Για να θυνούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι. Νο 2 / 2010.

ΓΙΑ ΝΑ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΠΑΛΙΟΙ ΚΑI ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΝΕΟΙ.
Γράφει ο ΓιώργοςΙ.Καζαντζής.

Φώτο Νο 1. Φιλική παρέα στο χώρο των λιγνιτωρυχείων το 1959.

Ήταν τα πρώτα χρόνια της έναρξης και οργάνωσης των εργασιών για την συστηματική διάνοιξη των νέων λιγνιτωρυχείων της Πτολεμαϊδος, από τον μεγάλο επιχειρηματία και ευεργέτη της πόλης μας και γενικότερα της περιοχής, τον αείμνηστο, Μποδοσάκη-Αθανασιάδη και το ενδιαφέρον του λαού της πόλης και ιδιαίτερα των νέων ανθρώπων πολύ εύλογο.
Έτσι, το ενδιαφέρον, γιατί όχι και η περιέργεια, για το
τι πρόκειται να γίνει, οδήγησε την εικονιζόμενη φιλική παρέα να επισκεφτεί τον χώρο των εργασιών του νέου ορυχείου και να παρακολουθήσει τη συναρμολόγηση των μεγαθήριων εκσκαφέων της Κρουπς που έφερναν στην επιφάνεια το μαύρο χρυσάφι που είχε κριμένο στα σπλάχνα της η Θεία Πρόνοια για τον ευσεβή, φιλότιμο, εργατικό και φιλοπρόοδο λαό της περιοχής μας και όχι μόνο.
Η περιήγηση, της παρέας, μεγάλη, ενδιαφέρουσα , με πολλές απορίες και κουραστική, γ΄αυτό κάθισαν για να ξαποσταίνουν λίγο, αλλά και να κάνουν την καλόπιστη κριτική τους και, προφανώς, να λύσουν και κάποιες από τις πολλές απορίες τους…
Στη φώτο μας, από αριστερά, οι πρώτοι ομαδικοί επισκέπτες των εν εξελίξει λιγνιτωρυχείων ΛΙΠΤΟΛ (Λιγνιτωρυχεία Πτολεμαϊδος) που τους απενεμήθη το αναμνηστικό μετάλλιο της … ικανοποίησης !!: Σαλονικίδης Κώστας, Μισαηλίδης Λάζαρος, Τσατσαγιάννης Θανάσης (Σάκης), Παναγιωτίδου Βάσω, Παναγιωτίδου Αννα, Παναγιωτίδης Μιχάλης, Σακελάρη Σοφία (Φούλα), Σακελάρη Λέλα, Τσαμαντάνης Γιώργος και Σακελάρης Ιπποκράτης.
Σημειώνουμε, πως, καμία-κανείς , από τους παραπάνω δεν εργάστηκε στη ΛΙΠΤΟΛ, η στην ΔΕΗ.

Φώτο Νο 2. Μια υπέροχη προσφυγική οικογένεια στο Ανατολικό Εορδαίας το 1953.

Η ευτυχία, ενός ατόμου, μιας οικογένειας, μιας κοινωνίας, εκδηλώνεται, φίλες και φίλοι, μέσο του χαμόγελού τους, είναι , θα λέγαμε, το βαρόμετρο της ψυχικής ηρεμίας και καλοσύνης τους.
Τι άλλο θα μπορούσαμε να πούμε, για τους εικονιζόμενους της φώτο μας, όταν μας είναι γνωστές, οι ταλαιπωρίες, οι εξορίες, οι δολοφονίες, που υπέστησαν οι άνθρωποι αυτοί, από τις ορδές των βαρβάρων, για να φτάσουν, από την Μ. Ασία στην, αποκαμωμένη από τους καταστροφικούς πολέμους, μητέρα Πατρίδα και όμως, το γλυκό χαμόγελο τους δεν χάθηκε από το πρόσωπό τους.
Στη φώτο μας, καθιστοί: Η αρχόντισσα, ναι, η αρχόντισσα, Δεληγιωργάκου Κατέρη με τον άρχοντα σύζυγό της, Δημήτρη Δεληγιωργάκο.
Όρθιες, από αριστερά: Η κόρη τους, Δεληγιωργάκου Θεοδώρα, το βαφτισιμιό τους, Πετρίδου Θεοδώρα και η κόρη τους Δεληγιωργάκου Φούλα.

