡΑ" ανοίγει την παρέλαση και τοποθετείται απέναντι από την εξέδρα των επισήμων, όπως γίνετε και σήμερα, για να κατευθύνει το βηματισμό όλων των τμημάτων και τα κατάφερνε περίφημα με τα ολοζώντανα εμβατήρια της, έστω και.. δίχως μικροφωνικές και μεγαφωνικές εγκαταστάσεις, η και.. γυμναστές.
Την ορχήστρα ακολουθεί η σημαία του Γυμνασίου, με σημαιοφόρο τον, Αμαραντίδη Παναγιώτη και παραστάτες στην πρώτη σειρά, από δεξιά, τον Αλέκο Αλεξάκης, με το κοντό πανταλονάκι, το Ραφαηλίδη Ιάκωβο από το Εμπόριο και στη δεύτερη σειρά, από δεξιά, το Γιώργο Τσουμή, το Γιάννη Παγκούτσο και τον Τάκη Παπάνα και ακολουθεί ο, Σταύρος Θεοφανίδης και οι μαθήτριες και μαθητές, των δύο μεγάλων τάξεων του 8τατάξιου Γυμνασίου μας..

Φώτο Νο 4. Φιλική-μαθητική παρέα στο Υδραγωγείο το 1957.


Μετά από το.. φόρτο των μαθημάτων επιβάλλεται και κάποια χαλάρωση, Έτσι, οι καλοί μας φίλοι, αντί να ασχοληθούν με …πετροπόλεμο, με τις σφεντόνες και να σπάσουν και μερικά τσάμια, προτίμησαν να ανέβουν στην κορυφή του ποιο ψηλού κτιρίου της πόλης, που δεν ήταν άλλο από το Υδραγωγείο, για να θαυμάσουν την υπέροχη ρυμοτομία της πόλης, τα χαμηλά και πανέμορφα σπιτάκια με τους μεγάλους καταπράσινους μπαξέδες (κήπους), τα γειτονικά χωριά και το αγέρωχο όρος Ασκιον, το κοινώς λεγόμενο Σινιάτσικο.  
Στη φώτο μας, από μπροστά: Ο Τσαλιγκόπουλος Γιώργος του Ηλία, ο Μαυρικάκης Παρμενίων (Ίων), ο Σαββουλίδης

Σημειώσεις-Συμπληρώσεις-Διορθώσεις σύνταξης.
Ευχαριστούμε τον καλό μας φίλο, Πέκο Γιώργο, Πανεπιστημιακό καθηγητή Θεσσαλονίκης, για τις φωτογραφίες που μας έστειλε και τις σημειώσεις του για την κάθε μία.

ΔΗΜΟΣΙΕΎΤΗΚΕ στον  ΕΟΡΔΑΪΚΟ ΠΑΛΜΌ, στο φύλλο 1214 / 14 Απριλίου 2010, σελίδα 27, ημέρα Τετάρτη.



Νο 15 / 2010.

"Το Σχόλιό μας", 10 Ιανουαρίου 2003.

Δημοσιεύτηκε 10 Ιανουαρίου 2003 για τη νέα Δημοτική Αρχή του Δημάρχου Γρηγόρη Τσιούμαρη.

