Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι. Νο 35 / 1η Σεπτεμβρίου 2010.

ΓΙΑ ΝΑ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΠΑΛΙΟΙ
ΚΑI ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΝΕΟΙ.

Γράφει ο Γιώργος Ι. Καζαντζής.
Giorgoskaza.blogspot.com.

Φώτο Νο 1. Από τη γενική συνέλευση του Εμπορικού Συλλόγου Πτολεμαϊδος το 1963.

Όπως, γράψαμε και το προηγούμενο δημοσίευμά μας, ο εμπορικός σύλλογος, την αναφερόμενη εποχή, βρίσκονταν σε πλήρη δραστηριότητα, δεδομένου ότι,  έπρεπε να αντιμετωπίσει με επιτυχία την επελθούσα μεταβολή της απότομης αλλαγής της δομής του ιστού της πόλης, με την μετατροπή της, από καθαρά γεωργοκτηνοτροφική σε βιομηχανική.
Ο όγκος των νέων προβλημάτων της πόλης και η ευθύνη επιτυχούς αντιμετώπισής τους, τους υποχρέωνε σε τακτικές συνελεύσεις, η, αν θέλετε, συγκεντρώσεις προγραμματισμού και δράσης.
 Έτσι, οι καλοί και προοδευτικοί μας έμποροι, συγκεντρώθηκαν και το 1963, για  να εξετάσουν, αν η πορεία των επιλογών της δράσης τους καλύπτει τις ανάγκες της νέας εποχής, για την πόλη και την περιοχή μας και  να αποφασίσουν ανάλογα, για το μέλλον.
Όπως ήταν φυσικό, η όλη απολογιστική συζήτηση περιστράφηκε, στη δραστηριότητα της Διοίκησης και των μελών του συλλόγου για την αντιμετώπιση της νέας πρόκλησης και κατά πόσο η πορεία της ήταν επιτυχής.
Το σώμα, με παρατεταμένα χειροκροτήματα, ενέκρινε τα πεπραγμένα της Διοίκησης και συνέστησε την παρέμβαση του συλλόγου, προς την ανύπαρκτη Δημοτική αρχή, για έργα της αρμοδιότητάς της.
Κατά τη γενόμενη ψηφοφορία, Πρόεδρος εκλέχτηκε ο, Βαβούρας Θόδωρος. 
Η συνέλευση-συγκέντρωση πραγματοποιήθηκε στο πολυτελές-για την εποχή, νέο ζυθεστιατόριο των αδελφών Πράππα, με την ονομασία “ΟΛΥΜΠΙΟΝ”, που βρίσκονταν στη συμβολή των δρόμων, 25ης Μαρτίου και Ιωάννη Χρηστίδη και δίπλα από το γνωστό ζαχαροπλαστείο των, ΑΥΛΟΓΙΑΡΗ-ΚΕΡΑΜΑΡΗ  -που διακρίνεται αριστερά-.
Στη φώτο μας, από αριστερά , διακρίνουμε:
Σειρά 1η, καθιστοί:  Καλαϊτζόπουλος Κώστας, Ζαζόπουλος Λάζαρος, Γκίνος Κώστας, Παπαδόπουλος Γιώργος του Ηλία, Γενναίος Βλαστός του Έρωτα και της Αγάπης, Σαλονικίδης Διονύσης και Τσαπαρής Γρηγόρης,
Σειρά 2η, όρθιοι:  Ο  Κούσης Αντώνης, Δεληδήμος Βασίλης, Ιωαννίδης,  Κουντουράς Βασίλης, Σαββουλίδης Κώστας, Χατζηαποστόλου Κώστας, Λευκόπουλος Αριστείδης, Κουδούνας Αλέκος, Κουλίτσας Πολυχρόνης, Βίττης Φώτης, Βαβούρας Θόδωρος, Εμμανουηλίδης Άγγελος, Κόνιαλης Λάκης, Σακαρίδης Στράτος, Ακριτίδης Σπύρος, Εφραιμίδης Δημοσθένης (ο Μακαρεστος Παπα-Δήμος), Δεληγιώργης Αλέκος, ο γνωστός μας-άγνωστος Χ; , Παληός Τάκης, Καλατσιανάς, Μπάμπας Γιώργος, Μπάμπας Νίκος, Πράππας Γιώργος και προφανώς ο υιός Πράππα, Βίττης Γιώργος και ο  Μπαρμπαμαυρίδης.

Φώτο Νο 2. Από την  1η κατασκήνωση των Προσκόπων στην Πτολεμαϊδα, στις 15-8-1946.

Όπως είχαμε ξαναγράψει,, ο Προσκοπισμός ιδρύθηκε στην Πτολεμαϊδα το 1922. Με τη δικτατορία του Μεταξά διαλύθηκε και ξαναϊδρύθηκε το 1945.
Η πρώτη κατασκήνωσή του πραγματοποιήθηκε στον αύλιο χώρο του Γυμνασίου, για λόγους ασφαλείας λόγο της εσωτερικής εμπόλεμης κατάστασης.
Στη φώτο μας, από αριστερά, η ηγεσία του, πάλαι ποτέ, δυναμικού Προσκοπισμού, μπροστά στη σκηνή του αρχηγείου.
Σειρά 1η, καθιστοί: Κυδώνας Θεόδωρος, Μπάμπας Πέτρος, ο γράφων, Καζαντζής Γιώργος, Συμεωνίδης Δημήτρης (Τάκης), Καρυπίδης Δαμιανός (Δαμίκος) και Χατζηγιαννίδης Γιώργος.
Στο μέσον, γονυπετής, ο Παναγιώτης Βελονίδης, - Αρχηγός Λυκόπουλων (Ακέλας κατά την Προσκοπική ορολογία), αγκαλιάζει τους δυο μικρούς συνεργάτες του.
Σειρά 2η, Ορθιοι: Ζελελίδης Παύλος-υπαρχηγός-, Χ; , οι αρχηγοί, Τσαμαντάνης Γιώργος και Κυδώνας Ζήνων, ο Τοπικός Έφορος Προσκόπων, Βλαδενόπουλος Βασίλης-δάσκαλος και οι αρχηγοί, Τσακιρίδης Νίκος, Παπάνας Ηλίας και Μελανοφρύδης Κίμων.  

 Φώτο Νο 3. Μαθητικό συνονθύλευμα τάξεων του Γυμνασίου, σε αναμνηστική Φωτογραφία το 1953. 

