Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαυαίνουν οι νέι. Νο 4 / 26 Ιανουαρίου 2011.

ΓΙΑ ΝΑ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΠΑΛΙΟΙ
ΚΑI ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΝΕΟΙ.

Γράφει ο Γιώργος Ι. Καζαντζής.
Giorgoskaza.blogspot.com.

Φώτο Νο 1  Από το συνέδριο, Βιομηχανική Ανάπτυξη και Περιβάλλον, του Δήμου μας, στις 3-4/6/1988.

Με πρωτοβουλία του Δήμου μας πραγματοποιήθηκε στην πόλη μας το 1ο Συνέδριο με θέμα, “Βιομηχανική Ανάπτυξη και Περιβάλλον”.
Στο Συνέριο πήραν μέρος διακεκριμένοι επιστήμονες, η ΔΕΗ με τους Διευθυντές των μονάδων ΑΗΣ και του Λιγνιτωρυχείου.
Στο συνέδριο παρέστησαν, ο Μητροπολίτης μας Πατήρ, Αυγουστίνος,  Βουλευτές, οι Νομάρχες και οι Δήμαρχοι της Δυτικής Μακεδονίας και πλήθος λαού της περιοχής μας.
Το συνέδριο πραγματοποιήθηκε στην τεράστια αίθουσα του Κέντρου Παιδικής Μέριμνας που διαμορφώθηκε κατάλληλα.
Τους φιλοξενούμενος υποδέχθηκε ο Δήμαρχος Πτολεμαϊδος, Κώστας Μαυρομάτης και το Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης μας.
Μετά το τέλος του συνεδρίου πραγματοποιήθηκε συμβολική φύτευση δέντρων στην περιοχή.
Στη φώτο μας, ο Σεβασμιότατος πατήρ , Αυγουστίνος Καντιώτης, φυτεύει το πρώτο  δέντρο στο πεζοδρόμιο της Εθνικής οδού Πτολεμαϊδα-Φλώρινα , ενώ παρακολουθούν, ο Νομάρχης Κοζάνης, ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου, ο γράφων, Γιώργος Ι. Καζαντζής, ο Στρατηγός Διοικητής του Α΄Σώματος Στρατού, ο Αντιδήμαρχος , Κοσμάς Πουγαρίδης και ο Πρωτοσύγκελος της Μητρόπολης και σημερινός Μητροπολίτης μας, Πατήρ Θεόκλητος και ο γεωπόνος του Δήμου, Φελέκης Στέλιος.

 Φώτο Νο 2 “ Ξανασμίγουν  τ΄ αηδόνια”,  στο γνωστό τους “ΚΟΝΑΚΙ” τo 1954.

Τρεις συμμαθητές και καλοί φίλοι, απόφοιτοι του 8τατάξιου Γυμνασίου μας το 1948,  συναντώνται, ύστερα από 6 χρόνια,  εκτός του προαύλιου  χώρου του τόσο συμπαθητικού Γυμνασίου τους,  για να αναμοχλεύσουν τις πρόσφατες, θα λέγαμε, αναμνήσεις  τους για τα ωραιότερα  μαθητικά τους χρόνια, με όλες τις θετικές και αρνητικές συνέπειές του, αλλά, πάντα ευχάριστες και ωφέλιμες για την παραπέρα πορεία της ζωής τους, ως καταξιωμένοι πολίτες της κοινωνίας μας.
Η επιλογή της αναμνηστικής τους  φωτογραφίας, με φόντο το, πάλαι ποτέ, υπέροχο Γυμνασιακό μας συγκρότημα, πιστεύουμε, πως, ήταν απόρροια του σεβασμού και της εκτίμησης των πνευματικών εφοδίων που τους παρέσχε το έμψυχο προσωπικό του στα δύσκολα εκείνα χρόνια της φοίτησής τους.  
Τώρα, το πώς, η παρουσία τους συνέπεσε σε ώρα διαλείμματος των μαθητριών,  είναι μια άλλη ιστορία που μπορούμε να την αποδώσουμε σε … σύμπτωση!!!
Στη φώτο μας, από αριστερά: Παναγιώτης Κοτζαγιώργης- επιχειρηματίας στη Θεσσαλονίκη-, Σαββουλίδης Γιάννης-φιλόλογος καθηγητής, που υπηρετεί τη στρατιωτική του θητείας ως έφεδρος Αξιωματικός-(μετοίκησε στην Αιωνιότητα) και Γιάννης Χατζηγιαννίδης, έμπορος Πτολεμαϊδος.       

Φώτο Νο 3 Φιλική-συγγενική παρέα, ωρίμων νέων, του Ανατολικού το 1955.