ΤΟ  ΣΧΟΛΙΟ ΜΑΣ
Γράφει ο Γιώργος Ι. Καζαντζής.
ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗ ΝΕΑ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΜΑΣ ΑΡΧΗ
    Φίλες και φίλοι
            Η 12 νυκτερινή της 31ης  Δεκεμβρίου 2002 σήμανε τη λήξη της θητείας της προηγούμενης Δημοτικής αρχής και την έναρξη της νέας, που προέκυψε, από την ετυμηγορία του λαού μας, την 20 Οκτωβρίου 2002.
            Η στήλη θεωρεί υποχρέωσή της να εκφράσει τις ταπεινές της απόψεις προς τη νέα Δημοτική αρχή με την πεποίθηση ότι, θα την βοηθήσει  στην επιτυχή και δύσκολη αποστολή της, για το καλό της πόλης και των συνδημοτών μας, με επακόλουθο και τη δική της επιτυχία .
           Επισημαίνουμε ιδιαίτερα πως, το καλάμι της εξουσίας όσο λαμπερό και αν φαίνεται, είναι πολύ εύθραυστο και ο αναβάτης του κινδυνεύει διαρκώς αν, για οποιοδήποτε λόγο, θελήσει να υπερβάλει την αντοχή του.
          Με δεδομένη την παραπάνω παρατήρησή μας θα πρέπει:
    *-  Απόλυτος Σεβασμός στον παράγοντα Άνθρωπο.
    *-  Η γνώμη και του τελευταίου πολίτη, αν μπορούμε, ή καλλίτερα , αν δικαιούμαστε μιας τέτοιας διάκρισης, είναι σεβαστή και πολλές φορές πολύ ποιο χρήσιμη και αποτελεσματική και ας μη ξεχνάμε τη χρησιμότητα  της θυμοσοφίας του λαού μας , ιδιαίτερα, σε θέματα της καθημερινής μας ζωής.
    *-  Η αλαζονική συμπεριφορά, που, τις περισσότερες φορές, είναι απόρροια της υπερεξουσίας που αισθάνονται, κυρίως, οι μικρής διανόησης καβαλάρηδες της, είναι ότι χειρότερο μπορεί να προκύψει για μια σίγουρη αποτυχία.
    *-  Η επιλογή συνεργατών θα πρέπει να στηρίζεται στην πολλαπλή αξιοκρατία και όχι σε λόγους συγγενικούς, φιλικούς, επαγγελματικούς, οικονομικούς ή ακόμα και …συναισθηματικούς.
         Το συμφέρων της πόλης και των συνδημοτών μας θα πρέπει να μπαίνει πάνω από όλα αυτά.
    *-  Η λέξη “εκδίκηση” θα πρέπει να αντικατασταθεί με αυτήν της “ αγάπης” και του “σεβασμού” στο συνάνθρωπο μας, στο συμπολίτη μας και στην προσπάθειά του, που πολλές φορές είναι αξιόλογη και επωφελής.
    * - Ο υπέρμετρος εγωισμός και η φαντασίωση, του κάθε, “ Άρχοντα ”, να πιστεύει, πως είναι παντογνώστης, η, καλλίτερα, να θεωρεί τον εαυτό του πως, τα γνωρίζει όλα ,ή όπως συνηθίζει να λέει ο λαός μας  “ξερόλας” και αλάνθαστος, δημιουργεί πνεύμα κατωτερότητας των συνεργατών του, που, μοιραία, κάποια στιγμή, θιγόμενοι, θα αντιδράσουν, με επακόλουθο την διχόνοια και την …αποτυχία…
    * - Ας έχουμε υπόψη μας, πως κανείς μας δεν γεννήθηκε “ παντογνώστης ”, αλλά με την μελέτη και τα ερωτήματα μας μπορούμε να συμπληρώσουμε τα, όποια, κενά μας και ας εφαρμόσουμε όλοι μας αυτό που πολλές φορές μας υπενθύμιζε ο αείμνηστος καθηγητής μας  Κυρούδης,… Το να μη γνωρίζεις κάτι δεν είναι ντροπή, το να μη θέλεις να το μάθεις, ρωτώντας ή μελετώντας, είναι ντροπή”.
    *-  Ο σεβασμός στη διάθεση του λαϊκού χρήματος για την καλλίτερη και παραγωγικότερη αξιοποίηση του, για το συμφέρον του λαού του διευρυμένου Δήμου μας, θα ήταν ότι καλλίτερο θα μπορούσε να προσφέρει, στη σημερινή αλόγιστη και άσκοπη σπατάλη του, η νέα Δημοτική μας αρχή και για να αξιοποιήσουμε και την ποντιακή θυμοσοφία του λαού μας που λέει “ δέκα φοράς νούντσον  και μιαν πίσον = δέκα φορές σκέψου το και μια φορά κάντο”.
Τις ταπεινές μας αυτές απόψεις, ή παραινέσεις, ή, αν θέλετε, τις εμπειρίες μας, από την μακροχρόνια διατριβή μας με τα κοινά, διατυπώσαμε και το 1999, με το 1ο σχόλιό μας, με την ανάληψη των καθηκόντων της απελθούσας Δημοτικής μας αρχής. Το αν εισακουστήκαμε ή όχι ας το κρίνει ο καθένας μας , συνδυάζοντάς το με την ετυμηγορία του λαού μας της 20ης Οκτωβρίου 2002
    Πτολεμαϊδα 10 Ιανουαρίου 2003
ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ:
ΠΤΟΛΕΜΑΙΟ, Αριθμός φύλλου 1788 / 10 Ιανουαρίου 2003 ημέρα Παρασκευή , σελίδα 5.
ΕΟΡΔΑΪΚΟΣ ΠΑΛΜΟΣ,  Αριθμός φύλλου 837 /  15 Ιανουαρίου 2003 ημέρα Τετάρτη, σελίδα 5.