 Φίλοι-συμμαθητές πρώην και νυν, στο ίδιο κουβάρι της μαθητικής ανάμνησης, στο προαύλιο του Σχολείου το 1953.
Στη φώτο μας, από αριστερά:: Ο Τσαχουρίδης Στάθης, ο Μεντεκίδης Γιάννης, ο Δήμτσας Γιώργος, ο Μπάμπας Πέτρος, ο Χατζηπαναγιωτίδης Μάριος, ο Σπυρίδης Θόδωρος, ο Χρυσανθίδης Σάββας και ο Ματκάρης Τηλέμαχος,


Φώτο Νο 4. Ο νεότερο ΑΡΗΣ συνεχίζει την παράδοση του γλεντιού της ομάδας.

Ο Νεότερος ΆΡΗΣ Πτολεμαΐδας, σε επινίκιο γλέντι

 Όπως γράψαμε και άλλοτε, μπορεί οι παλιοί παίκτες του Άρη να μη είδαν ούτε και τρύπια δεκάρα, αλλά,  τα γλεντάκια ήταν στην ημερήσια διάταξη και μάλιστα ακολουθούσαν τις νίκες της ομάδας τους και αυτές ήταν αρκετές για την εποχή τους.
Την ίδια τακτική, σε ότι αφορά τα γλέντια, η Διοίκηση, εφάρμοσε και στο νεότερο ΆΡΗ, όμως, η γενικότερη βελτίωση της οικονομίας της χώρας, συνετέλεσε στα κλειστά γυμναστήρια, αποδυτήρια, κερκίδες, αγωνιστικούς χώρους με.. χαλιά, αντί με χαλίκια, στρωμένους, με … στρόγγυλες μπάλες χωρίς μπαλώματα και επικίνδυνα κορδόνια, με ξενοδοχεία και εστιατόρια που διαθέτουν και.. χωνευτικά υγρά, είχαν σαν αποτέλεσμα, τρώγοντας έρχεται η όρεξη, οι νεότεροι να δουν και κανένα πενηντάρικο στρόγγυλο και  μερικοί ειδήμονες και.. χιλιαρικάκια.
Όπως καταλαβαίνετε, φίλες και φίλοι, δεν αναφερόμαστε στη σημερινή εποχή, όπου, τα πεντοχίλιαρα έγιναν πετσετάκια, αλλά, στην εποχή των εικονιζόμενων στη φώτο μας, όπου, δειλά, δειλά άρχισε να διαμορφώνεται μια νέα και επικίνδυνη κατάσταση με εκατομμύρια και δισεκατομμύρια να φεύγουν ανεξέλεγκτα στο βωμό του όποιου θεάματος παρουσιάζει η στρόγγυλη η στρόγγυλη.. ΘΕΆ με τα δυσάρεστα παρατράγουδα της πολλές  φορές.
Δεν είμαστε κατά του ποδοσφαίρου, που και εμείς το αγαπήσαμε και το υπηρετήσαμε σε όλες του τις μορφές ( ως Διαιτητές και Διοίκησή του), ούτε κατά των άλλων παρόμοιων αθλημάτων-θεαμάτων, αλλά κατά του ασυλλόγιστου μέτρου…..
Στη φώτο μας, ο νεότερος Άρης συνεχίζει την απλή, λιτή και ευχάριστη διασκέδαση, που είχε την ευχέρεια και όχι πάντα, να  του προσφέρει η Διοίκηση του συλλόγου. 
Διακρίνουμε, από αριστερά, τους ποδοσφαιριστές: Καραμανίδη Αλέκο, Πουλασουχίδη Στέλιο, Φολτόπουλο Φώτη, Μανώλα Μιχάλη, Γεωργιάδη Παύλο (Λάκη), Κακανά Ανέστη, Θεοδωρίδη Νίκο (Μπονίνα- που πρόσφατα αποχαιρετίσαμε από τη ζωή μας), δίπλα του η σύζυγός του και η μη αναγνωρισθείσα κυρία Χ;.

  ΔΗΜΟΣΙΕΎΤΗΚΕ, στον ΕΟΡΔΑΪΚΟ ΠΑΛΜΟ, στο φύλλο 1234 / 1 Σεπτεμβρίου 2010, σελίδα 27, ημέρα Τετάρτη.

Νο 35 / 2010.

Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι, Νο 34 / 25 Αυγούστου 2010.

ΓΙΑ ΝΑ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΠΑΛΙΟΙ
ΚΑI ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΝΕΟΙ.

Γράφει ο Γιώργος Ι. Καζαντζής.
Giorgoskaza.blogspot.com.

Φώτο Νο 1. Από τη Γενική Συνέλευση του Συλλόγου Εμποροεπαγγελματοβιοτεχνών  Πτολεμαϊδος το 1963.