Η συνήθεια της νεανικής, κυρίως, κλασικής βόλτας, τα Σαββατοκύριακα, δεν  ήταν μονοπώλιο των πόλεων της εποχής, αλλά, το ίδιο φαινόμενο συνέβαινε και στα χωριά και αυτό γιατί, στην γεωργοκτηνοτροφική περιοχή μας οι δύσκολες  συνθήκες εργασίας επέβαλαν,  σε καθημερνή βάση, από Δευτέρα μέχρι Σάββατο και πολλές φορές και Κυριακή, την εντατική και σκληρή εργασία - από την ανατολή μέχρι τη  δύση ηλίου και όχι μόνο- για να μπορέσουν να αντεπεξέλθουν οι οικογένειες στα απλά και λιτά έξοδα της επιβίωσης τους.    
Αναφέρουμε παραπάνω την μερική εξαίρεση  “κυρίως οι νέοι”, γιατί , για τους γονείς, η εργασία στο σπίτι συνεχίζονταν, τόσο, για τον προγραμματισμό και προετοιμασία της επόμενης μέρας, όσο και για την περιποίηση των συνεργατών τους, τα ζωντανά ( άλογα, αγελάδες, γαϊδουράκια, βόδια, βουβάλια κ.λ.π.), όσο για τη μάνα, ΝΑΙ, τη Μάνα ηρωίδα, τη μάνα αυτήν δεν την φτάνουν ούτε και οι νύκτες, γιατί είχε να ετοιμάσει το φαγητό της οικογένειας, να ζυμώσει και να φουρνίσει το ψωμί, να πλένει, στο πλυντήριο των  χεριών της και να σιδερώσει , σε καθημερινή βάση, τα βουτηγμένα στη βρωμιά ρούχα της καθημερινότητας και της Κυριακής, χωρίς να παραλείψει το άρμεγμα των αγελάδων και την περιποίηση του γουρουνιού, τις κοτούλες της και κυρίως να μεγαλώσει τα 3 και 5 παιδάκια της (όχι το ένα με τη.. νταντά) και τόσα άλλα που είχε να κάνει σε καθημερινή βάση…...      
Η περιγραφή μας, φίλες και φίλοι νέοι, δεν αποτελεί τον συνολικό κανόνα της πόλης μας  και γενικότερα της Εορδαίας και όχι μόνο, δεδομένου ότι, ένα πολύ μικρό τμήμα ασκούσε άλλες βιοποριστικές εργασίες λιγότερο κουραστικές.
Αυτή ήταν η μάνα της προ βιομηχανοποίησης της  περιοχής μας και φυσικά όχι μόνο!!!!!
Σε ότι αφορά τους, νέους και ιδιαίτερα τα παιδιά που σπούδαζαν, με την ευρύτερη έννοια της λέξης “σπουδάζω”, είχαν ευνοϊκότερο συμμετοχικό ωράριο εργασίας στο οικογενειακό γίγνεσθαι  από τους γονείς τους  και κύρια, από την πλευρά της μητέρας.
Στη φώτο μας, από αριστερά, οι καλοί μας φίλοι του Ανατολικού το έτος 1955, σε αναμνηστική φωτογραφία:
Ιωσηφίδης Τάκης, Ιωσηφίδης Παράσχος, Ιωσηφίδης Κώστας, Παπαδόπουλος Παναγιώτης- έφεδρος  Ανθυποσμηναγός ιπτάμενος χειριστής της πολεμικής αεροπορίας μας, που όμως, πολύ νωρίς μετοίκησε στην αιωνιότητα και Ιωσηφίδης Υπάτης.

Φώτο Νο 4.Τρεις Παππούδες της πρώτης γενιάς των ξεριζωμένων του Πόντου στο χωριό Αρδασσα.

Μια παρέα Παππούδων του Πόντου, με το νεαρό συμπολίτη τους Γιώργο  Αντωνιάδη, έχει πάντα το δικό της ιδιαίτερο ενδιαφέρων μια και ο Γιώργος έχει το πάθος της συλλογής στοιχείων και υλικού της πατρογονικής γης.
Έτσι, η βόλτα αυτή δεν έχει τα στοιχεία της φώτο μας Νο 3, αλλά, η καταγραφή και γνώση των ηθών και εθίμων των προγόνων του Πόντου από τους ίδιους τους πρωταγωνιστές τους και οι γέροντες της παρέας του είναι ότι καλλίτερο γ΄ αυτόν.
Θα πρέπει να αναφέρουμε, πως, έχει συγκεντρώσει ένα αξιόλογό αρχείο από φωτογραφίες και διάφορα αντικείμενα που έκαναν χρήση οι πρόγονοί του στις αξέχαστες πατρίδες.
Είναι μια βόλτα αλλιώτικη από τις άλλες!!!
Στη φώτο μας από αριστερά: Ταργουντζίδης Ανδρόνικος, ο τελευταίος των προσφύγων (ανδρών του χωριού) της πρώτης γενιάς της Αρδασσας που απεβίωσε στις 7-3-2009 σε ηλικία 105 ετών, Γεωργιάδης Νικόλας, από την Κερασούντα, ο καλός μας φίλος, Γιώργος Αντωνιάδης, απόγονος πρόσφυγα Ποντίου και ο Ρωμανίδης Γιωρίκας (Γιώργος) από την Κερασούντα Πόντου.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ στον ΕΟΡΔΑΪΚΟ ΠΑΛΜΟ, στο φύλλο 1254 / 26 Ιανουαρίου 2011, σελίδα 27, ημέρα Τετάρτη.

Νο 4 / 2011.

Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι. Νο 3 / 19 Ιανουαρίου 2011.

ΓΙΑ ΝΑ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΠΑΛΙΟΙ
ΚΑI ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΝΕΟΙ.

Γράφει ο Γιώργος Ι. Καζαντζής.
Giorgoskaza.blogspot.com.

Φώτο Νο 1. Ο ΑΡΗΣ Πτολεμαϊδος σε αναμνηστική φωτογραφία, πριν τον αγώνα Β΄ Εθνικής κατηγορίας το 1961.

Ο Άρης στον αγώνα πρωταθλήματος Β΄ Εθνικής κατηγορίας με τη Λαμία το 1961.
Με σκορ 2-0, ο τοπικός Άρης νίκησε εύκολα την ομάδα της Λαμίας.
Στη φώτο μας, από αριστερά, οι νικητές:
Σειρά 1η, καθιστοί. Ο Παπαδόπουλος Πυθαγόρας , ο γράφων  Καζαντζής Γιώργος και Καραμανλής, Χ ; , από το Ανατολικό (; ).
Σειρά 2η, όρθιοι: Ζεϊμπέκης Βασίλης, Θεοφανίδης Αιμίλιος, Φραγκουλίδης Σταύρος (Φου-Σου), Καζαντζής Ι. Σπύρος, Καρακασίδης Θεοχάρης (Χάρης, από Αρδασσα), Αμανατίδης Αριστοτέλης (Τέλης, από Περδίκα), Αμανατίδης Γιώργος, Μπαλτιράνης Νίκος, Μαυρομάτης Κώστας, Κούσης Βαγγέλης (Σάσαρος) και Παντελίδης Αρίστος (Παντρεμένος).

Φώτο Νο 2. φιλική –μαθητική παρέα, της πιάτσας (κέντρου), σε .. φροντιστήριο εκμάθησης ΤΑΒΛΙ το 1959.