Τετάρτη 7 Απριλίου 2010

Το 1ο σχόλιό μας για τα Κοιμητήρια της πόλης (Πτολεμαϊδα) 5 Μαρτίου 2003

ΤΟ 1ο ΣΧΌΛΙΟ ΜΑΣ ΠΡΙΝ ΑΠΌ 7 ΧΡΌΝΙΑ (2003)
                                           
ΤΟ  ΣΧΌΛΙΌ ΜΑΣ
Από το Γιώργο Καζαντζή.
ΤΑ ΚΟΙΜΗΤΗΡΙΑΚΟΙΜΗΤΉΡΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΚΑΙ Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΜΑΣ

Φώτο. Χώρος Αγροκηπίου προ των κοιμητηρίων.

΄Ολος ο χώρος αριστερά των σκουπιδιών


Δεν γνωρίζουμε ποιοι εργολάβοι βρήκαν τόσο βολικό τον ωραιότατο αυτό χώρο να αποθέσουν τα χονδροειδή αυτά μπάζα και ποιοι εγκέφαλοι της προηγούμενης Δημοτικής μας αρχής δεν το αντιλήφθηκαν, ή και προφανώς, να τον υπέδειξαν, τη στιγμή που η πόλης αντιμετωπίζει μείζον πρόβλημα ταφής των νεκρών μας.
Και άλλοτε, όταν ο χώρος ανήκε στο Υπουργείο Γεωργίας, τονίσαμε και υποδείξαμε ως τον καταλληλότερο χώρο προσωρινής αντιμετώπισης του προβλήματος επέκτασης των Κοιμητηρίων, με τη φράση “saltο mortal”, πόσο μάλλον τώρα που ο χώρος είναι ιδιοκτησία του Δήμου μας.
Ίσως, φίλες και φίλοι συμπολίτες, να μη είναι η πλέον  ιδανική λύση, είναι όμως η  ποιο γρήγορη και η ποιο προσιτή, δεδομένου ότι η όποια απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου για να γίνει πράξη και αν ακόμη βρεθούν τα μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια, για να υλοποιηθεί θα ξεπεράσει τα 2 με 3 χρόνια.
Πως λοιπόν θα αντιμετωπισθεί το μείζον και κατεπείγον σημερινό πρόβλημα;
Παλιός δρόμος 4-5 μέτρων έκλεισε.

