Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι. Νο 47/ 27 Νοεμβρίου 2010,

ΓΙΑ ΝΑ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΠΑΛΙΟΙ
ΚΑI ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΝΕΟΙ.

Γράφει ο Γιώργος Ι. Καζαντζής.
Giorgoskaza.blogspot.com.

Φώτο Νο 1. Οδηγοί (Προσκοπίνες) στα στρατιωτικά φυλάκια της Αμμούδας το 1948.

Πολλές φορές, φίλες και φίλοι, αναφερθήκαμε στη συμβολή του Σώματος Ελλήνων Προσκόπων-Οδηγών, κατά τη διάρκεια της εμπόλεμης περιόδου 1946-1949 που δημιούργησε η Κομμουνιστική ανταρσία με τις θλιβερές συνέπειες τους, τόσο σε απώλειες ανθρώπινων ζωών Ελληνοπαίδων, όσο και σε υλικές καταστροφές που κόστισαν πανάκριβα στο λαό και στη ν πρόοδο της χώρα μας.
Αναφερόμαστε συνοπτικά στα γεγονότα, όταν προκύπτει από κάποια φώτο μας, όχι για να ξύσουμε παλιές πληγές και αμαρτίες της φυλής μας, αλλά, για να τις υπενθυμίσουμε προς αποφυγή παρόμοιων γεγονότων  στο μέλλον…
Ο ρόλος του Προσκοπισμού, κατά τη θλιβερή περίοδο, συνίστατο στην επίσκεψη των στρατιωτικών φυλακίων της πρώτης γραμμής με σκοπό:
* Την εμψύχωση και ανύψωση του ηθικού των γενναίων υπερασπιστών της διαφύλαξης των συνόρων της χώρας μας. την ψυχαγωγία, που τόσο την είχαν ανάγκή και τη  διανομή διαφόρων ειδών πρώτης ανάγκης απαραιτήτων που επέβαλαν οι συνθήκες του αγώνα.
Στη φώτο μας, από αριστερά, οι προσκοπίνες, στη εμπόλεμη περιοχή της Αμμούδας: Σαμαρά Πηνελόπη (Νιο) και οι αδελφές, Αφροδίτη και Αλίκη Κωστόπουλου.
 Των .λόγων μας τω   “αληθές” μαρτυρεί και η φώτο μας, όπου, οι προσκοπίνες μας, με την άφιξή τους, ανέλαβαν τη σκοπιά, για να “ξεκουράσουν” τους στρατιώτες, έστω και με τα όπλα … παρά… πόδα  και το βλέμμα στο.. πουλάκι του φακού μας.

Φώτο Νο 2. Μαθήτριες και μαθητές της Ζ΄τάξης του Γυμνασίου σε αναμνηστική φώτο το 1946.
 

Μια ομάδα, για να μη πούμε το σύνολο, σχεδόν, της Ζ΄τάξης του 8τατάξιου Γυμνασίου Πτολεμαϊδος, σε αναμνηστική φωτογραφία, αφού ξέρουν, πως, σε λίγο καιρό δεν θα έχουν τη δυνατότητα της μαζικής συνάντησης στο αόρατο μέλλον.
Στη φώτο μας, από αριστερά:
Σειρά 1η, από κάτω: Κουντουρά Ελένη, Χαραλαμπίδου Ελένη και Βούλγαρη Παναγιώτα,
Σειρά 2η: Ευσταθιάδου Παρθένα, Γεωργιάδου Χαρίκλεια, Γκίνου Σουλτάνα, Θεοδωρίδου Αναστασία (Τασούλα), Θεοφανίδης Σταύρος, Χατζηκωνσταντίνου Καίτη και Γρηγοριάδου Δόμνα.
Σειρά 3η: Παγκούτσος Γιάννης, Εσπερίδης Ηλίας, Χατζηαθανασιάδης Γιώργος, Κρακράς Σωκράτης, Σπανίδης Ανέστης, Καζαντζής Λάζαρος, Κουλουμπρίδης Πλάτων, Τσαχουρίδης Ιεροκλής, Παναγιωτίδης Μιχάλης και Κυδώνας Ζήνων.
Σειρά 4η: Ραφαηλίδης Ιάκωβος, Μιχιώτης Νίκος, Συμεωνίδης Παναγιώτης (Γιώτης), Θεοφανίδης Σταύρος, Βασιλειάδης Νίκος, Βίττης Γιώργος και 1-2, γνωστοί μας-άγνωστοι και πίσω δεξιά ο φιλόλογος καθηγητής και μετέπειτα Γυμνασιάρχη, Σουρβίνος Νικόλαος.

Φώτο Νο 3. Φιλική παρέα στην κλασική Σάββατο-Κυριακάτικη τους βόλτα το 1950.