Κάποιος φωστήρας της μαθητικής παρέας και προφανώς, φίλος του τάβλι, διέδωσε, πως, καθηγητής των μαθηματικών τον πληροφόρησε και τον συνέστησε να ασκηθεί στο τάβλι , δεδομένου ότι, η κάθε ζαριά του ενεργοποιεί, τάχιστα, το μαθηματικό στοιχείο του  εγκέφαλου του παίκτη για τη σωστή και γρήγορη κίνηση της φυγής, η, το πιάσιμο της .. μάνας ή της παραμάνας ή ακόμα και κάποιο άλλο πουλάκι του .. αντίπαλου παίκτη, γιατί το μέτρημα δια των δακτύλων και αργό είναι και όχι πάντα σίγουρο.
Έτσι, οι καλοί μας φίλοι, που .. αγαπούν υπερβολικά τα μαθηματικά, διέκοψαν για λίγο την, κατ΄ οίκον, μελέτη τους, η, την παρακολούθηση της  βασανιστικής ώρας των μαθηματικών του σχολείου και δια της γνωστής μεθόδου “του… σκασιαρχείου” ,βρέθηκαν, όλως τυχαία, στο “φροντιστήριο τάβλι”, για να ακονίσουν γρήγορα και θετικά το μυαλουδάκι τους.
 Πιστεύουμε, πως, το ξεκίνημά τους έγινε από το.. Εβραίικο, αν και η θέση, από τα πούλια. δεν δείχνουν το…σωστό δρόμο τους.
Στη φώτο μας, από αριστερά, οι καλοί μας φίλοι:
Σειρά 1η, καθιστοί: Κοτζαμπάσης Κώστας, Τάσιος Μιχάλης, Μουστάκας Γιώργος και Πολυτίδης Νικήτας.
Σειρά 2η, όρθιοι:  Πέκος Βασίλης, Καζαντζής Ι. Σπύρος και Γεωργίου Πέτρος.       

 Φώτο Νο 3. Η ποδοσφαιρική ομάδα “ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΣ”, Πτολεμαϊδος  το 1958.

 Και άλλες φορές, φίλες και φίλοι, αναφερθήκαμε στη συμπαθέστατη και δυναμική ομάδα της πόλης μας “ΠΤΟΛΕΜΑΙΟ”, που έπαιξε ένα σημαντικό ρόλο στα ποδοσφαιρικά δρώμενα της περιοχής μας και όχι μόνο.
Ο Γιώργος Χατζηγιαννίδης, αρχηγός της ομάδας, είναι ο πρώτος ποδοσφαιριστής, από την περιοχή μας που πήρε μεταγραφή για τον Ηρακλή Θεσσαλονίκης και αργότερα ακολούθησαν και άλλοι εξαίρετοι συμπατριώτες, από ΑΡΗ και ΠΤΟΛΕΜΑΙΟ, με μεγάλες επιτυχίες στις νέες τους ομάδες ( Ζεϊμπέκης, Εσπερίδης, Πετράκης, Κούσης, Θεοφανίδης, Πουλασουχίδης, Τανίδης, Τσιφτσάκης και αρκετοί άλλοι …νεότεροί μας).
Ο Πτολεμαίος, είχε στις τάξεις του σημαντικές ποδοσφαιρικές μονάδες που κατά διαστήματα μεταγράφονταν στο ΑΡΗ, δεδομένης της συνολικής υπεροχής του, αλλά και της οργανωμένης και δραστήριας Διοίκησής του, αλλά, γιατί όχι  και της καλλίτερης, για την εποχή τους, οικονομικής κατάστασης (ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος).
Επιβάλλεται όμως να τονίσουμε, πως, την ομάδα του ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΥ αποτελούσαν, παίκτες και διοίκηση, ήπιων  χαρακτήρων, σε αντίθεση τον ΑΡΗ που είχε και τους τσαμπουκάδες του, όταν και εάν χρειάζονταν, κάτι που, πιστεύουμε, επιβάλλονταν μέχρις ενός σημείου.
Το ποιων της ομάδας του “ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΥ”, της εποχής του,  το συγκρίνουμε με αυτό του σημερινού ΗΡΑΚΛΗ Θεσσαλονίκης.
Κάντε, φίλες και φίλοι του ποδοσφαίρου και όχι μόνο, τη δική σας κριτική!!!.
Η αραιή αναφορά μας στην ομάδα του Πτολεμαίου, δεν οφείλεται σε μας, αλλά, στους ποδοσφαιριστές, παράγοντες και φιλάθλους του, που παρά τις συνεχείς εκκλήσεις μας, δεν μας προμηθεύουν με φωτογραφικό υλικό της πάλαι ποτέ  ομάδας τους.
 Στη φώτο μας, από αριστερά, η ομάδα του ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΥ το 1958:
Σειρά 1η, καθιστοί. Τούμπας Νίκος, Ζαχαριάδης Θωμάς, προπονητής και ποδοσφαιριστής της ομάδας, πρώην ποδοσφαιριστής του Ηρακλή Θεσ/νίκης και συμπαίκτης του Χατζηγιαννίδη Γιώργου, Χατζηγιαννίδης Γιώργος, Μυλωνάς Γιώργος (Αττίλας, από Περδίκα) και Αμαραντίδης Παναγιώτης, από Αρδασσα).
Σειρά 2η, καθήμενοι στο σκαλοπάτι: Θεοδωρίδης Νίκος (Μπονίνας), Κοντογουλίδης Ανέστης, από Προάστειο, και Παναγιωτίδης Θόδωρος, από Περδίκα).
Σειρά 3η, όρθιοι: Μιχαηλίδης Γιώργος (Λέκκας), Μανώλας Λάζαρος, τερματοφύλακας από τον Κόμανο και Φολτόπουλος Φώτης, από την Αρδασσα. 
   
Φώτο Νο 4. ΠΤΟΛΕΜΑΪΔΑ 1963. “Ουδέν κακόν αμιγές καλού”, έλεγαν οι πρόγονοί μας.