 O αναφερόμενος σύλλογος, μαζί με τον Εμπορικό σύλλογο, αποτελούσαν το αρχιτεκτονικό δίδυμο της μεταβαλλόμενης γεωγοκτηνοτροφικής Εορδαίας, την εποχή εκείνη και ειδικότερα της Πτολεμαϊδος, στο μεγαλύτερο Βιομηχανικό Κάντρο παραγωγής της ηλεκτρικής ενέργειας της χώρας μας.
Η ραγδαία αυτή μεταβολή, της δομής της περιοχής μας, βρήκε ανέτοιμους, τους φορείς της πόλης με συνέπεια τη δημιουργία πολλών προβλημάτων στο γνωστό βασικό ιστό που εκκινήτο η πόλης και η περιοχή μας ολόκληρη.     
Η Δημοτική αρχή, ανήμπορη ή, αν θέλετε, ανίκανη –λόγω των γεγονότων της ανορθόδοξης επιλογής του εκλεγέντος Δημάρχου- δεν μπόρεσε να ακολουθήσει τα γεγονότα της ραγδαίας αυτής μεταβολής, όμως, χάρις στην ιδιωτική πρωτοβουλία, με μπροστάρηδες, τους δύο προαναφερθέντες φορείς (συλλόγους) και το φιλοπρόοδο και εργατικό λαό της περιοχής μας, σε χρόνο ρεκόρ, θα λέγαμε εμείς, κατάφεραν να αλλάξουν την εικόνα και να δημιουργήσουν όλες εκείνες τις προϋποθέσεις  που απαιτούνται για μια βιομηχανική πόλη, τόσο, από πλευράς ευχάριστης διαμονής των χιλιάδων εργαζόμενων και όχι μόνο, όσο και από την πληθώρα των πάσης φύσης  ευπρεπών καταστημάτων για την άνετη διαβίωση του λαού της νέας βιομηχανικής περιοχής μας.
Πρέπει να τονίσουμε, πως, οι αναφερόμενοι σύλλογοι, δεν περιόριζαν τη δραστηριότητά τους μόνο στην επαγγελματική τους κατεύθυνση, αλλά, δραστηριοποιούνταν και σε άλλους βασικούς τομείς της πόλης και της περιοχής, πλαισιώνοντας τους αντίστοιχους φορείς για την διεκδίκηση αιτημάτων της πόλης και της περιοχής, όπως:
* Κατασκευή δρόμων με τα χωριά της Εορδαίας.
* Εγκατάσταση νέων Τραπεζών,
* Εγκατάσταση νέου σύγχρονου κτιρίου ΟΤΕ .
* Την ίδρυση τεχνικής σχολής μαθητείας.
* Τη δημιουργία εργατικού κέντρου, που δεν ήταν και .. των συμφερόντων τους.
* Όπως και της ανάπτυξης της εβδομαδιαίας δημοτικής αγοράς που εξελίχθηκε σε καλύτερη της Δυτικής Μακεδονίας      
Στη φώτο μας, από αριστερά, γνωστές και σημαντικές προσωπικότητες της εποχής που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της μετά- γεωργοκτηνοτροφικής εποχής.
Σειρά 1η, καθιστοί: Μισαηλίδης Δημόκριτος, Πατρικίδης Γιώργος, Σπανίδης Παναγιώτης, Κούσης Αντώνης, Βίττης Φώτης, Βαβούρας Θόδωρος και Παπαθωμάς Δημήτρης.
Σειρά 2η, όρθιοι:  Σκουμπάκης Σπύρος, Καπασακάλης  Σταύρος, Κούσης Θωμάς, Κούσης Ανέστης, Κεφαλίδης Κυριάκος, Σαββουλίδης Ηλίας Σαλονικίδης Κώστας, Μουρατίδης Αλκιβιάδης, Γρηγοριάδης Υπάτης, Καραμπατσάκης Γιώργος, Πρωτόγερος Βαγγέλης, Μπιλιούσης Βασίλης, Κοκκίνης Χαρίλαος, Βίττης Ανδρέας, Ορφανίδης Ιωακείμ, Κεχαγιάς Γιώργος, Τογκαλίδης Θόδωρος, Ναθαναηλίδης Παναγιώτης και Αυλογιάρης Γιώργος..

Φώτο Νο 2. Στην εβδομαδιαία αγορά της Κοινότητας Χαραυγής (Τζουμάς-Αμύγδαλα) το 1947.

Φίλες και φίλοι, είναι γνωστό στους παλιούς, ας το μάθουν και οι  νέοι, πως, η Κοινότητα Τζουμάς ( Αμύγδαλα και τώρα Χαραυγή) ανήκε στην Επαρχία Εορδαίας και η ενδιαφέρουσα (για καταναλωτές της περιοχής και εμπόρους) εβδομαδιαία αγορά της γίνονταν κάθε Τρίτη, σε καθορισμένο χώρο της Κοινότητας.
Λόγο της εμπόλεμης εσωτερικής κατάστασης, που δημιούργησε η ανταρσία του Κ.Κ.Ε., η Πολιτεία έπαιρνε τα κατάλληλα μέτρα για την προστασία των συναλλασσόμενων αποστέλλοντας μια ομάδα στρατιωτών.
Το 1947, από όπου και η φώτο μας, διακρίνουμε, στο μέσον, το  Διοικητή του λόχου προστασίας υπαίθρου, που ήταν ο συμπολίτης μας, δάσκαλος και έφεδρος Ταγματάρχης, Συμεωνίδης Μιλτιάδης και δίπλα του, το συνάδελφό και καλό του φίλο, έφεδρο ταγματάρχη, Δούκα Αλέξανδρο, από τα Γρεβενά και γύρο τους ορισμένους στρατιώτες της φρουράς.

Φώτο Νο 3.Τελέσθηκε, στην Κοινότητα, Παλαιοχωρίου(Φούφα) Εορδαίας, το μνημόσυνο του Μακεδονομάχου καπετάν Φούφα και των παλικαριών του, το 1935.

Με επισημότητα και με μεγάλη συμμετοχή των, πολιτικών, στρατιωτικών, Χωροφυλακής και λοιπών αρχών της Δυτικής Μακεδονίας, καθώς και πλήθους λαού της περιοχής των Καϊλαρίων, τελέστηκε στο χωριό Παλαιοχώρι (Φούφα) το μνημόσυνο του Μακεδονομάχου Καπετάν Φούφα και των παλικαριών του που έπεσαν ηρωικά μαχόμενοι για την απελευθέρωση της Μακεδονίας μας, στην  ομώνυμη Κοινότητα,  Παλαιοχώρι.
Εντύπωση προκάλεσε η αξιοπρεπής και άψογη εμφάνιση, τόσο, των αρχών, όσο και των απλών πολιτών για την πολύ δύσκολη εκείνης εποχή. 
Ο ομιλητής, με γλαφυρότητα αναφέρθηκε στη δυσκολία του πολύπλοκου, πολυμέτωπου Μακεδονικού αγώνα, στην τεράστια σημασία του για το Έθνος και εξήρε τη γενναιότητα των αγωνιστών του, όπως του Καπετάν Φούφα και των παλικαριών του που έπεσαν μαχόμενοι στο πεδίο του καθήκοντος .
Κλείνουμε μπροστά τους, με ευλάβεια και ευγνωμοσύνη το γόνυ για την υπέρτατη θυσία τους.
Ας είναι αιώνια η μνήμη τους και το χώμα, της ελεύθερης Μακεδονίας μας που τους σκεπάζει, ελαφρύ.  
Ακολούθησε προσκλητήριο νεκρών και κατατέθηκαν στεφάνια από τους επίσημους και πολλά  λουλούδια από το λαό.
 
Φώτο Νο 4. Δυο βετεράνοι της μεταπολεμικής πιάτσας “Αγοραίο” (ταξί) το 1957.