Η βόλτα στον κεντρικό δρόμο της 25η ς Μαρτίου αποτελούσε αδιέξοδο, από τη σκληρή καθημερινή πραγματικότητα της εποχής και δεν ήταν δυνατό, για τους καλούς μας φίλους, να αποτελέσει εξαίρεση, γιατί το τελικό κουραστικό αποτέλεσμα των διαδρομών θα τους οδηγούσε σε κάποιο ταβερνάκι της πόλης ή και σε κανένα εξοχικό κέντρο της περιοχής υδραγωγείου, εάν και εφόσον διέθετε και καμιά υπέροχη, “καλή-φωνή”, τραγουδίστρια.
Στη φώτο μας, από αριστερά: Ο Γρουστίδης Δημήτρης, ο Κουλίτσας Πολυχρόνης, ο Αποστολίδης Γιώργος, που υπηρετεί τη θητεία του, οι  δύο άγνωστοι μας στρατιώτες-προφανώς συνάδελφοι του Αποστολίδη, ο Καρκαντώνης Θεμιστοκλής, ο υπάλληλος του Εθνικού ορφανοτροφείου και ο Στάχταρης Τριαντάφυλλος. 

Φώτο Νο 4. Μαθητική εκπαιδευτική εκδρομή του Γυμνασίου μας στο κανάλι, Αρδασσα-Σουλού το 1957.

Εκπαιδευτική ούσα η εκδρομή και οι καλοί μας, χαμογελαστοί, φίλοι βρήκαν την ευκαιρία να ασκηθούν στην ανάβαση και κατάληψη της γέφυρας και να ισορροπήσουν  στο προστατευτικό κάγκελο, που, όπως φαίνεται, να έχει γίνει αυτό που συνηθίζει να λέει ο λαός μας σε παρόμοιες περιπτώσεις.
 Στη φώτο μας, από μπροστά, οι καλοί μας εκπαιδευόμενοι φίλοι, όπως τους συνέλαβε ο φακός  του καλλιτέχνη φωτογράφου, Γιώργου Γιαννόπουλου, που δεν τον ξεφεύγουν  τέτοιου είδους ευκαιρίες: Στεργίου Γιάννης, Αγγελίδης Παναγιώτης, Μαυρικάκης Παρμενίων (Ιων), Κωστόπουλος Σάββας, Γιουβανάκος Γιώργος και τελευταία η.. αθώα Περιστερά, Δάλλας Μιλτιάδης (Μίλτος).
 
 Φώτο Νο 5. Το σποτάκι μας.  Αδελφοί Γ. Βαβούρα.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ στον ΕΟΡΔΑΪΚΟ ΠΑΛΜΟ, στο φύλλο 1246 / 27 Νοεμβρίου 2010, σελίδα 27, ημέρα Τετάρτη,

Νο 47 / 2010.

Φωτοεπισημάνσεις Νο 5 / 4/11/2010

Φ Ω Τ Ο Ε Π Ι Σ Η Μ Α Ν Σ Ε Ι Σ

1 φωτογραφία = 1.000 λέξεις.

Από το Γιώργο Ι. Καζαντζή.

Αφιερωμένο στη.. “δραστηριότητα και το έργο” της οκταετούς παρουσίας (2003-2010), στο Δημαρχιακό “Θώκο”, της σημερινής Δημοτικής μας αρχής. 

Φωτογραφίες Νο 1 έως Νο 6.

Πεζοδρόμιο εισόδου στην Πόλη -απέναντι από το Δημαρχείο.

Πεζοδρόμιο Εθνικού σταδίου-απέναντι από το Δημαρχιακό κατάστημα.

Πεζοδρόμιο εισόδου στην Πτολεμαϊδα-απέναντι από το ΣΟΥΠΕΡ Μαρινόπουλου.

Η είσοδος της πόλης, απένατι από το ΣΟΥΠΕΡ Μαρινόπουλος.

Η είσοδος της Πόλης μας, προ του Μαρινόπουλου.

 





























Επειδή, μια φωτογραφία = 1000 λέξεις και όχι μόνο, όπως γράφουμε και στον τίτλο των δημοσιευμάτων μας, παραθέτουμε 7  φωτογραφίες, με απλό και φτηνό κοστολόγιο, αλλά, με σοβαρό και βασικό περιεχόμενο, για μια  απλή πόλη και όχι αυτής του οράματός μας, για την πόλη του Μέλοντος. 
Η τρισάθλια αυτή κατάσταση που επικρατεί, εδώ και αρκετά χρόνια χωρίς καμία, μα καμία προσπάθεια βελτίωσής της, έστω και για τα μάτια, για κάποια ένδειξη, που σημαίνει, πως, το γνωρίζουν το πρόβλημα  και το.. προγραμμάτισαν  για τις επόμενες προεκλογικές τους εκστρατείες, της .. δεκαετία ( 2011-2020) και,,)!!
Ήδη βρισκόμαστε προεκλογική περίοδο και πιστεύουμε, πως, ο θυμόσοφος λαός μας θα αποδώσει, “τα του Καίσαρος τω Καίσαρι”…. 
Σε ότι αφορά την αντίστοιχη είσοδο, από την πλευρά του Βορρά ( Φλώρινας), η κατάσταση βρίσκεται σε καλλίτερη μοίρα, χωρίς καμιά προσπάθεια βελτίωσή της.
Σε ότι αφορά την κατάσταση στο εσωτερικό της πόλης, σας το φώτο-παρουσιάσαμε, φίλες και φίλοι, αρκετές φορές= ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΙΔΙΑ.!!!