Και η προγονική μας αυτή ρήση, επαληθεύτηκε για τους μαθητές της φώτο μας, όταν, ως μαθητές της τελευταίας τάξης του 8τάξιου Γυμνασίου μας, οι καθηγητές τους απείργησαν για 34 συνεχείς μέρες (ίσως για πρώτη φορά στα εκπαιδευτικά δεδομένα της χώρας μας) και οι μαθητές με πολύ θλίψη αντίκριζαν τις κλειστές πόρτες της πνευματικής τους κιβωτού, ενόψει μάλιστα των προσεχών πανελλήνιων εξετάσεων για τα ανώτερα εκπαιδευτικά ιδρύματα της επιλογής τους και προκειμένου να τους συμβεί κάτι… ανεπανόρθωτο, επέστρεψαν στα μαγαζιά με τα ποδοσφαιράκια, τα μπιλιάρδα  και στις χειμωνιάτικες τσουλήθρες, που, ευτυχώς γ΄ αυτούς και τις οικογένειές τους, η θεία πρόνοια απλόχερα τους παραχώρησε και μάλιστα δωρεά, με τον πλούτο του  χιονιού και την παγωνιά των  -28 με -30 βαθμών C.
Έτσι, οι καλοί μας φίλοι, μπορεί να έχασαν, από την ασυνήθιστη απεργία των καθηγητών τους, πνευματικό πλούτο, κέρδισαν όμως,  από τον πλούτο της ανεπανάληπτης παιδικής χαράς…     
Στη φώτο, που μας έστειλε ο καλός μας φίλος, Πανεπιστημιακός καθηγητής, Γιώργος Πέκος, μόλις κατάφερε  να αναγνωρίσει (όχι λόγο παρέλευσης του χρόνου, αλλά, λόγο ποιότητας φώτο της εποχής), τους: Δεληδημήτρη Κλεάνθη, Χατζόπουλο Νίκο, Τσαβδαρίδη Θωμά, Παπαδόπουλο Σωτήρη, Βάσσο Νίκο και Πέκο Γιώργο.
  
 ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ στον ΕΟΡΔΑΪΚΟ ΠΑΛΜΟ, στο φύλλο 1254 / 19 Ιανουαρίου 2011, σελίδα 27, ημέρα Τετάρτη.

Νο 03 / 2011.

Από την προεκλογική εκστρατία στη Νίκη και τον Δημαρχιακό Θώκο της, Βρυζίδου Βίκυς, στο Δήμο Εορδαίας.

Από τη νικηφόρο οκταετή πορεία του παρελθόντος

, 2003- 2010 στο Δήμο Μουρικίου, στη ΘΡΙΑΜΒΕΥΤΙΚΉ Νικηφόρα συνέχεια του μέλλοντος, στον διευρυμένο Δήμο Εορδαίας.

Η Δήμαρχος  Μουρικίου Εορδαίας, περιόδου 2003-2010, σε συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου. 

  

ΑΠΟ ΤΙΣ ΝΙΚΕΣ  του 2003-2010, στο ΘΡΙΑΜΒΟ του 2011-2014...

"Εκ Θεού άρχεσθαι".

Από τα προεκλογικά εγκαίνια της υποψηφίου Δημάρχου, του διευρυμένου Δήμου Εορδαίας, Βρυζίδου Παρασκευής (Βίκυ), μέχρι τον τελικό Νικηφόρο Θρίαμβο του 61% της 2ης Κυριακής( 14-11-2010) και την ορκωμοσίας της 27ης Δεκεμβρίου 2010.

Προσθήκη λεζάντας

Η υποψήφια Δήμαρχος, Βρυζίδου Βίκυ, με πεντακάθαρο και μεστό λόγο, κατακτά τις καρδιές των ακροατών της και δίνει το στίγμα του αγώνα και των προθέσεών της για την προοπτική μιας νέας Εορδαίας αντάξιας του φιλοπρόοδου λαού της και της Ιστορίας της.

Προσθήκη λεζάντας

 


Ένα μικρό τμήμα, από την τεράστια σε όγκο και παλμό συγκέντρωσης
του λαού, παρακολουθεί τα της Ιεροτεστίας των εγκαινίων.

Προσθήκη λεζάντας

Προσθήκη λεζάντας

Προσθήκη λεζάντας

Συμπολίτες μας παρακολουθούν την τελετή της ορκωμοσίας της νέας Δημοτικής αρχής.

Το ΤΙΜ των υοψηφίων Δημάρχων κατά την ορκωμοσία τους την 27-12-2010.

Προσθήκη λεζάντας

Τμήμα των προς ορκωμοσία Δημοτικών Συμβούλων του νέου Δήμου Εορδαίας.

Με τις ευλογίες της Εκκλησίας μας, τη χάρη Του Υψίστου και τη δύναμη της αγάπης και εκτίμησης του λαού της Εορδαίας, ορκίστικε η πρώτη γυναίκα Δήμαρχος του νέου διερυμένου Δήμου μας.
Σημειώνουμε, πως, ο νέος  Δήμος  Εορδαίας, απαρτίζεται από, την πρωτεύουσα της πάλαι ποτέ Εορδαίας, Πτολεμαϊδα και τα χωριά της: Περδίκας, Πεντάβρυσος, Πύργοι, Μεσόβουνο, Κομνηνά, Ανατολικό, Αγιος Χριστόφορος, Καρυοχώρι, Σπηλιά, Ερμακιά, Πτελεώνας, Κόμανος, Μαυροπηγή, Προάστιο, Ασβεστόπετρα, Αρδασσα+ οικισμός Κρυόβρυσης, Βλάστη, Αναρράχη, Εμπόριο, Μηλοχώρι, Φούφας, Δροσερό, Γαλάτεια, Ολυμπιάδα και οικισμός Καρδιάς.

Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι. Νο 2 / 12-01-2011.

ΓΙΑ ΝΑ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΠΑΛΙΟΙ
ΚΑI ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΝΕΟΙ.

Γράφει ο Γιώργος Ι. Καζαντζής.
Giorgoskaza.blogspot.com.