Τα αγοραία επιβατικά αυτοκίνητα, την περίοδο της πολεμικής περιόδου. Αλλά και μέχρι το 1960 (περίπου), μετριόνταν στα δάκτυλα του ενός  χεριού και στο σύνολό τους, παλιά και του ιδίου σχήματος με το εικονιζόμενο της φώτο μας.
Η κίνησή τους μικρή και ως εκ τούτου μικρές και οι απολαβές των ιδιοκτητών τους και γινόντουσαν ακόμα χειρότερες, όταν ο ιδιοκτήτης προσλάμβανε υπάλληλο οδηγό, είτε γιατί δεν είχε δίπλωμα, είτε για διάφορους άλλους λόγους προσωπικούς λόγους.
Όμως, οι οδηγοί των αγοραίο, είτε ιδιοκτήτες, είτε υπάλληλοι, ήταν μεταξύ των καλλιτέρων, κάτι που εκτός της μεταφοράς ανθρώπινης ζωής, είχαν να αντιμετωπίσουν και την ανυπαρξία των δρόμων προς τα χωριά μας, αλλά, είχαν να αντιμετωπίσουν και ..τις νάρκες της περιόδου 1946-1949, όπου θρηνήσαμε αρκετά θύματά τους. Πέρα, όμως και από αυτά, είχαν να αντιμετωπίσουν την τρισάθλια οικονομική κατάσταση και κυρίως, στη γεωγοκτηνοτροφική περιοχή μας, το κάθε σπίτι διέθετε το ταχυκίνητο Ι.Χ του-αλογάκι ή γαϊδουράκι- ή βραδυκίνητό του-βοδάκι ή βουβαλάκι, που όμως τους εξυπηρετούσαν θαυμάσια.
Στη φώτο μας, από αριστερά, με φόντο την παλιά Πτολεμαϊδα, οι δυο βετεράνοι της οδήγησης, ο Παναγιωτίδης Τηλέμαχος, από τον Περδίκα και ο Γάκης Αλέκος, κατάκοποι από το .. φόρτο της δουλειάς και του..  βάρους του πορτοφολιού τους, ξεκουράζονται, πάνω στα φτερά της αγάπης τους .    
ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ, στον ΕΟΡΔΑΪΚΟ ΠΑΛΜΟ, στο φύλλο 1233 / 25 Αυγούστου 2010, σελίδα 27, ημέρα Τετάρτη.

Νο 34 / 2010.

Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι, Νο 33 / 18 Αυγούστου 2010.

ΓΙΑ ΝΑ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΠΑΛΙΟΙ
ΚΑI ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΝΕΟΙ.

Γράφει ο Γιώργος Ι. Καζαντζής.
Giorgoskaza.blogspot.com.

Φώτο Νο 1. Μαθήτριες και μαθητές της Α+Β τάξης, του 1ου δημοτικού σχολείου, σε γυμναστικές επιδείξεις το 1951.

Ναι, φίλες και φίλοι, το 1951, τα μικρά παιδιά, της 1ης και 2ης τάξης του πέτρινου(1ου) Δημοτικού σχολείου, πραγματοποίησαν τις γυμναστικές τους επιδείξεις στο γήπεδο της πόλης και μάλιστα με κάθε επισημότητα.
Δε θα βαθμολογήσουμε, την ακρίβεια των κινήσεών τους, ούτε το μέγεθος δυσκολίας των ασκήσεών τους, αλλά, μόνο τη θέλησή τους, τη θέληση των γονιών τους σε μια πολύ δύσκολη οικονομική εποχή, το τονίζουμε, δύσκολη και κυρίως, στη ΘΕΛΗΣΗ και ΔΙΑΘΕΣΗ, των ολίγων, αλλά, φιλότιμων δασκάλων τους και όχι γυμναστών, που η λέξη, “ΓΥΜΝΑΣΤΗΣ”, τους ήταν άγνωστη, όμως, με αρκετή προετοιμασία, διάλεγαν διάφορα παιχνιδάκια και τραγουδάκια που περιείχαν ανάλογες κινήσεις των μελών του εύκαμπτου παιδικού τους σωματάκι..
Και όλα αυτά, φιλές και φίλοι μας, τη μοναδική Κυριακάτικη μέρα ανάπαυσής τους, χωρίς να ζητάνε τη μεταφορά της ανάπαυσής τους σε άλλη μέρα της εξαήμερης εργασιακής τους εβδομάδας και δεν ήταν βέβαια η μοναδική μέρα των γυμναστικών επιδείξεων, αλλά και ο Κυριακάτικος Εκκλησιασμός και πολλές φορές διάφορες εκδρομές και εκδηλώσεις.
Πρέπει να επισημάνουμε, πως και στη σημερινή μας εποχή, υπάρχουν δάσκαλοι, έστω και ολίγοι, με τις ίδιες διαθέσεις και προθέσεις, αλλά…!!!
Ο καλός μας φίλος, Γιώργος Πέκος, που συμμετείχε στην εκδήλωση της τάξης του , μας την περιγράφει λιτά.
“ Το 1951, οι γυμναστικές επιδείξεις του Α΄ Δημοτικού Σχολείου, έγιναν στο Δημοτικό Γυμναστήριο της πόλης, όπου, η Α΄ και Β΄ τάξη, παρουσίασαν ένα πρόγραμμα, “τα κουνελάκια” , από  όπου και η προ 60 ετών φώτο μας..
Στη φώτο μας και πίσω από τους μαθητές, διακρίνουμε την τετράδα των δασκάλων, από αριστερά: Αγνή Κοζάτη-Τσικρίκη, Στέφανο Χατζόπουλο και Μουσικοδιδάσκαλο, Χαρίκλεια Λιβεριάδου-Χατζηστεφάνου και Ευθαλία Βλιαγκόφτη-Τσατσαγιάννη.
 Ακολουθούν  οι μαθήτριες και μαθητές- όσες και όσους ο αδηφάγος χρόνος μας επέτρεψε να αναγνωρίσουμε-: Μαριάνθη Τόττη, Φρίντα Ποτσίδου, Σμαρούλα Σταυρίδου, Χ; Ξανθοπούλου, Σούλα Σαλονικίδου, Λέλα Τάσιου, Γιώτης Χατζηπαναγιωτίδης, Φιλοποίμην Βίττης, Πετράκης (Πέτρος) Γεωργίου, Αποστολάκης  Χατζόπουλος, Γιωργάκης Πέκος, Γιωργάκης Νιανιούρης, Χρηστάκης Σταγάκης, και στο κάτω άκρο, δεξιά, ο Κωστάκης Αργυρόπουλος”..-.
 Παρακαλούμε, τις καλές μας φίλες και καλούς μας φίλους, που αναγνωρίζουν τους εαυτούς τους ή γνωστές και γνωστούς τους, να μας δώσουν το όνομα- πατρώνυμό τους, για τη συμπλήρωση του αρχείου μας. στο τηλέφωνο, 2463024884 η κιν. 69397033008..