Για να θυμούνται οι πακιοί και να μαθαίνουν οι νέοι: Νο 46 / 17 Νοεμβρίου 2010.

ΓΙΑ ΝΑ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΠΑΛΙΟΙ
ΚΑI ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΝΕΟΙ.

Γράφει ο Γιώργος Ι. Καζαντζής.
Giorgoskaza.blogspot.com.

Φώτο Νο 1. Μαθήτριες και μαθητές του Γυμνασίου συμμετέχουν, στον ετήσιο έρανο του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, το Μάρτιο του 1949.

Πρέπει  να τονίσουμε, φίλες και φίλοι αναγνώστες και όχι μόνο, πως, ο έρανος του Ε.Ε. Σταυρού γίνονταν κάθε χρόνο, με ευθύνη του Δήμου και με τη βοήθεια των μαθητριών και μαθητών του Γυμνασίου μας μέχρι το 1977.
Το 1977, όπως γράψαμε σε παλιότερο δημοσίευμά μας, ιδρύεται, στην πόλη μας, το πρώτο τμήμα των εθελοντριών αδελφών νοσοκόμων που, μετά την ετήσια παρακολούθηση των σχετικών μαθημάτων, σε αντίστοιχη τελετή το Σεπτέμβριο του 1977, απονέμονται στις μαθήτριες, της 1ης  σειράς, τα σχετικά διπλώματα από την κεντρική  ηγεσία του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού Ελλάδος.
Έτσι, από το 1978, το ιδρυθέν τμήμα αναλαμβάνει την ευθύνη της διενέργειας του ετήσιου εράνου με τη βοήθεια και πάλι των μαθητών του γυμνασίου μας με συνεχή μείωση της συμμετοχής των, λόγο συνεχούς αυξήσεων των μελών του τμήματος Πτολεμαϊδος.
Στη φώτο μας, με φόντο το πυρπολημένο, από την Κομμουνιστική ανταρσία το 1948, Δημαρχιακό κατάστημα Πτολεμαϊδος με τις μαθήτριες και μαθητές που ήρθαν για να συμμετάσχουν στον έρανο του 1949.
 Διακρίνουμε, από αριστερά τους, τους μαθητές:  Παπαδόπουλο Θόδωρο, Τριανταφύλλου Γιώργο, Πασαλίδη Μιχάλη, Ηλιάδη Πρόδρομο, Βασιλακάκη Χρήστο, Κοτρίδη Αναστάσιο (Τάσο), Γιουβανάκο Γιώργο, Πατσινακίδη Γιάννη, Σαπαλίδη Αναστάσιο (Τάσο) και τις μαθήτριες: Κυριακίδου Φωτούλα, Συμεωνίδου Σοφία (Σόφη), Ζεϊμπέκη Ελένη (Νίνα), Γιαννοπούλου Ασημίνα (Μήνα), Αξαρλή Ελευθερία, Παπουλίδου Όλγα, Σαμαρά Πηνελόπη ( Νιο), Τσαχουρίδου Ευθυμία (Θύμισα) και Χαλαϊδοπούλου Παρθένα    
Σημειώνουμε, πως, στο μικρό οίκημα που διακρίνεται, δεξιά, στεγάζεται το προσωπικό του Δημαρχείου, μέχρι αποπεράτωσης των ζημιών του πυρπολημένου Δημαρχείου. 

Φώτο Νο 2. Άρης Πτολεμαϊδος – Καστοριά ισόπαλοι με 0-0 το 1971.

Ο αγώνας, του πρωτάθλημα Β΄ εθνικής κατηγορίας, μεταξύ του τοπικού ΑΡΗ και της  ΚΑΣΤΟΡΙΑ, έληξε ισόπαλος με σκορ 0-0.
Το σκορ αδικεί την ανανεωθείσα τοπική ομάδα η  οποία κατά το μεγαλύτερο μέρος του αγώνα διατήρησε εμφανή υπέροχή, όμως τόσο, η καλή άμυνα, της γειτονικής μας Καστοριάς, όσο και η απειρία των νεαρών παικτών της τοπικής μας ομάδας, συνετέλεσαν στη μοιρασιά των βαθμών της ισοπαλίας.
Οι φιλοξενούμενοι, είχαν και αυτοί τις δικές τους ορισμένες επικίνδυνες εξάρσεις, χωρίς όμως συνέπειες για την τοπική ομάδα..
Στη φώτο μας, από αριστερά, ο τοπικός Άρης, όπως αγωνίστηκε με τους:
Σειρά 1η, ημικαθήμενοι: Νικολαϊδης Χρήστος, Κακουλίδης Ηλίας, Τσαχουρίδης Δημήτρης, Πουλασουχίδης Στέλιος και Ιωαννίδης Λευτέρης (Λευτεράκης).
Σειρά 2η , όρθιοι: Κακανάς Ανέστης, Μανώλας Μιχάλης, Κονδυλίδης Βαγγέλης, Ταργουντσίδης Αρχιμήδης, Γεωργιάδης Παύλος (Λάκης) και Βουνοτρυπίδης Αβραάμ (Μάκης).

Φώτο Νο 3. Η ανανεωμένη ομάδα του “ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΥ” Πτολεμαϊδος το 1958.

