Γράφει ο Γιώργος Ι. Καζαντζής.
Giorgoskaza.blogspot.com.
Giorgoskaza.blogspot.com.
Φώτο Νο 1. Μαθητές των Κατηχητικών Σχολείων Πτολεμαϊδος στα Ελληνοαλβανικά σύνορα το 1949.
Οι μαθητές των Κατηχητικών σχολείων, του Θρησκευτικού συλλόγου, “ ο καλός Σαμαρείτης” , Πτολεμαϊδος, επισκέφτηκε τα στρατιωτικά φυλάκια της ελληνοαλβανικής μεθορίου το 1949
Σκοπός της επίσκεψης ήταν, η εμψύχωση των αγωνιστών μαχητών, κατά της εσωτερικής Κομμουνιστικής ανταρσία, η ψυχαγωγία τους και η διανομή διάφορων χρησίμων ειδών για τη δύσκολη αποστολή τους.
Την αποστολή συνόδευε ο ιδρυτής του συλλόγου, Γκανιάτσος Αλέξανδρος- Καθηγητής Θεολόγος του Γυμνασίου μας και οι συνεργάτες του, Καραχισαρλής Στυλιανός και Μαυριάς Κωνσταντίνος.
Πρέπει να σημειώσουμε, πως, η συμβολή του, καλού Σαμαρείτη, ήταν τεράστια , τόσο, με την υλική βοήθεια, κατά τακτά χρονικά διαστήματα, σους εμπόλεμους μαχητές των συνόρων της Πατρίδας μας, όσο και με την Πνευματική Χριστιανική μας Πίστη ιδιαίτερα.
Λυπούμαστε, γιατί, ο αδηφάγος χρόνος των 63 ετών, δεν μας επέτρεψε, την αναγνώριση των νέων της παρέας, πλην ελάχιστων.
Στη φώτο μας, από δεξιά: Ο Γκανιάτσος Αλέξανδρος, ο Καραχισαρλής Στυλιανός, ο Εφραιμίδης Δήμος και μετέπειτα Ιερέας της Αγίας Τριάδος, Χαραλαμπίδης Γιάννης ο Μαυριάς Κωνσταντίνος, ο Αυγερόπουλος Γιώργος, ο Σαββουλίδης Γιώργος, ο Τσαουσίδης Νίκος, ο Λιβεριάδης Παναγιώτης, ο Πατρικίδης Ροβέρτος και δεξιά καθιστός, ο Μουρατίδης Ηλίας και πολλοί άλλοι γνωστοί μας και όμως.. άγνωστοι μας….
Φώτο Νο 2. Απόφοιτοι Βλατσιώτες του Γυμνασίου Τσοτυλίου, σε αναμνηστική Φωτογραφία το 1929, στο Τσοτύλι.
Όπως γράψαμε και άλλη φορά, φίλες και φίλοι, στην περιοχή μας λειτουργούσε τριτάξιο Γυμνάσιο, την αναφερόμενη περίοδο, και οι απόφοιτοί του, ή, έπρεπε να διακόψουν τις γυμνασιακές τους σπουδές, η, να πάνε για συνέχεια στην Κοζάνη, η στο Τσοτύλι, ανάλογα με τις γεωργικές ανάγκες της οικογένειας και τις οικονομικές δυνατότητες τους.
Εκείνο που βόλευε περισσότερο, τους υποψήφιους της περιοχής μας, ήταν το 6τάξιο του Τσοτυλίου, δεδομένου ότι, όχι μόνο επειδή διέθετε οικοτροφείο και στοίχιζε φθηνότερα, αλλά, γιατί και η φήμη του για μάθηση βρίσκονταν σε υψηλό επίπεδο και όσο να είναι επηρέαζε τους φιλομαθείς γονείς και μαθητές που το προτιμούσαν με οποιεσδήποτε δικές τους στερήσεις.
Οι οικονομικές δυνατότητες των Βλατσιωτών, της εποχής εκείνης, ήταν, σε ικανοποιητικό βαθμό, θα λέγαμε, αλλά και η επιθυμία τους, για μόρφωση των παιδιών τους, βρίσκονταν στην πρώτη γραμμή προτεραιότητας.
Στη φώτο μας, (35) τριάντα πέντε απόφοιτοι του 6ξατάξιου Γυμνασίου ΤΣΟΤΥΛΊΟΥ, σε αναμνηστική φωτογραφία την 20η Ιουνίου 1929, στην είσοδο του Γυμνασίου τους, στο Τσοτύλι.
Ένα νούμερο εντυπωσιακό για την εποχή εκείνη, όχι όμως, για τους Βλατσιώτες που είχαν και έχουν και σήμερα. την τάση της μόρφωσης στην πρώτη γραμμή.
Δεν καταφέραμε να πληροφορηθούμε, αν υπήρχαν και άλλοι απόφοιτοι από την Κοζάνη, η, από άλλα Γυμνάσια της χώρας μας, την αναφερόμενη σχολική χρονιά.-
Φώτο Νο 3. Τελειόφοιτοι του Γυμνασίου μας σε χειμωνιάτικες μέρες του 1962.