 Φώτο Νο 2. Οι μαθητικές κατασκηνώσεις Κρυόβρυσης σε πλήρη λειτουργία το 1958.

 Οι πρώτες οργανωμένες κατασκηνώσεις στην περιοχή μας, είναι αυτές της Κρυόβρυσης και λειτούργησαν, για αρκετά χρόνια  από την στοιχειώδη Δημοτική εκπαίδευση (Δημοτικό), με ικανοποιητικό ρυθμό για τους μικρούς μαθητές των Δημοτικών σχολείων της περιοχής μας.
Κατά τη διάρκεια της λειτουργίας του, φοιτητές και απόφοιτοι Γυμνασίου πλαισίωναν το όλο προσωπικό και προσέφεραν τις υπηρεσίες τους για την όσο το δυνατόν εύρυθμη λειτουργία του.
Οι εικονιζόμενοι στη φώτο μας ανήκουν στο προσωπικό της λειτουργίας του 1958.
Στη φώτο μας, από αριστερά, καθιστές: Πεϊνούδη Φλώρα, Λιάπση Δέσποινα,  Βαρβαρούση Χρυσάνθη, Γιαννουλοπούλου Τούλα, Παπαγεωργίου Καίτη, Φαλιαρίδου Παρασκευή, οι δύο μικροί κατασκηνωτές και η Κεφαλίδου Μυροφόρα (Μύρο).
Σειρά όρθιων, από αριστερά: Βουνοτρυπίδης Σωκράτης, Καζαντζής Τάσος, Φαλιαρίδης Γιάννης, Συμεωνίδης Νίκος, Τσάρας Γιώργος, Συμεωνίδης Ευθύμης και Καλανταρίδης Στέλιος.

Φώτο Νο 3. Συνάντηση φίλων, στον στο ψηλό Αηλιά Βλάστης, την 20η Ιουλίου 1958.

 Μπορεί οι ανάγκες της ζωής, φίλες και φίλοι, να αποτελούν την γενεσιουργή αιτία να χωρίζουν συγγενικά και φιλικά πρόσωπα για μικρό ή μεγάλο χρονικό διάστημα, όμως, οι καλές και ειλικρινές σχέσεις και προπάντων οι νεανικές και μαθητικές παρέες ανακαλύπτουν πάντοτε κάποιο ισχυρό αντίδοτο έλξης- θέλετε, τη νοσταλγία των ανθρώπων τους, του όμορφου χωριού τους, το πανηγύρι τους, τα  “ανέμελα” μαθητικά τους χρόνια με όλες τις συνέπειές τους (καλές-κακές),- που, η δράση του τους επαναφέρει, έστω και για λίγο κοντά τους.
Έτσι, οι καλοί μας φίλοι, της Βλατσιώτικης φιλικής παρέας, με αφορμή το γνωστό τους πανέμορφο χωριό και το πανηγύρι τ ΄ Αηλιά, στη μαγευτική και δροσόλουστη τοποθεσία του Προφήτη Ηλία Βλάστης, έδωσαν το ραντεβού τους, όπου και συναντήθηκαν , όπως λέει και ο μεγάλος, Γούναρης, “φορτωμένοι με χιλιάδες αναμνήσεις”!!!
Στη φώτο μας, από αριστερά:
Σειρά 1η, όρθιοι:: Κιρκένης Νικόλας, Γκόγκας Χαράλαμπος (Λάμπρος) και Τσιουμάκης Ηλίας.
Σειρά 2η: Δρούτσας Κώστας (κατόπιν, Ευρωβουλευτής) και Βαρβαρούσης Νικόλας.

Φώτο Νο 4. Λεζάντα της μεταφορικής ισχύος του χωριού. Ανατολικό, το 1957.

Με το πέρας της εμπόλεμης κατάστασης της χώρας μας, τα κάθε είδους μεταφορικά μέσα, άρχισαν να αυξάνονται με ικανοποιητικό ρυθμό για την εποχή εκείνη, με συνέπεια, τόσο, το επιβατικό κοινό να διευκολύνεται στις απαραίτητες μετακινήσεις του, όσο και το εμπόριο, για τις μεταφορές των εμπορευμάτων του, γρήγορα και με ασφάλεια.
Το γεγονός αυτό, δεν άφησε αδιάφορο και το γνωστό για την εργατικότητά του, παλιό οδηγό, Υπάτη Μωυσιάδη, από το Ανατολικό, 
που έκανε και αυτός τη δική του προμήθεια, έστω και μεταχειρισμένο, άλλωστε, αυτή ήταν και η επιλογή των περισσότερων, λόγο του υπερβολικού κόστος του.
Στη φώτο μας, ο ιδιοκτήτης Υπάτης, αφού  δέχθηκε τις ευχές των φίλων του και όχι την οικονομική τους βοήθεια, τους πρότεινε για μια αναμνηστική φωτογραφία:
Σειρά πρώτη, πάνω, από αριστερά: Ο ιδιοκτήτης, Μωυσιάδης Υπάτιος, το όργανο της Χωροφυλακής, Φυσατίδης Μιχάλης και οι συγχωριανοί του, Ιωσηφίδης Παράσχος, Δεληγιωργάκος Δήμος.
Σειρά 2η, κάτω: Ο μικρός μαθητής, Δημητριάδης Στάθης, με την προσδοκία καμιάς μεταφοράς, τράκα, στο Γυμνάσιο Πτολεμαϊδος, o Παγκάκος Κώστας και οι δύο μικροί λαθρεπιβάτες που παρακολουθούν τα ... δρώμενα αφ΄ υψηλού.

Δημοσιεύτηκε στον Εορδαϊκό Παλμό, στο φύλλο 1232 / 18 Αυγούστου 2010, σελίδα 27, ημέρα Τετάρτη,

Νο 31 / 2010

Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι. Νο 32 / 11 Αυγούστου 2010.

ΓΙΑ ΝΑ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΠΑΛΙΟΙ
ΚΑI ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΝΕΟΙ.

Γράφει ο Γιώργος Ι. Καζαντζής.
Giorgoskaza.blogspot.com.