 Όπως γράψαμε και άλλη φορά, η 2η ομάδα της πόλης μας, “ ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΣ”, ήταν μια συμπαθητική και αξιόλογη ομάδα με σημαντικές επιτυχίες στο πρωτάθλημα Βορειοδυτικής Μακεδονίας, που την εποχή εκείνη διοργανώνονταν από την ποδοσφαιρική ένωση Μακεδονίας, με έδρα τη Θεσσαλονίκη.
Όπως όλα τα τοπικά  ντέρμπι, οι σχέσεις των ομάδων δεν ήταν και τόσο φιλικές και ιδιαίτερα στους αγώνες μεταξύ τους.
Δυστυχώς, η συνένωσή των δύο ομάδων δεν επέφερε τα αναμενόμενα ευνοϊκά αποτελέσματα καίτοι στον κορμό του ΑΡΗ προστέθηκαν ορισμένα αξιόλογα στελέχη του που διακρίθηκαν στην πορεία της νέας ομάδας.
Στη φώτο μας, από αριστερά, η ομάδα του “ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΥ” λίγο πριν την έναρξη του αγώνα με τον Ερμή Αμυνταίου το 1958-1959(;), με τους: Μπισκιτσή Ηλία, τον τερματοφύλακα, Αρναουτίδη Γιώργο, Κωνσταντινίδη Αριστείδη, Θεοδωρίδη Νίκο (Μπονίνα,), Εφραιμίδη Μιχάλη, Θεοδωρίδη Θόδωρο, Γεωργίου Πέτρο (Στραγαλά), Δαβιδόπουλο  Θόδωρο (Τοτό), το γνωστό μας- άγνωστο Χ; ,Κακαράντζα Κώστα (Ντίνο) και  Σαπανίδη Νικόλαο (Νίκης (;) από τα Κομνηνά).
 Προπονητής της ομάδας και παίκτης της, ήταν ο γνωστός στο ποδοσφαιρικό στερέωμα της εποχής, ο πρώην ποδοσφαιριστής του Ηρακλή Θεσσαλονίκης, Ζαχαριάδης Θωμάς, παλιός συμπαίκτης, στον Ηρακλή Θεσσαλονίκης, του συμπολίτη μας, Χατζηγιαννίδη Γιώργου.

Φώτο Νο 4.  Μαθητές της Ζ΄τάξης στο δρόμο για την Κέρκυρα, το 1956.

Ο μήνας των μαθητικών εκπαιδευτικών εκδρομών πέραν των συνόρων του Νομού μας και οι μαθητές σε μια ανάπαυλα της διαδρομής στην μαγευτική περιοχή του Μετσόβου, το έριξαν στον εκπαιδευτικό χορό, Καλαματιανό, υπό τα χειροκροτήματα των συμμαθητριών και συμμαθητών τους που περιεργάζονται την άλλη πλευρά του μαγευτικού… τοπίου (γ΄ αυτό και δεν φαίνονται).
Στη φώτο μας και στο χορό μπροστάρης, ο Αγγελίδης Παναγιώτης και ακολουθούν οι, Βέργος Γιάννης, Καλπακίδης Σταύρος, Στεργίου Γιάννης ο γνωστός μας-άγνωστος, Χ; , Μαυρικάκης Παρμενίων (ων) και ο Καρυιοφυλλίδης Φρίξος με το.. Μπεγλέρι του (μαντολίνο) 

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ στον ΕΟΡΔΑΪΚΟ ΠΑΛΜΟ, στο φύλλο 1245 / 17 Νοεμβρίου 2010, σελίδα 31, ημέρα Τετάρτη,

Νο 46 / 2010

Για ναθυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι. Νο 24 / 11-6-2008.

ΓΙΑ ΝΑ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΠΑΛΙΟΙ

ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΝΕΟΙ.

Γράφει ο Γιώργος Ι. Καζαντζής.

Φώτο Νο 1. ΚΑΪΛΑΡΙΑ (Πτολεμαϊδα) 1928 στο Ζαχαροπλαστείο “ ΑΥΛΟΓΙΑΡΗ- ΚΕΡΑΜΑΡΗ-”.

Το Ζαχαροπλαστείο των γηγενών από τη Βλάστη Κεραμάρη Νίκου και του συνεταίρου του Αυλογιάρη Δημητρίου (Τούλια) βρίσκονταν  στην κεντρική πλατεία, όπου σήμερα, τα γραφεία του εκδοτικού συγκροτήματος που μας φιλοξενεί, “ΕΟΡΔΑΪΚΟΣ ΠΑΛΜΟΣ και ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΣ”.

Η φήμη του ξεπερνούσε τα όρια των Καϊλαρίων και γενικότερα της Επαρχίας Εορδαίας, τόσο, για την ποιότητα και την ποικιλία των γλυκισμάτων του, όσο και για την εξυπηρέτηση, την ευγένεια, την καθαριότητα και το άφθονο χιούμορ των ιδιοκτητών του.