  Φώτο Νο 1. Το Προεδρείο της Κοινότητας Καϊλαρίων (Πτολεμαϊδος) το 1929

  Το νεοεκλεγέν  Κοινοτικό Συμβούλιο των Καϊλαρίων συγκροτήθηκε σε σώμα με Πρόεδρο τον Χατζηευστρατίου Βασίλη και Αντιπρόεδρο τον Ισαάκ Κεφαλίδη.
Στη φώτο μας και στο κέντρο μπροστά, ο Πρόεδρος Βασίλης Χατζηευστρατίου και πίσω του δεξιά ο Αντιπρόεδρος, Αβραάμ Κεφαλίδης και αριστερά του ο Γιατρός, Στέλιος Θεολογίδης και ακολουθούν τα μέλη του Κοινοτικού Συμβουλίου, Ηλίας Ντιλγκερίδης, Ιωάννης Παντελείου, Σωκράτης Καλαϊτζόπουλος, Ηλίας Κοτζαμπάσης, Ηλίας Χατζησάββας, Ιωάννης Πετρόπουλος  και 2 γνωστή-άγνωστη για μας και την πηγή του πληροφοριοδότη μας. 

 Φώτο Νο 2. Μαθήτριες και μαθητές του Ιδιωτικού Γυμνασίου σε ημερήσια εκπαιδευτική εκδρομή στον ΟΣΕ το 1964.
 Στην καθιερωμένη ημερήσια εκπαιδευτική εκδρομή τους, μαθήτριες και μαθητές της Β ΄τάξης, του ιδιωτικού Γυμνασίου, “Κ. Παπαγεωργίου- Κ.  Λεσγίδου- Δάγλα”, επισκέφτηκαν το σταθμό του ΟΣΕ (Οργανισμός Σιδηροδρόμων Ελλάδος) την 17η Απριλίου 1964.
Το μαθητικό γκρουπ ξενάγησε ο Σταθμάρχης, σημειώνονταν τον τεράστιο ρόλο του  ΟΣΕ και ιδιαίτερα η γραμμή , Θεσσαλονίκης-Πτολεμαϊδος,  στην ανάπτυξη της χώρας με την εγκατάσταση των ατμοηλεκτρικών σταθμών της ΔΕΗ και την ορυχείων .
Στη φώτο μας, από αριστερά:
Σειρά 1η,  καθιστές, οι μαθήτριες:  Ζηκίδου Γιαννούλα, Φραγκούδη Γιώτα, Μιχαηλίδου Αργυρό, Δενδρινού Γεωγίτσα, Χατζηπέτρου Ευαγγελίτσα, Μυλή Κουλίτσα, Σταμάτη Χαρίκλεια (Αλίκη) και Καραγιαννίδου Ελενίτσα.
Σειρά 2η, όρθιοι οι μαθητές: Πηλίδης Στέλιος, Παπαδόπουλος Ηλίας,  Θεοφράστου Χαράλαμπος (Μπάμπης),  Παληός Γιάννης, το άγνωστό μας κεφαλάκι Χ΄, Σιδηρόπουλος Βασίλης, Κέρλοβας Χ; , Παναγιωτίδης Τάσος, (Κουκίας). Χαρτοματσίδης Κώστας , Νούκος Χ;, Παπαδόπουλος Χ; και Κεχαγιάς Δημήτρης,..

      Φώτο Νο 3. Η χειμωνιάτικη Πτολεμαϊδα του 1955.

Η χειμωνιάτικη Πτολεμαϊδα, πριν από 56 χρόνια (25-1-1955), όπως την έζησαν τρία Βλατσιωτόπουλα και όχι μόνο, μαθητές του 8τατάξιου Γυμνασίου.
Η Φώτο μας στο δρόμο , “Λαγοθηριανού”, με τα λίγα μονώροφα και περιποιημένα όμορφα σπιτάκια με τις τεράστιες και γεμάτες με καρποφόρα  δέντρα αυλές τους, αλλά και τις τεράστιες Δημοτικές αλάνες (όπου η κλινική, πρώην Ζέρβα), ας ήταν και πηγές παραγωγής και διανομής λάσπης στην πόλη, όχι και τόσο σπάνιας για την πόλη, δεδομένου ότι, το ίδιο, περίπου, ίσχυε και  στους δρόμους.
Όμως, ας αφήσουμε τον καλό μας φίλο,  που μας έδωσε και τη φώτο, Γκόγκα  Χαράλαμπο και κατά το Βλατσιώτικο, Λάμπρο, να μας περιγράψει την εμπειρία του για τη χρονική εποχή της.
… “ Παίζοντας με τα χιόνια, τότε, που το χιόνι  έφτανε, πολλές φορές και το ένα μέτρο ύψος, στην Πτολεμαϊδα και έμενε ΑΣΠΡΟ μέχρι να ΛΙΩΣΕΙ".
Στην αλάνα, μπροστά από το σπίτι του Τσιαχτσίρα  Κώστα (Κόκκινος), τότε που η Πτολεμαϊδα ήταν γεμάτη αλάνες, τρεις μαθητές Γυμνασίου, Βλατσιώτες, συγκατοικούσαμε σε ένα δωμάτιο, στο πετρόκτιστο  σπίτι του "Κόκκινου”.
Στη φώτο μας, από αριστερά, οι : Θεμελής Γιάννης, Γκόγκας Λάμπρος και Τσιούμαρης Γιάννης, ενώ στο χιονοπόλεμο συμμετέχει (3ος στη σειρά) και ο, Πεϊτσίνης Πέτρος,  γειτονόπουλο, από το Φούφα και υπάλληλος της αγροτικής τράπεζας”. 
Ευχαριστούμε τον καλό μας φίλο, Γκόγκα Λάμπρο, που, με δυο απλές, με νόημα, λέξεις, μας έδωσε την εικόνα της πόλης και της εποχής.

Φώτο Νο 4. Φοιτητές του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης στα.. εργαστήρια της σχολής το 1964.