Φώτο Νο 1. “Και όταν η Πατρίς τους καλέσει, το καθήκον θα πράξουν αυτοί”.

 1960 και το κλητήριο θέσπισμα ελήφθη, από τους 13 συμπολίτες μας, που έτρεξαν, στο Κέντρο Εκπαίδευσης Νεοσύλλεκτων  Κέρκυρας, για να φωνάξουν με υπερηφάνεια το πρώτο βροντερό “ ΠΑΡΟΝ ”, στο προσκλητήριο της Πατρίδας, επιβεβαιώνοντας έτσι, πως, εάν και εφόσον χρειαστεί, το καθήκον θα πράξουν αυτοί.
Στη φώτο μας, οι νεαροί συμπολίτες μας, λίγο πριν περάσουν την είσοδο του στρατοπέδου εκπαίδευσης, σε αναμνηστική φωτογραφία.
Σειρά 1η , καθιστοί, από αριστερά: Ο γνωστός μας-άγνωστος Χ; . ο Δάγκας Αλέξανδρος,  ο Νικολαϊδης Ηλίας, ο Παπαδόπουλος Κώστας και ο  Καλαϊτζόπουλος Γιάννης.
Σειρά 2η, όρθιοι, από αριστερά: Ο Ιωακειμίδης Βασίλης, ο Χαλβατζής Θεόδωρος (Δώρης) που μετοίκησε στη Φιλανδία, ο γνωστός μας άγνωστος Χ; , ο Καρακασίδης Χαρίλαος (Χάρης), ο Κυψίδης Σπύρος, που μετοίκησε εις ΗΠΑ, αλλά, μας επισκέπτεται κάθε χρόνο, ο γνωστός μας-άγνωστος Χ; , ο Παπαδόπουλος Κώστας και ο Παντελίδης Κώστας.

Φώτο Νο 2. Ο γάμος του Ιορδάνη Κασαμπαλίδη , το 1933 στο Εμπόριο Εορδαίας.

Στον Ιερό Ναό, Άγιος Μηνάς, του Εμπορίου, τελέσθηκε, από τον Αιδεσιμότατο του Ναού, Παπα-Δημήτρη Σολάκη, συμπαριστάμενου και του Παπα-Βαγγέλη, από το Φούφα, το Μυστήριο του Γάμου, του συμπολίτη μας, Ιορδάνη Κασαμπαλίδη, με τη γλυκύτατη νέα, Παπαδιάκου Αναστασία, από το Εμπόριο.
Στην αναμνηστική φώτο μας, στην είσοδο του Ναού, διακρίνουμε, αριστερά: Τον Ιερέα, Παπα-Δημήτρη Σολάκη, τους νεόνυμφους, Ιορδάνη και Αναστασία, που πλαισιώνουν, από αριστερά, η αδελφή της νύφης, Ευαγγελία Παπαδιάκου και από δεξιά τους, την Παρασκευή Γκέσσα με το σύζυγό της, Ιωάννη Γκέσσα-Δικηγόρο Καϊλαρίων, τη μητέρα της νύφης, Παπαδιάκου Αικατερίνη,  το μικρό αδελφό της νύφης, Κλεομένη Παπαδιάκο, το δάσκαλο, Βύζα Κώστα,  τον Παπα-Βαγγέλη, από το Φούφα, τους αδελφούς Λίττα, τους αδελφούς Παπαγεωργίου, Κώστα και Γιώργο, τον Παπαζιάκα και πολλούς συγγενείς και φίλους των νεόνυμφων, από τα Καϊλάρια (Πτολεμαϊδα) και το Εμπόριο.

Φώτο Νο 3.  Οι αρχές της πόλης, σε αναμνηστική φωτογραφία, με τα πυροβόλα του παλιού πάρκου 1947.

Πτολεμαϊδα 4-12-1947 και οι αρχές της πόλης μας δεν ξεχνούν να τιμήσουν την εορτάζουσα, προστάτιδα του πυροβολικού μας, Αγία Βαρβάρα, με την επίσκεψή τους στη μονάδα των δύο πυροβόλων, που ήταν εγκατεστημένα στο παλιό μας και .. μοναδικό, θα λέγαμε, πάρκο της εποχής.
Ίσως, πολλοί  να διερωτηθούν. Τι γυρεύουν τα  πυροβόλα στο πάρκο της πόλης;
Πρέπει να υπενθυμίσουμε τους παλιούς και κυρίως, να το μάθουν οι νέοι, για να αποφεύγουν παρόμοιες δυσάρεστες καταστάσεις, για τη χώρα, για τους ίδιους και το λαό μας.
Η Κομμουνιστική ανταρσία του 1946 άρχισε να παίρνει  δυσάρεστες και επικίνδυνες εξελίξεις για τη χώρα μας και η πολιτεία  ήταν υποχρεωμένη να πάρει όλα εκείνα τά μέτρα αντίστασης και καταστολής της ανταρσίας.
 Έτσι, για την προστασία της πόλης και γενικότερα της  περιοχής μας,  τα δύο πυροβόλα τοποθετήθηκαν στο κέντρο της πόλης, για λόγους, προφανώς, γενικότερης στρατιωτικής τακτικής.
Στη φώτο μας, στο κέντρο με το μπαστούνι, ο Δήμαρχος, Δαρδαμανέλης Γεώργιος και δίπλα του από, αριστερά και δεξιά,  
ο Μιχόπουλος Παναγιώτης, ο υπεύθυνος αξιωματικός της μονάδας Πυροβολικού, ο Μάρης Παναγιώτης- Διευθυντής Δημοσίου Ταμείου- με το μικρό γιο του, Ηλία, ο Κανδύλης Πολυχρόνης, ο Κοτζαμπάσης Ηλίας,  ο Δικηγόρος Γκέσσας Ιωάννης,  ο Γεωγοσόπουλος Αθανάσιος- Ειρηνοδίκης- με το γιο του, Γιώργο,  ο Πολίτας Τάκης, ο Λίττας και δυο-τρις μη αναγνωρίσιμοι.

Φώτο Νο 4.  Μαθητές της Δ΄ τάξης του 8τατάξιου Γυμνασίου Πτολεμαϊδος, σχολικής περιόδου 1945-1946.

