Το φώτο-σχόλιό μας, η " ΜΑΝΑ, ΣΚΥΛΑ", 6-10-2003

Τ Ο Φ Ω Τ Ο – Σ Χ Ο Λ Ι Ο Μ Α Σ
Γράφει ο Γιώργος Ι. Καζαντζής
Η ΣΚΥΛΑ ΜΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡAΔΕΙΓΜΑ ΤΗΣ

Δύο, περίπου, ώρες χρειάστηκαν, για την εικονιζόμενη, στοργική, ναι, στοργική “ΜΑΝΑ” για να μεταφέρει τα σπλάχνα της στη νέα τους κατοικία, ώστε, να βρίσκονται κοντά στο κέντρο και δίπλα στο χώρο αναζήτησης της τροφής για την επιβίωσή τους!!!!
Ναι, φίλες και φίλοι, μας συγκίνηση ιδιαίτερα η προσοχή και ο τρόπος με τον οποίο μετέφερε την πολύτεκνη οικογένειά της, τα 7 της μωράκια, η “ σκύλα μάνα,” από το μαιευτήριο του τοκετού της, κάπου στα νεκροταφεία και που ξεπερνά τα 800 μέτρα!!
Όταν πλησιάσαμε τη νέα τους κατοικία αισθανθήκαμε δέος, αλλά γιατί όχι και φόβο, από την υπερασπιστική στάση της μάνας Σκύλας που ήταν έτοιμη να μας επιτεθεί, από το μητρικό ένστικτο, μήπως και της πάρουμε, η και πειράξουμε τα παιδιά της.
Η όλη σκηνή, φίλες και φίλοι αναγνώστες και όχι μόνο, έφερε στη μνήμη μας τις, ευτυχώς, πολύ ελάχιστες αυτές “μάνες”, των ημερών μας, που πετούν τα σπλάχνα τους στους δρόμους, στους κάδους των απορριμμάτων, όπως τα σκουπίδια, ή και τα πουλούν, όπως, οι έμποροι της αγοράς τα ζαρζαβατικά τους...
Για φαντασθείτε, αγαπητοί αναγνώστες, αυτές τις “ λογικές μάνες” που κυοφορούν, ύστερα από παραγγελία, για να παραδώσουν τα παιδιά τους, τα σπλάχνα τους, έναντι του όποιου τιμήματος, στους δολοφόνους έμπορους για να τα τεμαχίσουν και να μοσχοπωλήσουν τα διάφορα όργανά τους, όπως οι σφάχτες των μοσχαριών το κρέας τους!!
Είναι πρόσφατη η περίπτωση του ασυνείδητου εκείνου πατέρα, που ξυλοκόπησε, το, μόλις 40 ημερών, παιδί του μέχρι θανάτου με το αιτιολογικό ότι, τον ενοχλούσε η υπέροχη αυτή μελωδία του κλάματος ενός αγγελουδιού.
Ποια πρέπει να αποκαλείται, ή ποια είναι η πραγματική μάνα που υμνολογήθηκε και υμνολογείται τόσο πολύ από το “λογικό ων “ που λέγεται άνθρωπος; Η ανθρώπινη “ μάνα ”, η, η "σκύλα μάνα”;
Το παράδειγμα της σκύλας μάνας ας μιμηθούν οι ,ελάχιστες, ανθρώπινες “μάνες”, ώστε, να εκλείψουν φαινόμενα, σαν αυτά που αναφέραμε παραπάνω και στιγματίζουν ολόκληρο το ανθρώπινο γένος…

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ:
ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΣ Αριθμός φύλλου 1924 / 30 Ιουλίου 2003, σελίδα 10, ημέρα Τετάρτη.
ΕΟΡΔΑΪΚΟΣ ΠΑΛΜΟΣ Αριθμός φύλλου 866 / 6 Αυγούστου 2003, σελίδα 7, ημέρα Τετάρτη.

Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι Νο 49 / 23-12-2009

ΓΙΑ ΝΑ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΠΑΛΙΟΙ
ΚΑI ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΝΕΟΙ.

Γράφει ο Γιώργος Ι. Καζαντζής.