Με χαμόγελα, αλλά και με πολύ σκεπτικισμό, οι συμπολίτες μας φοιτητές, προσέρχονται και παρακολουθούν τα μαθήματα των εργαστηρίων της ….επιστήμης που διάλεξαν να σπουδάσουν.
Έστω και αργά, κατάλαβαν πως, η επιστήμη, που λέγεται, “ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ”, στην εποχή τους, κατέχει την πρώτη  θέση, τόσο, από πλευράς δημόσιων σχέσεων και προσφοράς και άλλο τόσο, από απολαβές, αν συγκρίνουμε τις δεκάδες των χιλιάδων Ευρώ των δακτύλων του ενός χεριού μας ετήσια με αυτές των εκατομμυρίων, χερών –ποδαριών και όχι μόνο, του ποδοσφαίρου, αλλά, αν συγκρίνουμε και τον αριθμό των πανεπιστημιακών σχολών του, “ποδόσφαιρoυ” που λειτουργούν στη γενέτειρα τους και μόνο, είναι πολύ μεγαλύτερος του συνόλου των σχολών που επέλεξε ο καθένας τους. 
Με τα δεδομένα αυτά, δίκαια η απόφασή των συμπολιτών μας να στραφούν, έστω και στα παιδικά κέντρα εκπαίδευσης, ποιος ξέρει;;;
Στη φώτο μας, από αριστερά. Ο Ξανθόπουλος Βασίλης, ο Τάσιος Μιχάλης, ο γνωστός μας-άγνωστος ; και ο Ιακωβίδης Γιάννης

Φώτο Νο 5. Το σποτάκι μας. Ν. ΛΙΑΜΟΠΟΥΛΟΣ & Θ. ΤΣΙΓΑΡΙΔΑΣ.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ στον ΕΟΡΔΑΪΚΟ ΠΑΛΜΟ, στο φύλλο 1253 / 12 2011. σελίδα 27, ημέρα Τετάρτη

Νο 02 / 2011.

ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΑΣ Νο 1 / 5 Ιανουαρίου 2011.Για τη νέα μας Δημοτικά Αρχή.

ΤΟ  ΣΧΟΛΙΟ ΜΑΣ

Γράφει ο Γιώργος Ι. Καζαντζής.

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗ ΝΕΑ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΜΑΣ ΑΡΧΗ, 2011-2014

Το μνημόνιο του ηγέτη:

    Φίλες και φίλοι
            Η 12 νυκτερινή της 31ης  Δεκεμβρίου 2010 σήμανε τη λήξη της θητείας της προηγούμενης Δημοτικής αρχής και την έναρξη της νέας, που προέκυψε, από την ετυμηγορία του λαού μας, της 14ης Νοεμβρίου 2010.
Συγχαίρουμε τη νέα Δήμαρχό μας κ. , Παρασκευή Βρυζίδου-Μόσχου και το επιτελείο της και ευχόμαστε, κάθε επιτυχία στο έργο τους
            Η στήλη θεωρεί υποχρέωσή της να εκφράσει τις ταπεινές της απόψεις προς τη νέα Δημοτική μας αρχή, με την πεποίθηση ότι, θα την βοηθήσει  στην επιτυχή και δύσκολη αποστολή της, για το καλό της πόλης, των συνδημοτών μας, με επακόλουθο και τη δική της επιτυχία .
           Επισημαίνουμε ιδιαίτερα, πως, το καλάμι της εξουσίας, όσο λαμπερό και αν φαίνεται, είναι πολύ λεπτό και εύθραυστο και ο αναβάτης του κινδυνεύει διαρκώς αν, για οποιοδήποτε λόγο, θελήσει να υπερβάλει τις Ιππευτικές του… ικανότητες !!
          Με δεδομένη την παραπάνω παρατήρησή μας και προς αποφυγή δυσάρεστων συνεπειών, για όλους μας, συνιστούμε: 

  *-  Απόλυτος Σεβασμός στον παράγοντα Άνθρωπο.
    *-  Η γνώμη και του τελευταίου πολίτη, αν μπορούμε, ή καλλίτερα, αν δικαιούμαστε μιας τέτοιας διάκρισης, είναι σεβαστή και πολλές φορές πολύ ποιο χρήσιμη και αποτελεσματική και ας μη ξεχνάμε τη χρησιμότητα  της θυμοσοφίας του λαού μας , ιδιαίτερα, σε θέματα της καθημερινής μας ζωής.
    *-  Η αλαζονική συμπεριφορά, που, τις περισσότερες φορές, είναι απόρροια της υπερεξουσίας που αισθάνονται, κυρίως, οι μικρής διανόησης καβαλάρηδες της, είναι ότι χειρότερο μπορεί να προκύψει για μια σίγουρη αποτυχία.
    *-  Η επιλογή συνεργατών θα πρέπει να στηρίζεται στην πολλαπλή αξιοκρατία και όχι σε λόγους συγγενικούς, φιλικούς, επαγγελματικούς, οικονομικούς ή ακόμα και …συναισθηματικούς.
         Το συμφέρων της πόλης και των συνδημοτών μας θα πρέπει να μπαίνει, πάντα, πάνω από όλα αυτά.  
    *-  Η λέξη “εκδίκηση” θα πρέπει να αντικατασταθεί με αυτήν της “ αγάπης” και του “σεβασμού” στο συνάνθρωπο μας, στο συμπολίτη μας και στην προσπάθειά του, που πολλές φορές είναι αξιόλογη και επωφελής.
    * - Ο υπέρμετρος εγωισμός και η φαντασίωση, του κάθε, “ Άρχοντα ”, να πιστεύει, πως είναι παντογνώστης, η, καλλίτερα, να θεωρεί τον εαυτό του πως, τα γνωρίζει όλα ,ή όπως συνηθίζει να λέει ο λαός μας  “ξερόλας” και αλάνθαστος, δημιουργεί πνεύμα κατωτερότητας των συνεργατών του, που, μοιραία, κάποια στιγμή, θιγόμενοι, θα αντιδράσουν, με επακόλουθο την διχόνοια και την …αποτυχία…
    * - Ας έχουμε υπόψη μας, πως κανείς μας δεν γεννήθηκε “ παντογνώστης ”, αλλά με την μελέτη και τα ερωτήματα μας μπορούμε να συμπληρώσουμε τα, όποια, κενά μας και ας εφαρμόσουμε όλοι μας αυτό που πολλές φορές μας υπενθύμιζε ο αείμνηστος καθηγητής μας  Κυρούδης,… “ Το να μη γνωρίζεις κάτι δεν είναι ντροπή, το να μη θέλεις να το μάθεις, ρωτώντας ή μελετώντας, είναι ντροπή”. 
    *-  Ο σεβασμός στη διάθεση του λαϊκού χρήματος για την καλλίτερη και παραγωγικότερη αξιοποίηση του, για το συμφέρον του λαού του διευρυμένου Δήμου μας, θα ήταν ότι καλλίτερο θα μπορούσε να προσφέρει, στη σημερινή αλόγιστη και άσκοπη σπατάλη του, η νέα Δημοτική μας αρχή και για να αξιοποιήσουμε και την Ποντιακή θυμοσοφία του λαού μας που λέει “ δέκα φοράς νούντσον  και μιαν πίσον = δέκα φορές σκέψου το και μια φορά και κάντο” και τέλος.
       *- Ας  μη ξεχνάμε τα φιλοσοφημένα λόγια του, αείμνηστου, “ΑΓΑΘΩΝΑ”:
           “Δει δε τον Άρχοντα μέμνησθαι:
1.    Oτι,   Ανθρώπων Άρχει.
2.    Ότι, δει κατά Νόμον Άρχει και 
3.   ΄Οτι, Ου αεί Άρχει”.
Που, μεταφορικά, σημαίνουν, να μη καβαλάμε το… .καλάμι της εξουσίας, γιατί όσο λαμπερό και αν φαίνεται, δεν παύει να είναι .. εύθραυστο και…. επικίνδυνο, όσο και τα δώρα των.. Δαναών…
      Τις ταπεινές μας αυτές απόψεις, ή παραινέσεις, ή, αν θέλετε, εμπειρίες μας, από την
μακροχρόνια διατριβή μας με τα κοινά, διατυπώσαμε και το 1999, με το 1ο σχόλιό μας, με την ανάληψη των καθηκόντων της απελθούσας Δημοτικής μας αρχής, αλλά και στην πρόσφατα απελθούσα, με την ανάληψη των καθηκόντων της το 2003. Το αν εισακουστήκαμε ή όχι ας το κρίνει ο καθένας μας και ξεχωριστά οι ηγεσίες της, συνδυάζοντάς το με την ετυμηγορία του λαού μας της 20ης Οκτωβρίου 2002 και της  14ης Νοεμβρίου 2010.…
   