 Ένας τρόπος, φίλες και φίλοι, για να πλησιάσεις και να καλωσορίσεις ένα καθηγητή σου, που για πρώτη φορά έρχεται στο σχολείο σου και μάλιστα όταν αυτός είναι μαθηματικός, με πολύ σεβασμό και ευγένεια τον προτείνεις για μια αναμνηστική φωτογραφία, που δείχνει τη χαρά σου, για την παρουσία του, τη γνωριμία σου, ίσως και τη μαθητική σου ποιότητά.
 Την τακτική αυτή  χρησιμοποίησαν και οι καλοί μας φίλοι, της Δ΄ τάξης του 8τατάξιου Γυμνασίου μας, στην υποδοχή του νέου τους  καθηγητή μαθηματικών, Περάκη Αλέξανδρου, με πολύ ευγένεια και σεβασμό τον πρότειναν για μια αναμνηστική φώτο, που τη δέχθηκε με τα ίδια αισθήματα, γιατί και αυτός θυμήθηκε τα δικά του μαθητικά χρόνια και ένοιωσε ιδιαίτερη χαρά γιατί προέρχονταν από μαθητές μικρής τάξης,  χωρίς υστεροβουλίες και … επεκτάσεις.
Στη φώτο μας, από αριστερά: Ο Βαγγέλης Μάρης, ο γνωστός μας άγνωστος Χ;, ο Γιάννης Βούρτης, ο καθηγητής, Περάκης Αλέξανδρος-μαθηματικός από τα Χανιά Κρήτης-, ο Χρήστος Παγκούτσος, ο Θεοδόσης Δάλλας, ο γνωστός μας-άγνωστος Χ;  και καθιστός μπροστά, ο Περικλής Δημητρίου Τσίρος.

 Φώτο Νο 5. Το σποτάκι μας, Τσιτσόπουλος Λ. Κωνσταντίνος.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ στον ΕΟΡΔΑΪΚΟ ΠΑΛΜΟ, στο φύλλο 1231 / 11-08-2010, σελίδα 27, ημέρα Τετάρτη.

Νο 32 / 2010

Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι. Νο 3 / 04 Αυγούστου 2010.

ΓΙΑ ΝΑ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΠΑΛΙΟΙ

ΚΑI ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΝΕΟΙ.

Γράφει ο Γιώργος Ι. Καζαντζής.

Giorgoskaza.blogspot.com.

Φώτο Νο 1. Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ στην Πτολεμαϊδα του 1946.

Κλήρος και λαός της πόλης μας, γιορτάζει τη διπλή ΑΝΑΣΤΑΣΗ των Ελλήνων, την Ανάσταση Του Κυρίου μας και την Ανάσταση της Ελλάδος΄, από τη Γερμανική κατοχή.
Η σχετική Ιερή τελετή, του Μητροπολιτικού Ναού Αγίας Τριάδος, πραγματοποιήθηκε στην κατάμεστη, από κόσμο, κεντρική πλατεία της πόλης μας, από τον πρόσφυγα γέροντα Αιδεσιμότατο, πατέρα,  Παπαβασίλη Παναγιωτίδη, το 1945.
Στη φώτο μας, η πομπή της Ανάστασης επιστρέφει, στο Ιερό Ναό της Αγίας Τριάδος, για τη συνέχεια της Ιεροτελεστίας.
 Στην 1η σειρά διακρίνουμε, το Γιάννη Παληό-επίτροπο της Εκκλησίας-, το Δημήτρη (Τάκη) Βάνη, ή Βανόπουλου, το Νίκο Κοτζαμάνη, τον Παναγιώτη Κοτζαγιώργη, πιο πίσω τον Ιωακείμ Ορφανίδη-επίτροπο της Εκκλησίας-, τον Ιερέα, τους επισήμους και το πλήθος του λαού που μη διακρινόμενου λαού που ακολουθεί και δεν μπορεί  να το συλλάβει ο φακός της εποχής.

Φώτο Νο 2. Έρανος μαθητών του Γυμνασίου για ενίσχυση του φιλόπτωχου ταμείου της πόλης το 1956.

Τα αλτρουιστικά αισθήματα των μαθητών του Γυμνασίου μας, εγείρονται στη θέα της οικονομικής αδυναμίας, αρκετών συμμαθητών τους και κατ΄ επέκταση οικογενειών συμπολιτών για την επιβίωσή τους-λόγο της εμπόλεμης κατάστασης της χώρας, προσπαθούν να βρουν κάποιο τρόπο για να βοηθήσουν τους πάσχοντες.
Στη θέλησή τους αυτή, βρήκαν αρωγό τον καλό τους καθηγητή  Θεολογίας και μουσικό, Βλιαγκόφτη Θωμάς,  που ανέλαβε-πέρα από το ωράριο του σχολίου, να δημιουργήσει, από μαθητές των δύο μεγάλων, η και εθελοντών των μικρότερων τάξεων, μια υπέροχη χορωδία, ώστε, χορωδιακός να ζητήσουν τη βοήθεια των συμπολιτών τους για την ενίσχυση του φιλόπτωχου ταμείου.
Η Ιερά αποστολή των αλτρουιστών μαθητών στέφθηκε από επιτυχία και πολλοί συμπολίτες μας ένοιωσαν κάποια ανακούφιση.
Τα δικά μας σχόλιά μας περιττεύουν!!!  
Στη φώτο μας,  από αριστερά: 
Σειρά 1η, καθιστοί: Κυριάκου Χρήστος, Πολιτίδου Φρειδερίκη (Φρίντα), οι δύο γνωστές μας-άγνωστες Χ; ,Χ; , Καζαντζής-Κεφαλίδης Πτολεμαίος και Χάιτας Γιώργος.
Σειρά 2η, από αριστερά: Χατζηπαναγιωτίδου Σούλα, Χατζηκακίδου Κική,  Χ; , Βλαδενοπούλου Σοφία, Χατζοπούλου Ροδή, Χ; . Χ; και Κούση Ιωάννα (;).
Σειρά 3η, από αριστερά: Παληός Μιχάλης (Λάκης) με το ακορντεόν του σε χρήση, Πουλασουχίδης Βασίλης, Χ; , Χ; , Χ; , Τσαλιγκόπουλος Ηλ. Γιώργος, ο καθηγητής και χορωδός, Βλιαγκόφτης Θωμάς, Χ; ,  Βαρβαρούση Σουλτάνα, Ελευθεριάδης Ανέστης, Βουνοτρυπίδης Γιάννης, Κυδώνας Δημήτρης (Τάκης), Λαζαρίδης Χρήστος, Κούσης Αντ. Κώστας και Μαυρικάκης Παρμενίων (Ιων).