Φίλες και φίλοι, εντός και εκτός των συνόρων της Πατρίδας μας και όχι μόνο, από τα βάθη της καρδιάς μας, σας ευχόμαστε, να είστε υγιείς και να περάσετε καλά τις Άγιες μέρες των Χριστουγέννων 2009, με την ελπίδα, πως, η γέννησή Του Χριστού μας, ο λόγος Του, η ζωή Του και τα πάθη Του, θα συμβάλουν στη δημιουργία μιας νέας και πολύ Ανθρώπινης κοινωνίας.
Φώτο Νο 1. Ομάδα, μαθητριών και μαθητών, της ΣΤ΄ τάξης του 8τατάξιου Γυμνασίου Πτολεμαϊδος το 1956.
Παραμονή της Άγιας Ημέρας της Γέννησης Του Χριστού μας και τα καλά παιδιά της 4ης τάξης του Γυμνασίου μας θεώρησαν υποχρέωση και καθήκον τους να συμβάλουν στο μεγάλο μήνυμα της Γέννησης Του Χριστού μας με την τοποθέτηση και το στόλισμα του Χριστουγεννιάτικου δέντρου στο γραφείο των κ.κ. καθηγητών τους.
Η αξιέπαινη αυτή πρωτοβουλία των μαθητριών και μαθητών της 4ης τάξης, συγκίνησε τους καθηγητές τους, που ζήτησαν να την αποθανατίσουν με μια αναμνηστική φωτογραφία από το Γιώργο Τσαμαντάνη, που.. , όλως συμπτωματικά, καιροφυλακτούσε κάπου εκεί γύρο.
Στη φώτο μας κάτω, στο μέσον του δέντρου, από αριστερά: Η Ευσταθιάδου Έλλη, η Γάκη Νοεμία (Μιμή)- Γκαρέτσου-, η Αδαμοπούλου Ειρήνη (Ρένα)-Δάλλα-, η Δεληδημήτρη Αργυρώ (Ρούλα)-Βλάχου-και η Καλατσανά Λουκία.
Σειρά 1η, από το αριστερό τμήμα του δέντρου: Ο Καζαντζής Νίκος (Λάκης), ο αείμνηστος συμπολίτης μας, καθηγητής-Θεολόγος-, Βλιαγκόφτης Θωμάς, η Κεβρεκίδου Ερμιόνη και η Κοτρίδου Νίκη.
Σειρά 2η: Η Γρηγοριάδου Πολυξένη, η άγνωστή μας Χ; και ο Θεοχάρης Στράτος.
Σειρά 1η, από το δεξιό τμήμα του δέντρου: Ο αείμνηστος συμπολίτης μας, καθηγητής-φιλόλογος-, Πετρίδης Ευστάθιος, ο Γυμνασιάρχης-φιλόλογος-, Γιαννούτσος Λουκάς,- και η Βίττη Έλλη.
Σειρά 2η: Η Κωνσταντινίδου Πολυξένη, η Καπασακάλη Ανθή (Ανθούλα), ο Δάλλας Μιλτιάδης, η άγνωστή μας Χ και στην κορυφή του δέντρου, ποιος άλλος θα μπορούσε να σκαρφαλώσει στον… αέρα εκτός του Γιωρίκα Ανδρονικίδη;; -

Φώτο Νο 2 & 3. Ο εορτασμός των Εθνικών επετείων κατά το παρελθόν.