Γιώργος Ι. Καζαντζής
Πτολεμαϊδα.
Πτολεμαϊδα 5 Ιανουαρίου 2011

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ στον "ΠΤΟΛΕΜΑΙΟ", στο φύλλο  3801 / 11 Ιανουαρίου 2011, σελίδα 2, ημέρα τρίτη.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ στον ΕΟΡΔΑΪΚΟ ΠΑΛΜΟ, στο φύλλο 1253 / 12 Ιανουαρίου 2011, σελίδα 28, ημέρα Τετάρτη

Νο 1 / 2011.

Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι. Νο 1 / 5 Ιανουαρίου 2011.

ΓΙΑ ΝΑ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΠΑΛΙΟΙ
ΚΑI ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΝΕΟΙ.

Γράφει ο Γιώργος Ι. Καζαντζής.
Giorgoskaza.blogspot.com.

Ένα από τα βασικά έθιμα μας, φίλες και φίλοι, που διανύουμε τη χρονική αυτή περίοδο και που τηρούμε, με θρησκευτική ευλάβεια, θα λέγαμε, το σύνολο των Ελλήνων, είναι, το κόψιμο της βασιλόπιτας. Δεν υπάρχει σπίτι η σωματείο που να μη κόψει την Βασιλόπιτά του στη χρονική αυτή περίοδο της νέας χρονιάς.  
Από τον κανόνα αυτό δεν ήταν δυνατό να απουσιάσουν τα δημοσιεύματά και οι άνθρωποί μας.
 
Φώτο Νο 1. Οι Βασιλείς μας, στο έθιμο της κοπής της  Βασιλόπιτας με τους άνδρες της Ανακτορικής φρουράς το 1957. 

  




















Στη φώτο μας, ο συμπολίτης μας φρουρός, Σταυριανίδης Απόστολος, δέχεται από τη Βασίλισσα, Φρειδερίκη, το τεμάχιο της βασιλόπιτας με την προσδοκία να είναι ο τυχερός του χρυσού νομίσματος, αλλά και της τιμητικής άδειας που καθιερώθηκε, στις περιπτώσεις του είδους αυτού, για μπορέσει έτσι να επισκεφθεί τους δικούς του και να συνεορτάσει  μαζί τους τις υπόλοιπες γιορτινές μέρες της Χριστιανοσύνης μας.
Εκτός από τους Βασιλείς μας, Παύλο και Φρειδερίκη, διακρίνουμε τον Διοικητή της Βασιλικής φρουράς, συνταγματάρχη, Παπαεμμανουήλ Στυλιανό, την κυρία των τιμών Χ; και τους επόμενους συναδέλφους του με τις ίδιες σκέψεις για το.. δικό τους (τυχερό:) κομμάτι βασιλόπιτας.

Φώτο Νο 2. Η κοπή της Βασιλόπιτας στην υποδιεύθυνση Αστυνομίας Πτολεμαϊδος το 1981.