Η αγαστή και τίμια συνεργασία των δύο συνεταίρων το διατήρησε μέχρι των εφηβικών μας χρόνων και μόνο ο αδυσώπητος χρόνος κατόρθωσε να το αφανίσει…

Στη φώτο μας , από αριστερά, καθιστοί: Ο Σιόλιος Δημήτρης του Στέργιου-ιδιοκτήτης του γνωστότατου πανδοχείου “χάνι του Σιόλιου”, ο Ιωαννίδης Γιώργος (Τζιόρτζης)-δάσκαλος, ο άγνωστός μας Χ; - καθηγητής του ημιγυμνάσιου-, ο Διευθυντής του ημιγυμνάσιου Καϊλαρίων, Κουναβός   Χ;, ο άγνωστός μας Χ; - επαγγελματίας της πόλης μας- και ο επίσης άγνωστός μας Χ;- καθηγητής του ημιγυμνάσιου μας (παρά την προσπάθειά μας δεν καταφέραμε να μάθουμε κάτι περισσότερο).

Όρθιοι, από αριστερά: Ο μουσικός Μπογδάνης, ο άγνωστός μας Χ; , ο Ζαχαροπλάστης Κεραμάρης Νίκος και ο συμπολίτης μας χωροφύλακας, Λίττας Απόστολος και μετέπειτα επόπτης της Κοινότητας Καϊλαρίων και Δήμου Πτολεμαϊδας.

Ο γράφων είχε τη χαρά να γευθεί τα υπέροχα γλυκά, όχι βέβαια ως τακτικός θαμώνας του Ζαχαροπλαστείου (που να βρεθούν τα χρήματα;), αλλά, είχε την τύχη να κατοικεί δίπλα στην οικογένεια Αυλογιάρη και η καλή μας γειτόνισσα, η αείμνηστη κυρά Ευθυμία (Τούλινα), να μας εφοδιάζει συχνά, αν όχι τετραγωνισμένα γλυκά, τουλάχιστον με μπόλικες εύγεστες γωνίες.

Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τους σκεπάζει και η μνήμη τους Αιώνια.

Φώτο Νο 2. Τελειόφοιτοι του Γυμνασίου Πτολεμαϊδος σε διαδήλωση διαμαρτυρίας για τις προκλήσεις των Τούρκων στην Κύπρο.

Έντονη διαμαρτυρία των μαθητών του Γυμνασίου Πτολεμαϊδος, το 1964, για την απαράδεκτες και βάρβαρες προκλήσεις των Τούρκων σε βάρος της ανεξάρτητης Κυπριακής Δημοκρατίας.

Στη φώτο μας, η επικεφαλής ομάδα των τελειόφοιτων -1964-1965- μαθητριών και μαθητών του Γυμνασίου – στην είσοδο του σχολείου τους, μετά το μαζικό και μαχητικό συλλαλητήριο που πραγματοποίησαν στους δρόμους και την κεντρική πλατεία της πόλης.

Στην 1^η σειρά και στο μέσον αυτής, γονατιστός με τα γυαλιά και μόνος, ο Τζάμος Θοδωρής, ενώ ακολουθούν, από αριστερά: Η Τριανταφύλλου Τασούλα, η Εξακουστίδου Σίτσα, η Χαρτοματσίδου Ρένα, η Μαυρουδή Ελένη, ο Κοντομήσιος Κώστας και ο Πατσινακίδης Θέμης.

Σειρά 2^η, από αριστερά: Η Παρτσαλίδου Σούλα, ο Ιωσηφίδης Αμάραντος (Κόκος), η Καστανίδου Ελευθερία, η Παπαδοπούλου Γεσθημανή (Νούλα), ο Ευσταθιάδης Γιώργος (Γώγος), ο Κωνσταντινίδης Κώστας και ο Μαλιόπουλος Χρήστος.   

Σειρά 3^η: Ο Σταυρίδης Ζαφείρης, ο Τακουλίδης Γιάννης, ο Άψης Γιάννης, ο Λειβαδάς Νίκος, ο Λευκόπουλος Αλέκος, ο Αναστασιάδης Χρήστος, ο Βοϊτσίδης Γιάννης, ο Δημητρόπουλος Αλέκος, ο Βοϊτσίδης Θόδωρος, οι δύο μαθητές μικρότερης τάξης και ο Χονδροματίδης Τάσος

Φώτο Νο 3. Ανταρτόπληκτοι συμπολίτες μας στην πλατεία της Κοζάνης στις 10-2-1949.

Μια φιλική ομάδα συμπολιτών μας, υπό τον φόβο των.. “Ιουδαίων”, αναγκάστηκε να .. μετοικίσει, το 1949, στη ..φιλική-γειτονική μας Κοζάνη και τούτο, όχι για να βρει κάποια εργασία, ούτε και για άλλους… συναισθηματικούς, η ..φιλικούς λόγους. αλλά, για να αποφύγει το παιδομάζωμα που άρχισε να εφαρμόζει η παραπαίουσα ηγεσία της Κομουνιστικής ανταρσίας και κυρίως, από το 1948 και μετά.    

Το αναφερόμενο συμβάν δεν είναι το μοναδικό, δεδομένου ότι, πολλοί νέοι, αλλά και οικογένειες ολόκληρες, ξεσπιτώθηκαν για Θεσσαλονίκη, Αθήνα και άλλες πόλεις που παρείχαν ασφάλεια, έτσι λοιπόν δημιουργήθηκε η κακή αρχή του φαινόμενου της Αστυφιλίας με συνέπεια να αδειάσει η παραγωγική επαρχία και η Ιστορία, δυστυχώς, συνεχίζεται και σήμερα για άλλους λόγους εξ ίσου.. σοβαρούς.

Στη φώτο μας, καθιστοί, από αριστερά: Τσαμαντάνης Δημήτρης (Τάκης) και Παγκούτσος Χρήστος-μαθητές, Παναγιωτίδης Μιχάλης και Τσαχουρίδης Ιεροκλής επαγγελματίας.

Όρθιοι, από αριστερά: Μπίσκας, από την Κοζάνη, Λάζογλου Παναγιώτης και Τανίδης Αθηνόδωρος-μαθητές Γυμνασίου Πτολεμαϊδος και Αυλογιάρης Γιώργος επαγγελματίας-Ζαχαροπλάστης.

Φώτο Νο 4. Τελειόφοιτες Γυμνασίου στην Λίνδο της Ρόδου στις 23-4-1957.

Για την  τελευταία εκδρομή των μαθητικών τους χρόνων, οι μαθήτριες και μαθητές της Η΄ τάξης του 8τατάξιου Γυμνασίου Πτολεμαϊδος, επέλεξαν το πανέμορφο νησί των Ιπποτών, την Ρόδο μας.

Στη φώτο μας- στην όμορφη πόλη της Λίνδου- στο μέσον του πανέμορφου αυτού μπουκέτου των μαθητριών μας, γονατιστή, η Νίκη Σιόλιου και ακολουθούν, από αριστερά: Η Βαφειάδου Σούλα, η Κτενίδου Ευδοκία, η Τανίδου Σοφία, η Σαλονικίδου Αντιγόνη, η Κιουρτσίδου Θοδώρα και η Χάϊτα Κωνσταντίνα.

 

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ, στον ΕΟΡΔΑΪΚΟ ΠΑΛΜΟ, στο φύλλο 1119 / 11 Ιουνίου 2008, σελίδα 23, ημέρα Τετάρτη.

Νο 24 / 2008.

Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι. Νο 45 / 10-11-2010

ΓΙΑ ΝΑ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΠΑΛΙΟΙ
ΚΑI ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΝΕΟΙ.

Γράφει ο Γιώργος Ι. Καζαντζής.
Giorgoskaza.blogspot.com.

ΠΡΙΝ ΑΠΟ 32 ΧΡΟΝΙΑ

ΣΥΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΜΙΙΟΔΟΣΑΚΗ.

‘Όπως έγινε γνωστό από το ‘Ίδρυμα Μποδοσάκη” στο χώρο Πτολεμαΐδος - Κοζάνης πρόκειται να ανεγερθεί Νοσοκομείο  224 κλινών για  τις ανάγκες τής περιοχής μας.
Για την επιλογή τής τοποθεσίας όπου θα ανεγερθεί το Νοσοκομείο επισκέφθηκε την περασμένη Παρασκευή την πόλη μας ό αρχιτέκτων τού Υπουργείου Κοινωνικών Υπηρεσιών κ. Ξανθόπουλος για νά διαμορφώσει τη δική του προσωπική  γνώμη.
Στη σύσκεψη πού έγινε στο Δημαρχιακό μας κατάστημα, υπό την προεδρία του Δημάρχου κ., Πέτρου Τόττη , έλαβαν μέρος, ο πρόεδρος του Δημοτικού συμβουλίου κ., Γεώργιος  Καζαντζής, ο πρόεδρος τού Εμπορικού συλλόγου κ., Στέργιος. Βαβούρας, ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου κ., Θεόδωρος Ασαλουμίδης, ό Νομαρχιακός σύμβουλος κ., Βασίλειος Ζεϊμπέκης, ό Νομίατρος κ., Δερδεβέσης και ο Ιατρός κ., Βασίλειος Βύζας και συνεζητήθη το θέμα, σε όλη του την έκταση, αναπτύξαντες, άπαντε οι παρευρεθέντες, τις απόψεις τους και τους ιδιαίτερους λόγους που το Νοσοκομείο επιβάλλεται να γίνει στην ΙΙτολεμαϊδα.
Ο κ. ΞανΘόπουλος. άκουσε με προσοχή τους όμιλητας, ανέφερε και ο ίδιος ποιες προϋποθέσεις, περίπου, πρέπει να πληροί η τοποθεσία. του χώρου που πρόκειται να αναγερθεί το νοσοκομείο και στη συνέχεια όλοι μαζί επισκέφτηκαν τις τοποθεσίες που υποδείχθηκαν από τη Δημοτική μας αρχή.
‘Εν τω μεταξύ, τόσον ο Δήμαρχος κ., Πέτρος Τόττης, όσον και ο Πρόεδρος του εργατικού κέντρου κ., Ασαλουμίδης Θεόδωρος, απέστειλαν προς την Κυβέρνηση και τους αρμόδιους Υπουργούς τηλεγραφήματα ζητούντες όπως, τελικά  για την ανέγερση τού Νοσοκομείου επιλέγει η πόλης της Πτολεμαΐδος, συνηγορούντων, προς τούτο, πλείστοι όσοι λόγοι.
Για τον ίδιο σκοπό αύριο κατέρχεται στην Αθήνα επιτροπή με επικεφαλής τον κ. Δήμαρχο, η οποία θα επισκεφθεί τους αρμόδιους  Κυβερνητικούς παράγοντας προς τους οποίους θα αναπτύξει και προφορικά τους λόγους που συνηγορούν για την ίδρυση του Νοσοκομείου στην πόλη μας.
Δημοσιεύτηκε στην Επαρχιακή φωνή την 19η Αυγούστου 1979, από τον γράφοντα, Γιώργο Καζαντζή

Στη φώτο μας η μακέτα του υπό κατασκευή "ΜΠΟΔΟΣΑΚΕΙΟΥ" Νοσοκομείου στην Πτολεμαϊδα.

Σημείωση σύνταξης.
Φίλες και φίλοι αναγνώστες, ζητάμε συγνώμη για την αλλαγή του στιλ του δημοσιεύματός μας , “Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι”, που προέκυψε λόγο εκλογών.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ στον  ΕΟΡΔΑΪΚΟ ΠΑΛΜΟ. στο φύλλο 1244 / 10 Νοεμβρίου 2010, σελίδα 27, ημέρα Τετάρτη.

Νο 45 / 2010

Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι: Νο 44 / 03-11-2010.

ΓΙΑ ΝΑ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΠΑΛΙΟΙ
ΚΑI ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΝΕΟΙ.

Γράφει ο Γιώργος Ι. Καζαντζής.
Giorgoskaza.blogspot.com.

 Φώτο Νο 1. Ο Πρωθυπουργός, Κωνσταντίνος Καραμανλής στον ΑΗΣ / Καρδιάς το 1975.

Δεν πέρασε χρόνος, από την επάνοδο του, Κωνσταντίνου Καραμανλή, από τη Γαλλία, όπου ανέλαβε την ηγεσία της χώρας μας και αφού αποκατέστησε τη νομιμότητα , πρωταρχικός στόχος του ήταν να επισκεφθεί την βιομηχανική περιοχή της Πτολεμαϊδος και να ενημερωθεί για την πορεία των έργων που, επί πρωθυπουργίας του εγκρίθηκαν και θεμελιώθηκαν στην περιοχή μας.
Έτσι, επισκέφθηκε την το συγκρότημα των ΑΗΣ Καρδιάς, με τους συνεργάτες του και ενημερώθηκε από τους υπεύθυνους της ΔΕΗ για την όλη εξέλιξη και πορεία τους.
Στη φώτο μας, ο Πρωθυπουργός ενημερώνεται επί χάρτου και στη συνέχεια επισκέπτεται το συγκρότημα και συνομιλεί με τους εργαζόμενους.
  Στη φώτο μας, από αριστερά:  Ο Λιβιεράτος Αντώνης, Υποδιοικητής της ΔΕΗ,  Κωνσταντίνος Κωνοφάγος, καθηγητής  ΕΜΠ και υπουργός Βιομηχανίας,  ο Πρωθυπουργός, Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο  Μιχαήλ Αγγελόπουλος, καθηγητής ΕΜΠ και Διοικητής της ΔΕΗ, ο Χρήστος Λουκάτος, Διευθυντής των ΑΗΣ Πτολεμαϊδος, το κεφαλάκι του γράφοντος, Γιώργου Καζαντζή, με την ιδιότητα του ανταποκριτή της εφημερίδας Ελληνικός Βορράς Θεσσαλονίκης, ο Νικόλαος Μάρτης, υπουργός Βορείου Ελλάδος και δεξιά ο Σταύρος Χαριτάκης, διευθυντής ΚΕΕ Καρδιάς. 
Σημειώνουμε, πως, η ενημέρωση του Πρωθυπουργού έγινε από το διευθυντή του συγκροτήματος Καρδιάς,  Ανδρέα Βακάλη, που όμως ο φωτογραφικός φακούς της εποχής δεν τον συνέλαβε.
 
Φώτο Νο 2. Εκπαιδευτική εκδρομή, μαθητών του Γυμνασίου μας, στα Γιάννενα το 1956.