c





















Οι δημοσιευόμενες παλιές φωτογραφίες, στα δημοσιεύματά μας, αποτελούν την ζωοδόχο πηγή του παρελθόντος της περιοχής μας και όχι μόνο, δίνοντας σε μας την αφορμή να αναφερθούμε, με τις λίγες γνώσεις μας και όσο συνοπτικά μπορούμε, στα της εποχής, για να ζωντανεύουμε, η, αν θέλετε, να ενεργοποιούμε τη μνήμη των παλιών , αλλά και να γνωρίζουν οι νέοι μας το παρελθόν των προγόνων τους, για να μιμούνται τα καλά και να αποφεύγουν δυσάρεστα, γιατί, όπως, αναφέρει η παγκόσμια θυμοσοφία των λαών, λαός που δεν γνωρίζει το παρελθών του, την Ιστορία του, είναι καταδικασμένος σε αφανισμό.
Στην Πτολεμαϊδα, από την προηγούμενη της Εθνικής επετείου, όλα, μα όλα, τα σπίτια, τα δημόσια κτίρια και τα μαγαζιά, σημαιοστολίζοντας και ο ποιο φτωχός, είχε σε περίοπτη θέση στο σπίτι του το Εθνικό μας σύμβολο, τη σημαία του.
Τη γιορτάσιμη μέρα, στις 8 το πρωί, η ορχήστρα του γνωστού μας, Γιούμπουρα, από το Εμπόριο, ή το συγκρότημα του Καριόφ και αργότερα, η φιλαρμονική του συλλόγου αποφοίτων Γυμνασίου, με μια ομάδα Προσκόπων και Λυκόπουλων, θα έκαμνε την έπαρση της σημαίας στην κεντρική μας πλατεία, στον ιστό που είχε τοποθέτησε, σε μόνιμη βάση, ο Δήμος μας.
Για 1-2 ώρες, η ορχήστρα και οι συνοδεύουσα αυτήν, “φρουρά” των Προσκόπων, θα περνούσε από όλους τους κεντρικούς δρόμους παιανίζουσα εμβατήρια και θούρια, υπενθυμίζουσα έτσι τη μεγάλη ημέρα που ξημέρωσε.
Μετά τη λήξη των γνωστών τελετουργικών που ήταν η παρέλαση, το σύνολο, σχεδόν, των κατοίκων κατευθύνονταν στο Δημαρχείο για να χαιρετήσει τη Δημοτική, Αστυνομική και την στρατιωτική, όταν υπήρχε, αρχή, για τη μεγάλη μέρα του Έθνους μας σηκώνοντας, το μικρό ποτηράκι, με το κονιάκ, που το συνόδευε και κανένα λουκουμάκι ή μπισκοτάκι, που τους προσέφεραν υπάλληλοι του Δήμου , όπως φαίνεται στη φώτο Νο 2, ενώ, στο προαύλιο του Δημαρχείο ή ορχήστρα και οι επισκέπτες το έστρωναν στο χορό, Φώτο Νο 2 , του έτους 1953..
Το σούρουπο και μετά την υποστολή της σημαίας, ο χορός μεταφέρονταν στην κεντρική πλατεία από τα σχολεία και τους συλλόγους, ενώ, οι Πρόσκοποι, άναβαν την πυρά τους και διασκέδαζαν τους παριστάμενους με διάφορα ψυχαγωγικά σκετς, που, ομολογουμένως,
άρεσαν στο πυκνό ακροατήριο που τους παρακολουθούσε.
Το όλο γιορταστικό τελετουργικό, τελείωνε με την εντυπωσιακή και μεγάλη λαμπαδηδρομία, από τους Προσκόπους και τους μαθητές των σχολείων.
Πολλές φορές, ο Δήμαρχος με τους επιτελείς του, δεξιώνονταν – από τον προσωπικό κορβανά τους- τους επισήμους σε κάποιο νυκτερινό ταβερνάκι, όπως δείχνει η φώτο μας Νο 3, του έτους 1953.
Στη φώτο μας Νο 2, ο Υπάλληλος του Δήμου ,Γιάννης Σταυριανίδης (Πεζός), στο καθήκον, με το δίσκο και το μπουκάλι με το κονιάκ, ενώ, πολιτικές, στρατιωτικές αρχές και λαός, χορεύει, υπό τους ήχους της τοπικής ορχήστρας του, Κατηκιώτη (Καριόφ).
Στη φώτο μας Νο 3, ο Δήμαρχος, Χατζηευστρατίου Βασίλης, σύρει το χορό και τον ακολουθούν, ο αστυνομικός, Σάββας Μαυροματίδης, ο προϊστάμενος καθαριότητας –φωτισμού και όλες οι υπόλοιπες, τεχνικές και μη, αρμοδιότητες του Δήμου της εποχής, Αποστολίδης Γιώργος και ακολουθούν πολλοί άλλοι που αρνήθηκε να τους συμπεριλλάβει ο φωτογραφικός φακός της εποχής.