Φώτο Νο 3. Μαθητές του Γυμνασίου αρωγοί στην προσπάθεια του Δήμου μας για δενδροφύτευση το 1953.
Ακόμα και οι μαθητές των μικρών τάξεων του Γυμνασίου μας έλαβαν μέρος στην τεράστια προσπάθεια της Δημοτικής μας αρχής να γεμίσει με δέντρα, τόσο, το χώρο της περιοχής του σταθμού του ΣΕΚ (σιδηρόδρομοι Ελληνικού Κράτους), όσο και κατά μήκος του ποταμού της Αρδασσας που κατέληγε στον Εορδαϊκό (Σουλού) ποταμό με τελικό προορισμό τη λίμνη της Βεγορίτιδας.
Το γιατί, η προσπάθεια αυτή, δεν φαίνεται σήμερα, είναι μια άλλη υπόθεση στην οποία συμμετείχαμε, λίγο πολύ, όλοι μας, κυρίως όμως τα μεγάλα μηχανήματα που προέβαιναν στον καθαρισμό του ποταμού.
Η προσπάθεια όμως, του Δήμου μας και των μαθητών, από τη μικρότερη μέχρι τη μεγαλύτερη τάξη και όλων των καθηγητών, ήταν αξιέπαινη και συγκινητική. Η Φώτο μας τα λέει όλα.
Στη φώτο μας, από αριστερά οι μικροί μαθητές: Ξανθόπουλος Παντελής (Μπεμπούλης), Κούσης Αντωνίου Κωστάκης, Κυδώνας Δημητράκης (Τακούλιας), Κωστόπουλος Σαββούλης, Παληός Μιχαλάκης του Ιωάννου και άλλοι μικρή μαθητές στο βάθος.

Φώτο Νο 4. Η πιάτσα των αγοραίων ΚΑΪΛΑΡΊΩΝ το 1936.
Ναι, φίλες και φίλοι, αυτό είναι το κέντρο και η πιάτσα των αγοραίων της Κωμόπολης των Καϊλαρίων, δηλαδή, της σημερινής Πτολεμαϊδος.
Τα αγοραία βρίσκονται παρκαρισμένα πάνω στο σημερινό δρόμο Βασιλέως Κωνσταντίνου και καλύπτουν πλήρως την είσοδο του δρόμου Νοσοκομείου.
Διακρίνουμε, αριστερά, το βιβλιοπωλείο του αείμνηστου, Ορφανίδη Ιωακείμ και δεξιά, τα γραφεία του αγροτικού συνεταιρισμού Καϊλαρίων, ενώ, η προ αυτών αλάνα, είναι η σημερινή πλατεία σε … όλο της το μεγαλείο..

Φώτο Νο 5. Το καπνό μεταφέρεται στις καπνοβιομηχανίες της χώρας.

Όπως αναφέραμε και άλλοτε, τα Καϊλάρια-Πτολεμαϊδα και γενικότερα η Επαρχία Εορδαίας, ήταν μία από τις μεγαλύτερες καπνοπαραγωγικές περιοχές της χώρας μας και η ποιότητα του καπνούς ήταν εφάμιλλος, ή και καλλίτερος αυτού της Καβάλας και της Ξάνθης.
Η εικόνα της φώτο μας, από μόνη της μας ενημερώνει για τα μέσα και τον τρόπο μεταφοράς του στον τελικό προορισμό του.
Στη φώτο μας, από αριστερά: Ο επιβλέπων της φόρτωσης, Αθανασιάδης Αλέκος, ο καπνέμπορος Χ; και ο οδηγός –μεταφορέας- Μητσάλης Κωνσταντίνος.


Σημειώσεις-Συμπληρώσεις-Διορθώσεις, σύνταξης:
Ευχαριστούμε θερμά τον καλό μας φίλο, Μητσάλη Νίκο-σχολή οδηγών αυτοκινήτων- για τις φωτογραφίες, Νο 4 και 5 και όχι μόνο, που μας παραχώρησε, για χρήση στα δημοσιεύματά μας.
Με ιδιαίτερη χαρά και ικανοποίηση, φίλες- φίλοι και όχι μόνο, σας ενημερώνουμε, πως, τη σελίδα μας και όχι μόνο, από σήμερα θα την βρίσκεται καθημερινά στο διαδίκτυο με τον κωδικό: Giorgoskaza.blogspot.com. Είναι μια προσπάθειά μας, κυρίως, για τους συμπολίτες μας που βρίσκονται μακριά, εντός και εκτός της χώρας μας. ή δεν μπορούν να εγγραφούν συνδρομητές της εφημερίδας, ΕΟΡΔΑΪΚΟΣ ΠΑΛΜΟΣ, που μας φιλοξενεί, αλλά και να επικοινωνείτε μαζί μας, τόσο για ενημέρωση, όσο και για να μας στέλνετε παλιές φωτογραφίες, δικές σας, ή, των προσφιλών σας προσώπων.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ στον ΕΟΡΔΑΪΚΟ ΠΑΛΜΟ, στο φύλλο 1201/ 13 Ιανουαρίου 2010, σελίδα 27, ημέρα Τετάρτη.