Μετά το σχετικό τελετουργικό της Εκκλησίας μας, από τους παριστάμενους Ιερείς μας, το σταύρωμα της πίτας και ο τεμαχισμός, ανάλογα με τον αριθμό των παρισταμένων επισκεπτών, αρχίζει η διανομή των τεμαχίων και το … σκάλισμα για την ανακάλυψη του … ‘ χρυσού ” (από μπακίρι)  νομίσματος που, στην παρούσα περίπτωση μας, η αξία του δεν μετράει, αλλά , μόνο η ..τύχη που δημιουργεί τα σχόλια και γιατί όχι και τα πειράγματα.
Στη φώτο μας, ο μακαριστός συμπολίτης μας, Παπά  Δήμος Εφραιμίδης, σταυρώνει και κόβει την πίτα και δίπλα του, χαμογελαστός, όπως πάντα, ο μακαριστός συμπολίτης μας, Παπά Βασίλης Τερζόπουλος και ακολουθούν, ο εν τιμητική πολεμική αποστρατεία (τραυματίας πολέμου), ταγματάρχης, Τσιούμαρης Θεόδωρος, ο Διοικητής της Αστυνομικής υποδιευθύνσεως Πτολεμαΐδας,  ο δημοτικός σύμβουλος, Παπαδόπουλος Νίκος, ο προϊστάμενος των τεχνικών υπηρεσιών του Δήμου και πρόεδρος τραυματιών Εορδαίας, ο γνωστός στην περιοχή και όχι μόνο, Μπάρμπρα-Γιάννης, η, Γιώργος Καλέσης και πολλοί άλλοι φίλοι της αστυνομίας που το εύρος του φακού, της φώτο μας, της εποχής εκείνης, ίσως και της δικής μας αδυναμίας, δεν κατάφερε να τους… συλλάβει.   

Φώτο Νο 3. Παλαίμαχοι του Θρυλικού ΆΡΗ Πτολεμαΐδας και Καστοριάς σε φιλικό παιχνίδι το 1978.

Σαν κεραυνός εν αιθρία έφτασε, στην Πτολεμαΐδα, η θλιβερή πληροφορία του θανάτου του ποδοσφαιριστή, του θρυλικού Άρη Πτολεμαΐδας, Νίκου Παραστατίδη, που μετανάστευσε , με την οικογένειά του, σε χώρα του εξωτερικού
Ο Νίκος Παραστατίδης ήταν γνωστός την κοινωνία μας και κυρίως στον αγροτικό και τον ποδοσφαιρικό τομέα , ως υπάλληλος της Ένωσης Γεωργικών Συνεταιρισμών και ως ποδοσφαιριστής με σπάνια, για το άθλημα του ποδοσφαίρου, προσόντα. 
Ήταν ένα φιλήσυχο παιδί με το χαμόγελο, γλυκομίλητο, εργατικό, τίμιο, ευαίσθητο και γεμάτο καλοσύνη και έτοιμο πάντα να παράσχει την όποια μπορούσε βοήθειά στο συνάνθρωπό του.
Στη μνήμη του, η Διοίκηση του ΆΡΗ και οι παλιοί του συνάδελφοι του, τέλεσαν επιμνημόσυνη δέηση και πραγματοποίησαν την αναφερόμενη ποδοσφαιρική συνάντηση τα έσοδα του οποίου, μέσου του αδελφού του, Λεωνίδα, εστάλησαν στη σύζυγό του και το μοναχογιό του που σπούδαζε, όχι τόσο σαν βοήθεια τους, αλλά σαν δείγμα της αγάπης τους προς τον συνάδελφο και φίλο τους.
Θα πρέπει να σημειώσουμε, πως, η μεταπολεμική αυτή ομάδα του ΆΡΗ, πραγματοποίησε και άλλες συναντήσεις, του θλιβερού αυτού είδους, για τη όποια μικρή βοήθεια, σε παρόμοιες περιπτώσεις συμπαικτών της.
Η συμμετοχή της ομάδας του ΆΡΗ Καστοριάς, όχι μόνο ήταν μηδενική εξόδων, αλλά και συνεισέφεραν και ένα χρηματικό ποσό, ανάλογο των δυνατοτήτων των σωματείων της εποχής εκείνης.
Στη φώτο μας, οι ομάδες, ΆΡΕΩΣ Πτολεμαΐδας και ΆΡΕΩΣ Καστοριάς, όπως παρουσιάστηκαν στον αγώνα της 11ης Μαΐου 1978 και έληξε ισόπαλο με σκορ 3-3.  
Σειρά όρθιων: Με το ανοικτό χρώμα, από αριστερά, ο τοπικός ΆΡΗΣ με τους. Παπαδόπουλο Πυθαγόρα, Πολυχρονίδη Γιώργο (μαύρο), Τσαχουρίδη Αλέκο (Τόρο), το γράφοντα, Καζαντζή Γιώργο (Γάρατζα), Γεωργιάδης Παύλο (Λάκη), Γεωργιάδη Κώστα (Αναγέννηση), Φραγκουλίδη Σταύρο )Φου-Σου), Παντελίδη Αρίστο (Παντρεμένο), Ακριτίδη Αλέκο, ο συμπολίτης μας, Μασμανίδης Παύλος ή Παυλάρας, μασέρ της ομάδας Καστοριάς, Μιχαηλίδης Γιώργος (Λεκατσάς) και Μαυρομάτης Κώστας.
Σειρά καθιστών: Θεοδωρίδης Νίκος (Μπονίνας), Γρηγοριάδης Κώστας (Μαρόπουλος), Κούσης Βαγγέλης (Σάσαρος), Ανδρονικίδης Γιώργος ( ο Τζέντλεμαν), Ζεϊμπέκης Βασίλης, Καζαντζής Σπύρος, Πουλασουχίδης Στέλιος και Μανώλης Μιχάλης.
Ο πρώτος στη σειρά των όρθιων με τη στολή περιπάτου, ο ποδοσφαιριστής του ΆΡΗ της εποχής, Χατζησταύρου Χρήστος.
Δυστυχώς, δεν κρατήσαμε, τότε, τα στοιχεία των άξιων ποδοσφαιριστών της Καστοριάς και τώρα είναι δύσκολη η αναγνώρισή τους.

Φώτο Νο 4. Το σποτάκι μας. ΘΕΌΔΩΡΟΣ ΝΙΚΟΛΆΟΥ ή ΜΠΑΜΠΆΣ. 

Τα σποτάκια μας αναφέρονται στην περίοδο 1925-1929.

 













ΔΗΜΟΣΙΕΎΤΗΚΕ στον ΕΟΡΔΑΪΚΟ ΠΑΛΜΌ, στο φύλλο 1252 / 01 Ιανουαρίου 2011, σελίδα 27, ημέρα Τετάρτη

Νο 01 / 2011.