Φώτο Νο 4. Από την ποδοσφαιρική συνάντηση των ομάδων, ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΥ και ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ Κοζάνης το 1956

Η συνάντηση, ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΥ Πτολεμαϊδος και ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ Κοζάνης, διεξήχθη στο γήπεδο της πόλης μας και ήταν για το πρωτάθλημα Βορειοδυτικής Μακεδονίας, περιόδου 1955-1956.
Πρέπει να διευκρινίσουμε, πως, την εποχή εκείνη την όλη εποπτεία για τη διεξαγωγή του πρωταθλήματος Βορειοδυτικής Μακεδονίας είχε η ένωση ποδοσφαιρικών σωματείων Μακεδονίας με έδρα τη Θεσσαλονίκη, δεδομένου, ότι, η Βορειοδυτική Μακεδονία δεν είχε ακόμα οργανωθεί.
Στη φώτο μας, οι αρχηγοί των ομάδων, Παπουτσής Νίκος-Πτολεμαίου- και Εμμανουηλίδης Τάσος-Ολυμπιακού, ανταλλάσσουν τα αναμνηστικά λάβαρα των ομάδων τους. Ο ημίγυμνος είναι ο Γνωστός μας συμπολίτης και ιδιαίτερα στο ποδοσφαιρικό στερέωμα των μεγάλων ομάδων της χώρας μας, Γιώργος Χατζηγιαννίδης, που εκείνη την εποχή ήταν παίκτης και προπονητής της ομάδας του ΠΤΟΛΕΜΑΊΟΥ. Διακρίνουμε ακόμα, τον έφορο της τοπικής ομάδας , Τσουκάκη Δημήτρη (Τάκη), τον Ξανθόπουλο Παντελή (Μπεμπούλη) και άλλοι μη αναγνωρίσιμοι.
Ο αγώνας έληξε ισόπαλος, με τέρματα 1-1.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ στο ΕΟΡΔΑΪΚΟ ΠΑΛΜΟ, στο φύλλο 1198 / 23 Δεκεμβρίου 2009, σελίδα 27, ημέρα Τετάρτη.

Φωτοεπισημάνσεις Δεκεμβρίου 2009.

Φ Ω Τ Ο Ε Π Ι Σ Η Μ Α Ν Σ Ε Ι Σ
1 φωτογραφία = 1000 λέξεις
Από το Γιώργο Ι. Καζαντζή

Φωτογραφία Νο 1

Το Ιστορικό μνημείο της 4ης Νοεμβρίου με την παγκόσμια “αναγνώρισή” του!!!.

Είναι Ιστορικό γεγονός που δεν αμφισβητήθηκε μέχρι σήμερα, πως, “οι μεγάλοι ηγέτες αναδεικνύονται στους δύσκολους καιρούς και την Ιστορική αυτή αλήθεια, δεν θέλησε να την αφήσει να πάει χαμένη, η θυμόσοφη Δημοτική μας αρχή και τα κατάφερε μια χαρά, έστω και.. ΑΡΝΗΤΙΚΑ.
Ναι, είναι πανελλήνιο και παγκόσμιο Ιστορικό γεγονός, πως οι καιροί είναι δύσκολοι και αν θέλετε, φίλες και φίλοι και όχι μόνο, οι ηγέτες δοκιμάζονται, η καλλίτερα διακρίνονται, όπως λέει και ο θυμόσοφος λαός μας,, “οι καλοί οι Καπετάνιοι στις φουρτούνες φαίνονται ” πως θα τα καταφέρουν να σώσουν επιβάτες και πλήρωμα όσο ποιο ανώδυνα μπορεί και με τις λιγότερες και ελαφρότερες συνέπειες που δημιουργεί μια φοβερή φουρτούνα, όπως η σημερινή υπάρχουσα οικονομική φουρτούνα, ή αν την προτιμάτε, ως παγκόσμια κρίση, μέσα στην οποία συνυπάρχει και η χώρα μας.
Οι δικοί μας καπετάνιοι του Δήμου, ή, ηγέτες μας, προφανώς, δεν αντιλήφθηκαν , η, δεν ήταν σε θέση να εκτιμήσουν το μέγεθός και τις συνέπειες μιας τεράστιας οφθαλμοφανούς, οικονομικής φουρτούνας που σαρώνει τα πάντα στο διάβα της, την αγνόησαν , παρά τις επισημάνσεις της, από την αντιπολίτευση, με συνέπεια να πάρουν, με την απόφασή της 30ης Οκτωβρίου 2009, την αύξηση των Δημοτικών τελών καθαριότητας και φωτισμού κατά 7,5% και να εξασφαλίσουν μια ακόμα παγκόσμια πρωτιά του Δήμου μας, έστω και της “ΑΡΝΗΤΙΚΗΣ” αναγνώρισης, αρκεί που λέγεται ΠΡΩΤΙΑ..
Δεν μπορούμε να πιστέψουμε, πως, είναι δυνατόν μια Δημοτική αρχή, σε μια περίοδο φοβερής και επικίνδυνης οικονομικής κρίσεις να τολμά να επιβάλει το μεγαλύτερο, στην Ιστορία του Δήμου, ποσοστό αύξησης των Δημοτικών τελών καθαριότητος και φωτισμού, όταν η Πολιτεία προβαίνει:
1-*. Στη μείωση του μισθού, ορισμένων κατηγοριών μισθωτών.
2.-*.Στη μηδενική αύξηση (καμία αύξηση), ορισμένων άλλων κατηγοριών μισθωτών.
3-*. Στη μηδαμινή αύξηση (1με 2%), στους χαμηλόμισθους.
4-*. Ψίχουλα στους αδύνατους για να μπορέσουν, έστω, να “επιβιώσουν” και μόνο και
5-*.Η Πολιτεία προβαίνει στις περικοπές των κάθε “είδους” δαπανών του Δημοσίου..
Και απορούμε, αν, σε μια τέτοια εγκληματική απόφαση, βρεθεί κάποιος κρατικός λειτουργός-Περιφερειάρχης ή υπάλληλος που τον αντικαθιστά-, να βάλει την υπογραφή της έγκρισής της.
Οι όποιες εισηγήσεις και δικαιολογήσεις, για να στηρίξουν την επιβολή του 7,5%, είναι “έπεα πτερόεντα (κατά την Ομηρική έκφραση)”, δηλαδή, λόγια του αέρα, ή κοινώς, “τερτίπια”, για να στηρίξουν τα… αστήρικτα.
Ευελπιστούμε, πως, η Δημοτική μας αρχή θα αντιληφθεί το αρνητικό μέγεθος της απόφασής της αυτής και θα την ακυρώσει, αντικαθιστώντας την με μια νέα, με τη συμβολική αύξηση της τάξης του 1% με 2%, προλαμβάνοντας έτσι, όπως πιστεύουμε εμείς., την ακύρωσή της από την Περιφέρεια.-
Με την διορθωτική αυτή απόφασή της, όχι μόνο θα ικανοποιηθούν οι συμπολίτες μας και κυρίως οι ασθενέστερες οικονομικά τάξεις, αλλά και θα συμβάλουν στην προσπάθεια των υπηρεσιών του Δήμου μας, για τον περιορισμό των, όποιων, πρόσθετων επιβαρυντικών αιτιών που τις δημιουργούν .
Εμείς, θα περιμένουμε το αποτέλεσμα της δράσης σας, στο θέμα αυτό, προκειμένου να επανέλθουμε με ιδιαίτερο σχόλιό μας. ΟΨΟΜΕΘΑ.

Φωτογραφίες Νο 2.

Κεντρική Πλατεία.

“Δεν μπορεί να γίνει”… Οι λέξεις αυτές, χρησιμοποιούνται, κυρίως, από αυτούς που είναι άσχετοι με το αντικείμενο, ή, γενικότερα, έχουν πρόβλημα με τη δουλειά, η και ακόμα, όταν δεν τους ενδιαφέρει και με διάφορες αιτιάσεις αποφεύγουν, έστω και κάποια προσπάθεια ανεπιτυχή, για το θεαθήναι, ή, αν θέλετε, για τα μάτια του κόσμου που είναι στραμμένα στις αθλιότητες της πλατείας μας, στη βιτρίνα της πόλης, θα λέγαμε εμείς.
Επιτέλους, το αίσχος της κεντρικής μας πλατείας, έστω και ένα μέρος αυτής, τακτοποιήθηκε και συγχαίρουμε γι΄αυτό τη δημοτική μας αρχή και ιδιαίτερα τον κ, Δήμαρχο, που όχι μόνο επόπτευε, αλλά και δούλευε συγχρόνως, όμως, κ. Δήμαρχε, έπρεπε να περάσουν επτά ολόκληρα χρόνια για να δείτε την αισχρά θέα στις κολώνες για να μελετήσετε και να επιχειρήσετε να τις καθαρίσετε;;
“Και όμως”, είπε ο Γαλιλαίος και δικαιώθηκε. Εμείς , κ.κ. της Δημοτικής μας αρχής, πότε θα πούμε το δικό μας “και όμως” μπορούμε να ευπρεπίσουμε τα υπάρχοντα μνημεία, των αγωνιστών και ευεργετών και όλες τις άλλες αθλιότητες που συσσωρεύτηκαν στην καρδιά της πόλης μας και κοντεύουν να την πνίξουν .
Τα μαρμάρινα μνημεία, κ. Δήμαρχε, δεν βάφονται με λαδομπογιές ή με πλαστικά χρώματα, κάθε παραμονή των Εθνικών επετείων, αλλά, καθαρίζονται και αν δεν μπορεί να γίνει αυτό, τότε αντικαθίστανται με το οποιοδήποτε κόστος.
Ευελπιστούμε, πως, έν όψη και των Δημοτικών εκλογών ,κάτι το καινούργιο και αξιοθέατο θα έχει να παρουσιάσει ο Δήμος μας , για το καλωσόρισμα της ένταξης, όλων των Δήμων της Εορδαίας μας, στον ενιαίο και μεγάλο Δήμο Πτολεμαϊδας.