Φώτο Νο 3. Τιμητική διάκριση, στο χορευτικό συγκρότημα Αρδασσας, στις Γιορταστικές εκδηλώσεις της Παναγίας Σουμελά, Βερμίου, το 15νταύγουστο του 1978.

Είναι γεγονός, φίλες και φίλοι, πως, το σύνολο, σχεδόν, των κατοίκων της Αρδασσας, είναι πρόσφυγες του Πόντου και ως εκ τούτο, οι παραδόσεις και τα έθιμα της αξέχαστης πατρικής γης, είναι ταυτισμένα  με αυτήν την ίδια τους τη ζωή, με την ύπαρξή τους, θα λέγαμε, εμείς και η ενασχόλησή τους, με τα αγαθά αυτά, αποτελεί το ζωογόνο κύτταρο της ύπαρξής τους.
Να αναφέρουμε την υπέροχη λέσχη- Βιβλιοθήκη- αναγνωστήριο-θεατρική ομάδα, την αίθουσα διαλέξεων και την πληθώρα των ομιλιών που πραγματοποιήθηκαν, από εξέχουσες προσωπικότητες  της Ιστορίας και των γραμμάτων, η, τα χορευτικά της συγκροτήματα και το καθιερωμένο πλέον, από το 1978, ετήσιο φεστιβάλ  Ποντιακών-παραδοσιακών χορών που τελείται παράλληλα με τις Θρησκευτικέ εκδηλώσεις του εορτάζοντα Ιερού Ναού το χωριού, “ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ”, που, για φέτος, τελείται την προσεχή Παρασκευή 6η Αυγούστου 2010.
Είναι γεγονός, πως, το χορευτικό συγκρότημα των Ποντίων της Αρδασσας στη μακρόχρονη πορεία του έχει πάρει πολλές τιμητικές διακρίσεις, όμως, μια τιμητική διάκριση, από τη συμμετοχή του στις εορταστικές εκδηλώσεις της Παναγίας Σουμελά, Βερμίου, πάντα έχει τη δική της αίγλη, την ξεχωριστή λαμπρότητα της, το δικό της ξεχωριστό βάρος, τη δική της ανυπολόγιστη ΑΞΙΑ και αυτό το βραβείο, αυτήν τη διάκριση κατάφερε να την αποσπάσει από την αρμόδια επιτροπή των εκδηλώσεων, Παναγίας Σουμελά, την 15η Αυγούστου 1978, με  το εικονιζόμενο χορευτικό συγκρότημα της, που κατέλαβε επάξια τη 2η θέση, μεταξύ πολλών συγκροτημάτων.
Στη φώτο μας, από αριστερά::
Σειρά 1η καθιστές: :Σαββίδου Άννα,, Εξακουστίδου Τασία, Λυκίδου Ευθυμία, Καρυπίδου Χαρίκλεια και Λυκίδου Μέλη.
Σειρά 2η, όρθιοι:  Ο Πρόεδρος του Συλλόγου και βασικό ιδρυτικό μέλος του, Αντωνιάδης Γιώργος, Αφεντουλίδης Σπύρος, Καρακασίδης Παντελής, Σιδηρόπουλος Γιάννης, Καραλευθέρης Παντελής και Σαββίδης Χαράλαμπος-μέλος του Δ.Σ. για πολλά χρόνια.
Θα ήταν παράληψή μας, αν δεν αναφέραμε, το Δημιουργό πυρήνα του σύλλογο και τις Διοικήσεις του που πέρασαν, την Κοινότητα και την Εκκλησία του χωριού, την τοπική κοινωνία  που αγκάλιασε και βοήθησε την προσπάθεια των νέων παιδιών που επωμίσθηκαν την ευθύνη και το βάρος της ίδρυσης και επιτυχούς πορείας του.

Φώτο Νο 4. Οι αδελφοί Μιχάλη Παληού πρωτοπόροι του Προσκοπισμού το 1922.

Το Σώμα Ελλήνων Προσκόπων ιδρύθηκε στην Ελλάδα το 1910, από τον Αθανάσιο Λευκαδίτη.
Στην περιοχή μας την πρωτοπορία έχει η Κωμόπολης της Βλάστης το 1915 και ακολουθούν τα Καϊλάρια (Πτολεμαϊδα) το 1922, από τον εκ Βλάστης καταγόμενο δάσκαλο-Διευθυντή του μικτού (Ελληνόπουλα και Τουρκάκια) 1ου Δημοτικού σχολείου, Ασβεστά Δημήτρη (;), το 1922.
 Οι εικονιζόμενοι στη φώτο μας, αδελφοί Μιχ .Παληού,  Νίκος (Κουλούσιας και Γιάννης, είναι από τους πρώτους που πλαισίωσαν τον Προσκοπισμό, ενστερνίστηκαν τις αρχές του και δούλεψαν γι αυτές από διάφορα πόστα που κατείχαν κατά καιρούς.
Τη σάλπιγγα που κρατάει ο Γιάννης παλιός την δώρισε στον κουνιάδο του, Γιώργο Ορφανίδη, το 1945 που συμμετείχε στον Προσκοπισμό που επανιδρύθηκε το 1945 στην πόλη μας και χρησίμευε, τόσο, για βηματισμό κατά τις παρελάσεις, όσο και στις κατασκηνώσεις και επάρσεις και υποστολές της σημαίας, που πραγματοποιούσαν οι πρόσκοποι στο κέντρο της πόλης και όχι μόνο.      

Σημειώσεις, Διορθώσεις, Συμπληρώσεις, σύνταξης. 
Στη σημερινή μας φώτο  Νο 2. Λόγο συμμετοχής των διαφόρων τάξεων, ζητάμε συγνώμη, για τις όποιες παραλήψεις στα ονόματα, όμως, με ξεχωριστή χαρά θα δεχθούμε τις όποιες, διορθώσεις και συμπληρώσεις σας μας τηλεφωνήσετε, όπως και σε όλες τις φώτο μας που δημοσιεύτηκαν στο παρελθόν η, θα δημοσιευθούν στο μέλλον.  Τα τηλέφωνά μας είναι: Κινητό, 69367033008 ή 2463024884

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ στον ΕΟΡΔΑΪΚΟ ΠΑΛΜΟ,  στο φύλλο. 04-08-2010, σελίδα 27, ημέρα Τετάρτη.

Νο 31 / 2010