Μπορεί, φίλες και φίλοι, να έλλειπαν τα σημερινά τεχνικά καθιστικά μέσα ψυχαγωγίας των νέων μας της αναφερόμενης εποχής, υπήρχαν όμως, τα φυσικά που τους ενέπνεαν και τους ευχαριστούσαν, όπως, το άφθονο χιόνι του χειμώνα –σήμερα κοντεύουμε να το ξεχάσουμε-, το χιονοπόλεμο, το χιονάνθρωπο, τις γλίστρες στις άφθονες πλατείες, τη γκιόλα της άνω Πτολεμαϊδος (αν και κινδύνευε ο κάθε απρόσκλητος χρήστης άλλης περιοχής της πόλης) και τόσα άλλα παιχνίδια του χιονιού που δημιουργούσε η παιδική μας φαντασία., τώρα να βάζαμε και καμιά πετρούλα μέσα στη χιονόμπαλα και βλέπαμε και λίγο αίμα σε κανένα κεφαλάκι, δεν χάλασε και ...ο κόσμος..
Έτσι και οι καλοί φίλοι, της φώτο μας, αφού απόλαυσαν το χιονοπόλεμο, ξάπλωσαν στο βαθύ στρώμα του χιονιού για να ξαποστάσουν για λίγο, οπότε, ευκαιρίας δοθείσης, δέχτηκαν τις ομοβροντίες της, καιροφυλακτούσης συμμαθήτριάς τους, Πιπίνας, μάλλον ...αδιάφοροι, αφού, όπως λέγεται, “ο βρεγμένος τη βροχή δεν την φοβάται”.
Στη φώτο μας, από κάτω, αριστερά, οι τελειόφοιτοι Γυμνασίου: Καραστογιάννης Αχιλλέας, Πέκος Βασίλης και Τσαχαλίδης Στάθης.
Πάνω, οι : Γκέρτζας Φίλιππος, , Νικολαϊδης Λευτέρης, Κεσκελίδης Γιώργος και δίπλα δεξιά, η Τζίβα Δέσποινα (Πιπίνα)
ΟΧΙ, ΟΧΙ, φίλες και φίλοι, μη αμφιβάλετε, είναι βεβαιότατο, πως, τα σχολεία δεν ήταν κλειστά, ούτε ποτέ έκλειναν για 40, ή και 50 εκατοστά χιονιού, απλά, οι καλοί μαθητές βρίσκουν πάντα χρόνο, τόσο για τα μαθήματα, όσο και για τα παιχνίδια , όσο για τους τελειόφοιτους, της φώτο μας, το μέλλον το επιβεβαίωσε και μάλιστα πανηγυρικά.!!!
Φώτο Νο 4. Τα παιδιά της ρόδας σε Κυριακάτική έξοδο το 1950.
Δύο νεαρά σοφεράκια φορτηγών αυτοκινήτων και ένας μικρός εκκολαπτόμενος, αφού πέταξαν τις μουντζουρωμένες φόρμες της δουλειάς τους , ξυρίστηκαν και έβαλαν τα καλά τους με λίγη λεβάντα, ξεκίνησαν για την Κυριακάτικη βόλτα με τελικό προορισμό το ταβερνάκι, όπου, μεταξύ κρασιού και λόγου, θα διηγούνται ιστορικές στιγμές και κατορθώματα της δουλειάς τους (πάντως, λιγότερα από τους κυνηγούς !!).
Στη φώτο μας, από αριστερά:, O Παπαδόπουλος Νίκος (Χορχόραγας), o Πηλίδης Νίκος (Τσίφτης) και ο μικρός, υπό εκκόλαψη οδηγός, Ζάγιος Δημητράκης.
Η αναμνηστική τους φώτο είναι, στο σημερινό δρόμο, Τσαλδάρη, με φόντο το, Καφέ Κάπα, και στο βάθος διακρίνονται, το Βουλκανιζατέρ αυτοκινήτων και όχι μόνο, του Βασιλειάδη Δήμου, το στούντιο του, Μπάρμπα ΚΩΣΤΑ ΡΟΔΑΚΗ και αριστερά του το Ζαχαροπλαστείο των, Αυλογιάρη Δημήτρη (Μπάρμπα Τούλια) – Κεραμάρη Νίκου.
Σημειώσεις- Διορθώσεις- Συμπληρώσεις , σύνταξης.
Όσες φίλες και όσοι φίλοι, γνωρίζουν πρόσωπα στις, όποιες, φώτο μας, παρακαλούμε να μας τηλεφωνήσουν για τη διόρθωση-συμπλήρωση του αρχείου μας. Το τηλέφωνό μας, 6936703308 ή 246324884.
Η φώτο Νο 2, είναι, από το αρχείο του καλού μας φίλου, Γιαννιώτα Μελά και τον ευχαριστούμε θερμά.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ στον ΕΟΡΔΑΪΚΟ ΠΑΛΜΟ, στο φύλλο 1262 / 16 Μαρτίου 2011, σελίδα 27, ημέρα Τετάρτη.
Νο 11 / 2011.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου