ΓΙΑ ΝΑ ΘΥΜΟΝΤΑΙ ΟΙ ΠΑΛΙΟΙ
ΚΑI ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΝΕΟΙ.

Γράφει ο Γιώργος Ι. Καζαντζής.
giorgoskaza.blogspot.com.

Φώτο Νο 1. Το έθιμο του κλήδονα στη φιλόξενη αυλή, Τακουλίδη, το 1951(;).















Η φιλόξενη αυλή της πολύτεκνης οικογένειας, Τακουλίδη, καθιερώθηκε πλέον σαν ο χώρος διατήρησης του εθίμου, των προσφύγων της Θράκης και τούτο χάρις στο ενδιαφέρον της μικρότερης κόρης της οικογένειας, τη γνωστή , στους παλιούς, ως καλαμπουρτζού και πειρακτήρι, Κατίνα ή Κατινάκι.
Στη μεγάλη παρέα δεν συμμετείχαν μόνο Θρακιώτισσες, αλλά, πλαισιώνονταν από, Μικρασιάτισσες, Πόντιες, Βλατσιώτισσες μέχρι και Κρητικιές.
Η εκδήλωση του “Κλήδονα” 1951 (;), εκτός από το σχετικό, επιτυχή, τελετουργικό του, είχε και μια ιδιαίτερη καλλιτεχνική παρουσία, με τη συμμετοχή της συμπολίτισσας μας, Λέλας Σακελλάρη , που με το ακορντεόν της και τα υπέροχα τραγούδια της εποχής, δημιούργησε μια τέτοια ευχάριστη ατμόσφαιρα που, χαρά και πόνος, ή, αν θέλετε, χαρά και δάκρυ, ένωσαν δύο διαφορετικές Ιστορικές εποχές της Πατρίδας μας,. “που πάτε Ελληνόπουλα, που πάτε… ;” , αλήθεια, καλή μας Λέλα, που πήγανε, που πάμε;;
Στη φώτο μας, από αριστερά:
Σειρά 1η, κάτω: Η Μαριάνθη Σακελλάρη, η διοργανωτής της εκδήλωσης του Κλήδονα, Κατίνα Τακουλίδου, η Καιτούλα Δημ. Τσίρου, η Λέλα Σακελλάρη με το ακορντεόν της, το πλατύ χαμόγελό της και τη γλυκιά φωνή της, η Ελένη Αναγνώστου, το άγνωστό μας κεφαλάκι, η Νίτσα Κατάκη και η γνωστή μνας-άγνωστη Χ.
Σειρά 2η, στο μέσον: Η Κατάκη Μαριγό, η Μηχαγιάννη Θωμαή, η Μηχαγιάννη Σουλτάνα (Τάνια) , Χ;, η Φιφή Χρ. Καζαντζή και η Αλεξάνδρα Δημ. Τσίρου με το μικρό της γιό.
Σειρά 3η, επάνω: Το άγνωστο κεφαλάκι, η Χριστίνα Τακουλίδου, η Τασούλα Θεοδωρίδου, , οι γνωστές μας-άγνωστες Χ,Χ, η Βούλα Κατάκη, η Ελένη Χατζηπαναγιωτίδου, η Παρασκευούλα Κεφαλίδου, η άγνωστή μας Χ, η Ελένη (Λενάκι) Δημ. Τσίρου, η Αλεξάνδρα Βασιλειάδου, η Μορφούλα Προκοπίδου, η άγνωστη μας Χ, η Κούλα Χρ. Καζαντζή, η Ευτυχία Μουρατίδου, η άγνωστή μας Χ, η Ελένη Χατζημίχου (Τζίμα), η Μαρίκα Βασιλειάδου και η άγνωστή μας Χ.

Φώτο Νο 2. Ηγεσία και συνεργάτες, της Ένωσης Γεωργικών Συνεταιρισμών Εορδαίας. το 1954.