Φωτογραφίες Νο 3και 4.

Πεζόδρομος Παύλου Μελά (με ένα σπάρο δυο τρυγόνια).

Φώτο Νο 3. Το εικονιζόμενο μηχανάκι-μοντέλο, εδώ και μερικά χρόνια βρίσκεται αλυσοδεμένο μπροστά στο Δημοτικό ραδιόφωνο και δεν τολμάει κανείς να παρέμβει για την απομάκρυνσή του. Το γεγονός της προστασίας του μας οδηγεί σε δύο σκέψεις, η, οι αρμόδιοι του Δήμου εθελοτυφλούν, γι δικούς τους λόγους, ή πρόκειται για το νέο πρωτότυπο ηλεκτροκίνητο μοντελάκι , που, όπως διαβάσαμε στον τοπικό τύπο, ο πρωτοπόρος Δήμος μας πρόκειται να λανσάρει, προσεχώς, στο διεθνές εμπόριο. Ότι, όμως και να συμβαίνει, καλά θα κάνει να το απομακρύνει, όχι μόνο για να καθαρίσει ο τόπος, αλλά και για να προστατεύσει την. .εφεύρεσή του, που οι κατάσκοποι καραδοκούν για την υποκλοπή της πατέντας για να την κατοχυρώσουν ως δική τους ευρεσιτεχνία και άντε να τρέχεις σε.. δικαστήρια;;;.

Φώτο Νο 4 Ο στύλος, που, μόλις ακουμπάει ο συμπολίτης, γέρνει και ο κίνδυνος να πέσει είναι υπαρκτός και επικίνδυνος.
Πιστεύουμε στην καλή διάθεση των αρμοδίων του Δήμου να διαθέσουν 2-3 βίδούλες και 5 λεπτά για να τον καταστήσουν ακίνδυνο στη, βασική του θέση.

 Φωτογραφία Νο 5

Στην κεντρική είσοδο τού Ναού της Αγίας Τριάδος (για τη ΔΕΗ.).

Το σενάριο είναι στημένο, αλλά δεν είναι δύσκολο να γίνει και πραγματικό από έναν αφηρημένο και βιαστικό διαβάτη και πολύ περισσότερο, από μία μαθήτρια, η, ένα μαθητή, από τις εκατοντάδες που πηγαινοέρχονται στα παραπλήσια σχολεία τους, η και ακόμα και από τους επισκέπτες του Δήμου μας.. Το καλυπτόμενο σημείο του συρματόσχοινου είναι ημίμετρο, αλλά, έχει και αυτό τις αδυναμίες του, “το θεραπεύειν (αν θεραπεύεται) χαλαιπώτερον εστί του προλαμβάνειν”, έλεγαν οι πρόγονοί μας, κάτι θα διαπίστωσαν και αυτοί στην πορεία της ζωής τους.
Ευελπιστούμε, στην άμεση παρέμβαση της Δημοτικής μας αρχής, πριν συμβεί, το, όποιο, κακό.
Δημοσιεύτηκε στον Πτολεμαίο, στο φύλλο 3523 / 4-12-2009, σελίδα 12, ημέρα Παρασκευή.
Δημοσιεύτηκε στον Εορδαϊκό Παλμό, στο φύλλο 1196 / 9-12-2009, σελίδα 16, ημέρα Τετάρτη.

Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι. Νο 45 / 25-11-2009