Είναι ανεπίτρεπτες οι σημερινές αλχημείες που παρατηρούνται, δια της εκταφής και ταφής, ή ακόμα δια της ταφής πάνω σε προηγούμενο τάφο, “δίκαιες”, θα τις χαρακτηρίζαμε εμείς, πάνω στον πόνο τους.
Τώρα το πόσο “δίκαιες” είναι ας αναλογιστούμε τον εαυτό μας, επισκεπτόμενο το τάφο των προσφιλών μας προσώπων για να ανάψουμε ένα κεράκι, να αποθέσουμε λίγα λουλούδια , αλλά γιατί όχι και να συνομιλήσουμε νοερά μαζί τους, πως θα νοιώσουμε αντικρίζοντας κάποιον άλλο τάφο συνανθρώπου μας στο σημείο αυτό;
Η παγκόσμια θυμοσοφία λέει “αν θέλεις να εκτιμήσεις το επίπεδο πολιτισμού μιας κοινωνίας να επισκεφτείς τα Κοιμητήριά της ” και εμείς, δυστυχώς, δεν πρέπει να νοιώθουμε καθόλου, μα καθόλου, περήφανοι για αυτό!!…
 Με αφορμή την σημερινή κατάσταση, επιτρέψτε μας, φίλες και φίλοι, να εκφράσουμε, για μια ακόμα φορά, τις ταπεινές και φτωχές μας σκέψεις πάνω στο οξύτατο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η πόλης για την ταφή των προσφιλών της  προσώπων
Ποτέ, όμως, κ. Δήμαρχε και φίλοι της Δημοτικής μας Αρχής, δεν είναι αργά.
Στα χρονοντούλαπα του Δήμου υπάρχει και η 405 / 1997 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, που πιστεύουμε πως ήρθε καιρός για να την αξιολογήσετε και να την προχωρήσετε, με όποιο κόστος για την πόλη και τον καθένα μας, δίνοντάς την  προτεραιότητα έναντι οποιουδήποτε άλλου έργου. Περιορίστε τις, οποιεσδήποτε, δεξιώσεις, τελετές και πανηγύρια ανούσια και βάλτε την σφραγίδα σας για ένα έργο σημαντικό και χρησιμότατο για το παρόν και το μέλλον αυτής της όμορφης και γλυκιάς πόλης μας, με τους τόσο υπέροχους, εργατικούς και φιλόξενους Ανθρώπους της.
 Ένα έργο που όλοι μας θα εκτιμήσουμε, θα επαινέσουμε και θα μνημονεύουμε τους κτήτορες του!!!.
 Γνωρίζουμε το τεράστιο κόστος του, αλλά, είμαστε διατεθειμένοι να συμβάλουμε όλοι μας, μη διστάσετε να προχωρήσετε στην υλοποίησή του το δυνατόν συντομότερο, ο λαός μας θα σας ευγνωμονεί.
 Πιστεύουμε και αν θέλετε, προτείνουμε να χρεωθούμε με 20 ή το πολύ με 40 ευρώ η κάθε οικογένεια για ένα χρόνο, ώστε με το ποσό αυτό να εξασφαλίσουμε την αγορά  80 με 100 στρεμμάτων γης, όση δηλαδή χρειάζεται για τη δημιουργία των νέων σύγχρονων κοιμητηρίων της πόλης μας.
Πέρα από αυτά, θα μπορούν να καταθέτουν οι συμπολίτες μας, άλλοι από το περίσεμα τους και άλλοι από το υστέρημά τους, σε τραπεζικό λογαριασμό, που θα ανοίξει ο Δήμος μας, η άλλο Νομικό πρόσωπο που, προφανώς, σκέπτεται να ιδρύσει ο Δήμος μας για την κατασκευή και λειτουργία των κοιμητηρίων ( παλαιών και νέων ).
 Για το σκοπό αυτό, εμείς παραδίδουμε σήμερα στο Δήμαρχο μας κ. Γρηγόρη Τσιούμαρη, ως πρώτη δόση, ΤΣΕΚ 100 ευρώ, για λογαριασμό των νέων κοιμητηρίων της πόλης μας και ευελπιστούμε  πως, πολλοί συμπατριώτες μας θα βοηθήσουν, ιδιαίτερα, την προσπάθεια σας αυτή και πολύ σύντομα τα Κοιμητήρια της πόλης μας θα είναι από τα καλλίτερα της χώρας μας, για να νοιώθουν, τα προσφιλή μας πρόσωπα, ιδιαίτερη χαρά και ικανοποίηση γιατί δεν τους λησμονήσαμε και τους σκεπτόμαστε πάντα.  Ας είμαστε βέβαιοι, φίλες και φίλοι συμπατριώτες, πως θα τύχουμε της ανάλογης μεταχείρισης και εμείς, εκεί ψηλά, στην κοινωνία των Αγγέλων, στο Μεγαλοπρεπέστατο  Δημιούργημα Του Πανάγαθου Θεού μας, εφόσον και όταν το αποφασίσει  Ο ΚΥΡΙΟΣ και ΘΕΟΣ μας να μας πάρει κοντά τους….
  ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ: Στον  "ΠΤΟΛΕΜΑΙΟ", αριθμός φύλλου1826 / 5 Μαρτίου 2003 ημέρα Τετάρτη, σελίδα 8.
 ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ: Στον "ΕΟΡΔΑΪΚΟ ΠΑΛΜΟ", αριθμός φύλλου 845 / 12Μαρτίου 2003 ημέρα Τετάρτη, σελίδα 11.
Σχετικό σχόλιο εφημερίδος στο φύλλο 1841 / 28 Μαρτίου 2003, ημέρα Παρασκευή και σελίδα 3.
Αναδημοσιεύτηκε στον ΠΑΛΜΟ της 24ης Δεκεμβρίου 2003, αριθμός φύλλου 888, σελίδα 21, ημέρα Τετάρτη, με σχετικό νέο σχόλιο.
Σημείωση σύνταξης 7-4-2010. 
Ο παραπάνω χώρος, της φώτο Νο 1, ανήκει σήμερα στο Δήμο Πτολεμαϊδος, αφαιρουμένων των...σκουπιδιών.