Διευθυντής και μέλη της Διοίκησης, της πάλαι ποτέ κραταιάς, Ένωσης Γεωργικών Συνεταιρισμών, επισκέπτονται το κτηνιατρείο της γεωργοκτηνοτροφικής Εορδαίας που, την εποχή εκείνη, αποτελούσε ιδιαίτερο ευεργέτημα για τους κτηνοτρόφους μας, που στην πραγματικότητα, λίγο πολύ, ήταν όλοι οι γεωργοί μας।
Στη φώτο μας, από αριστερά: Ο Χαράλαμπος Χαλκίδης, από την Αναρράχη, Πρόεδρος της ΕΓΣΕ ( Ένωσης Γεωργικών Συνεταιρισμών Εορδαίας), ο κτηνίατρος της Ένωσης, Στεφ Μπερδεσέφσκυ, από τη Σοβιετική Ένωση, ο Διευθυντής της Ε.Γ.Σ.Ε. συμπολίτης μας, Κώστας Τσαχουρίδης, ο Χρήστος Πολιτίδης, από την Πεντάβρυσο, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου και επί σειρά ετών Πρόεδρος της, ο Αλέκος Μιχαηλίδης, από την Ποντοκώμη, φοιτητής κτηνιατρικής, με υποτροφία της ΕΓΣΕ και στη συνέχειά κτηνίατρός της μέχρι το 1967, ο Νίκος Κατακαλίδης, από την Ποντοκώμη, γεωργός και μέλος του συνεταιρισμού του χωριού, και ο Αριστείδης Αγωγιατόπουλος , από την Κρυόβρυση, βοηθός κτηνίατρου και κατά την κτηνιατρική ωρολόγια, κτηνο-νοσοκόμος.
Θα πρέπει να σημειώσουμε, πως, τα χωριά, Ποντοκώμη, Χαραυγή, Εξοχή, Κλείτος, Ακρινή και Μαυροδένδρι, ανήκαν στην Εορδαία και δια της κοπής, με τη μέθοδο του σαλαμιού, ή αν θέλετε, δια της “εις άτοπον απαγωγής”, όπως λεν και οι μαθηματικοί μας, από τους Νότιους γείτονές μας, βρέθηκαν κολλημένα στα.. πλευρά τους.

Φώτο Νο 3. Τρείς συμπολίτες μας φοιτητές σε.. προβληματική συζήτηση το 1964.















Μία φωτογραφία = 1000 λέξεις”, λένε οι Κινέζοι.
Θα είναι άραγε επαρκείς, οι 1000 λέξεις, για να καλύψουν τα σαφή ερωτήματα και τους προβληματισμούς, που τους απευθύνει , ο συνάδελφος και καλός φίλος τους, Βασιλάκης , όπως τουλάχιστον δείχνει, το ύφος και η σοβαρότητά του στη φώτο μας, αλλά και η απάντησή τους είναι άμεση και μάλιστα, με το ίδιο μέσον και τον ίδιο τρόπο…
Στη φώτο μας, από αριστερά, οι καλοί μας φίλοι-φοιτητές του 1964: Ξανθόπουλος Βασιλάκης, Ιατρικής, Ιακωβίδης Γιάννης, Οδοντιατρικής και Τσεχελίδης Στέλιος, Ιατρικής.
Δυστυχώς, οι δύο τελευταίοι μετοίκησαν στην αιωνιότητα.
Ας είναι η μνήμη τους ΑΙΩΝΙΑ.

Φώτο Νο 4. Τρία φιλόζωα πιτσιρίκια, της άνω Πτολεμαϊδος, το 1952.


















26 Ιανουαρίου 1952 στη χιονισμένη Πτολεμαϊδα με το χειμωνιάτικο τσουχτερό κρύο, κάτι που αναγκάζει πολλούς ερασιτέχνες κτηνοτρόφους να μεταφέρουν τα νεογέννητα και μικρά αρνάκια σε θερμότερο περιβάλλον, ή ακόμα και να τα αγοράσουν, σε χαμηλές τιμές λόγο του χειμώνα και ανέλαβαν να τα μεγαλώσουν, κάτι που γίνονταν τακτικά, εξασφαλίζοντας έτσι τον Πασχαλιάτικο οβελία της χρονιάς τους.
Το ρόλο αυτό ανέλαβαν τα μικρά παιδιά της οικογένειας ή και γειτονόπουλα, όπως δείχνει και η φώτο μας με φόντο το Καροποιείο του Αγγέλου Εμμανουηλίδη, στο τέρμα του δρόμου της εποχής, Βασιλίσσης Σοφίας.
Στη φώτο μας, τα δραστήρια παιδάκια ,με αγκαλιά τα δύο αρνάκια, από αριστερά: Καραγιάννης Λευτέρης, Ζαφειρόπουλος Αντώνης, που μετοίκησε (όταν μεγάλωσε) στον Καναδά και ο μεγαλύτερος της παρέας, Κωνσταντινίδης Τάσος .

Σημειώσεις-Συμπληρώσεις-Διορθώσεις, σύνταξης.
Ευχαριστούμε τον καλό μας φίλο , Αλέκο Μιχαηλίδη, από τη Θεσσαλονίκη, για την ενδιαφέρουσα φώτο, της εποχής του 1954, που μας έστειλε και περιμένουμε τη συνέχεια.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ στον ΕΟΡΔΑΪΚΟ ΠΑΛΜΟ, στο φύλλο 1282 / 3 Αυγούστου 2011, σελίδα 27, ημέρα Τετάρτη.

Νο 31 / 2011.