Έχουν καθιερωθεί πλέον, οι ολιγοήμερες εκδρομές, των μεγάλων τάξεων του γυμνασίου μας και για να έχουν και κάποιο υπόβαθρο στήριξης, ονομάστηκαν, η, βαπτίστηκαν, αν θέλετε, “εκπαιδευτικές”, μια λέξη, που, με την ευρύτερη έννοιά της συμπεριλαμβάνει:
* Τη γνωριμία με την Πατρίδα (κάτι που υστερούμε τρομακτικά).
* Την Ιστορία της περιοχής.
* Τα ήθη, έθιμα και γενικότερα τον πολιτισμό της και,
* Σε τελευταία ανάλυση ενισχύουμε τους συμπατριώτες μας.
  Έτσι, οι μαθήτριες, μαθητές της Ζ΄τάξης του 1956, με τους καθηγητές τους, αποφάσισαν να πραγματοποιήσουν την εκδρομή τους στην Ιστορική ΄Ηπειρο, στα Γιάννινα.
Στη φώτο μας, από αριστερά:
Σειρά 1η, καθιστοί: Ο άγνωστός μας εισπράκτορας του Λεωφορείου εκ Κοζάνης (δεν υπήρχαν τότε σημερινά τουριστικά γραφεία), Πετρίδης Χρήστος, Τσικρίκης Θωμάς (Μάκης), Λαζαρίδης Δημήτρης(Τάκης και κατά την συμμαθητική του ονομασία, Γάτος), Καλαϊτζόπουλος Κώστας, Λιάμης Γιάννης, Καρυπίδης Ανδρέας, Δάλλας Μιλτιάδης (Μίλτος, Τσουχνικάς Νίκος, Κεφαλίδης Γιάννης και Ανδρονικίδης Γιώργος, ο μαχαραγιάς.
Σειρά 2η, όρθιοι: Οι δύο οδηγοί των λεωφορείων εκ Κοζάνης, ο συμπολίτης μας καθηγητής, Μαβής Μελέτιος, Κυριαζή Ιωάννα, Καλμανίδης Γρηγόρης, Δεληδημήτρη Αργυρώ (Ρούλα), Μωϋσιάδης Χρήστος, Αλευριάδης Φίλιππος, Γιάννου Αναστάσιος, το κεφαλάκι, του Καραμανίδη Νίκου, Ναθαναηλίδου Ερμιόνη, Ραμπίδης Γιάννης, Παγκούτσου Μαρία, ο συμπολίτης μας καθηγητής, Βλιαγκόφτης Θωμάς και δίπλα του η σύζυγός του, Ασπασία, Μαυροπούλου Φρειδερίκη, Αγγελίδης Παντελής, Ευσταθιάδου Ελλη, Καζαντζής Νίκος (Λάκης), ο Κύπριος καθηγητής, Κυριακίδης, Καζαντζίδου Κ. Νίκη, Στεργίου Γιάννης, Λιάτση Δέσποινα και Κεσκελίδου Παναγιώτα (Γιώτα).    

Φώτο Νο 3.  Συγγενική-φιλική παρέα στον τρύγο (μάζεμα) των σταφυλιών στο Ανατολικό το 1964.

Συγγενική-φιλική  παρέα ,στον τρύγο των σταφυλιών, στην γεωργοκτηνοτροφική περιοχή της Κοινότητας Ανατολικού.
Το σύνολο, σχεδόν, των οικογενειών που ασχολούνταν με την γεωργία, καλλιεργούσαν και αμπέλι, από ένα μέχρι και τέσσερα στρέμματα, με σκοπό, όχι τόσο για τα έσοδα, από την πώληση των σταφυλιών, όσο για τη χρήση τους από την οικογένεια, τους συγγενείς και τους φίλους, καθώς και για τα υποπροϊόντα που προέκυπταν από αυτά, όπως, το κρασί, το τσίπουρο, το πετμέζι, το ρετσέλι, το παστέλι και άλλα.
Οι αμπελώνες του Ανατολικού βρίσκονταν, αριστερά από την είσοδο του χωριού σε κοντινή απόσταση από αυτό με συνέπεια  να ήταν εύκολη η μεταφορά τους για την καθημερινή, σχεδόν, χρήση τους.
Το σύνολο, σχεδόν, της παραγωγής ήταν μαύρο- το ονομαζόμενο, "Βουλγάρικο" με καλή απόδοση για κρασί και για όλα τα αναφερόμενα υποπροϊόντα του, χωρίς να υστερεί και σε γεύση, αλλά και κολατσιό με τυρί και ψωμί, υπήρχε ακόμα η ποικιλία, “πατίκι” σε χρώμα άσπρο (αν μπορούμε να το προσδιορίσουμε έτσι) που ήταν κάτι το διαφορετικό σε γεύση και το ακριβότερο στην αγορά, όπως και το  “Ροζέ” και διάφορες άλλες ποικιλίες σε πολύ μικρή ποσότητα .
Ο τρύγος, η, το μάζεμα των σταφυλιών γίνονταν το μήνα Οκτώβριο με πανηγυρικό, θα λέγαμε τρόπο, αφού σ΄ αυτό συμμετείχαν συγγενείς και φίλοι.
Στη φώτο μας, από αριστερά, την συγγενική – φιλική παρέα αποτελούν: Τα δύο πανέμορφα μικρά κοριτσάκια Τασούλα και η Παναγιώτα Μιμικάρη στην πρώτη γραμμή και ακολουθούν, η Μιμικάρη Κωνσταντίνα (Κωστούλα), ο Καπλανίδης Ευστράτιος (Στράτος), ο Κάβουρας Κώστας, η Μιμικάρη Μαίρη-Γκουνάγια- δασκάλα του χωριού και ο γαμπρός του χωριού και δάσκαλος Γκουνάγιας Μανώλης με καταγωγή του τη Θεσσαλονίκη.  

Φώτο Νο 4. Το σποτάκι μας. Το φαρμακείο του Παγκούτσου Τρύφωνα.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ στον ΕΟΡΔΑΪΚΟ ΠΑΛΜΟ, στο φύλλο 1243 /  3 Νοεμβρίου 2010, σελίδα 31, ημέρα Τετάρτη.

Νο 44 / 2010