ΓΙΑ ΝΑ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΠΑΛΙΟΙ

ΚΑI ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΝΕΟΙ.

Γράφει ο Γιώργος Ι. Καζαντζής.

Giorgoskaza.blogspot.com.

Φώτο Νο 1. Αναμνήσεις του παρελθόντος από τις αλησμόνητες Πατρίδες…

Ο αείμνηστος συμπολίτης μας, Παναγιωτίδης Μιχ. Παναγιώτης, γεννήθηκε στη Νικομήδεια (σημερινή ονομασία Ada pazar) Μ. Ασίας το 1888, σε ηλικία 24 χρόνων, έλαβε το πτυχίο του Φαρμακοποιού, από το φαρμακευτικό τμήμα της Ιατρικής σχολής του Πανεπιστημίου της Κωνσταντινούπολης.
Το 1918 άνοιξε το πρώτο του Φαρμακείο στη γενέτειρά του τη Νικομήδεια. Από το φαρμακείο αυτό πέρασε και ο συμπολίτης μας από το Κουνούφ (το σημερινό Δροσερό), Μπαρμπα Χαράλαμπος Άψης, που υπηρετούσε στον Ελληνικό στρατό και συμμετείχε στην Μικρασιατική εκστρατεία και τον βασάνιζε, όπως και άλλους στρατιώτες μας, η συνεχής διάρροια, από την ποιότητα της τροφής.  
 Μετά την Μικρασιατική καταστροφή του 1922, ο Παναγιωτίδης Παναγιώτης, εγκατέλειψε το όλα τα υπάρχοντά του, με μοναδική εξαίρεση τα κλειδιά του φαρμακείου του, προφανώς, με την προσδοκία της σύντομης επιστροφής του στη γενέτειρά του Νικομήδεια, που όμως, γι αυτόν, αλλά και για όλους τους ξεριζωμένους Έλληνες της προσφυγιάς έμεινε σαν ένα όνειρο που θα καρτερούν, όσα χρόνια κι αν περάσουν, όπου και αν βρίσκονται, ποιος ξέρει, την πραγμάτωσή του…  Με τα κλειδιά στην τσέπη, καλός μας συμπατριώτης, έφτασε στην Αθήνα, όπου εγκαταστάθηκε στο Μαρούσι και το 1923 μετοίκησε στα Καϊλάρια (Πτολεμαϊδα), όπου και παρέμεινε μέχρι το τέλος της ζωής του το 1950.
Στη φώτο μας, ο αείμνηστος, Παναγιωτίδης χωρίς φέσι, με τρεις φεσομένους (το Τούρκικο φέσι στο κεφάλι τους) συμπατριώτες μας γιατρούς( ένας εξ αυτών ονομάζονταν, Ντοκτώρ  Κυριακός) στην είσοδο του πρώτου Φαρμακείου του, στη Νικομήδεια Μ. Ασίας, στις 10 Απριλίου 1919.

Φώτο Νο 2.Τελειόφοιτοι του 8τατάξιου Γυμνασίου Πτολεμαϊδος στη Ρόδο το 1957.

Την τελευταία τους, επταήμερη, Γυμνασιακή εκπαιδευτική εκδρομή, πραγματοποίησαν οι τελειόφοιτοι του Γυμνασίου Πτολεμαϊδος, στο λουλουδιασμένο νησί του Αιγαίου πελάγους, την πανέμορφη και ζηλευτή, Ρόδο μας, στις 20 Απριλίου 1957.
Πρέπει να σημειώσουμε, για να το θυμηθούν οι παλιοί και να το μάθουν οι νέοι, πως την εποχή εκείνη, η λέξη "Ξενοδοχείο" δεν υπήρχε, ήταν άγνωστη για τα λεξικά που κυκλοφορούσαν στην περιοχή μας και ως εκ τούτου, οι καλές μας Μανούλες, φρόντισαν να βάλουν στο ντορβά ή σε κανένα παλιό βαλιτσάκι,μαζί με διάφορα φαγώσιμα (δήθεν για το δρόμο) και καμιά κουβερτούλα για να.. ξαπλώσουν ,οι κανακάρισσες, η, οι κανακάρηδες τους, όταν …  κουράζονταν.
 Την πρώτη μέρα παρέμειναν στην Αθήνα και φιλοξενήθηκαν από τους συμμαθητές τους στις μεγάλες ευχάριστες αίθουσες του γυμνασίου τους, στο Κουκάκη και οι υπόλοιπες ημέρες, με την ίδια κουβερτούλα της Μαμάς, για στρώμα και σκέπασμα και η τσαντούλα ή το βαλιτσάκι για προσκέφαλο, στο γυμνάσιο του προορισμού τους, τη Ρόδο.
Και όμως, όπως μας ενημέρωσαν, τα σημερινά γεροντάκια που συμμετείχαν, πέρασαν πολύ ωραία, όπως άλλωστε, μαρτυρούν και οι πολλές τους αναμνηστικές φωτογραφίες που μας έδωσαν.
Στη φώτο μας, οι εκδρομείς, στην είσοδο του  “Μουσείου” της Ρόδου και γύρο από τον άγρυπνο φύλακά του, το Λέοντα, που το προστατεύει από τους… σημερινούς αρχαιοκάπηλους.
Στη φώτο μας, από αριστερά:
Σειρά 1η: Ο Κούσης Αντ. Κώστας, η προϊσταμένη του Μουσείου, ο Αγγελίδης Παντελής, ο Τσιρανίδης Τάσος, ο Σαββουλίδης Βασίλης, ο Χατζηεφραιμίδης Κώστας (Ντίνος), ο Καπλανίδης Στράτος, γονατιστός με τα γυαλιά μπροστά, ο Ναούμ Νίκος, η Χατζηκακίδου Κική, η Δημητριάδου Λίτσα, η Κτενίδου Ευδοκία, η Σιόλιου Νίκη, η Καραμήτρου Τασούλα, η Χάϊτα  Κωνσταντία, ο Τριανταφυλλίδης Νίκος (Κόλιας) και η Καντζάδου Αναστασία (Σούλα).
 Σειρά 2η: Η Αφέντογλου Νίκη, το κεφαλάκι της Παπαδοπούλου Κυριακής, ο Μαυρουδής Κώστας, η Βαφειάδου Σούλα η  Κιουρτσίδου Θοδώρα, η Τανίδου Σοφία,  ο Καζαντζής-Κεφαλίδης Πτολεμαίος, ο Κυριάκου Χρήστος, ο Μαυρικάκης Παρμενίων (Ιων), η Ιωακειμίδου Ανθούλα  και το μικρό κεφαλάκι  που αντιπροσωπεύει τον, Ακριτίδη Κώστα .

 Φώτο Νο 3. Ο Νεότερος ΑΡΗΣ Πτολεμαϊδος σε αναμνηστική φωτογραφία το 1969.

Η πλήρης ανανέωση του θρυλικού, μεταπολεμικού, Άρη του 1949, ολοκληρώθηκε σταδιακά με την αποχώρηση του τελευταίου των.. Μωϊκανών, του τερματοφύλακα, Βασίλη Ζεϊμπέκη, το 1967.
Η ομαλή αυτή συμπλήρωση των αποχωρούντων ποδοσφαιριστών του ΑΡΗ-λόγο ηλικίας, μεταγραφών και διάφορους  άλλους προσωπικούς λόγους- με ικανούς και ισάξιους, γιατί όχι και καλλίτερους, θα λέγαμε εμείς, συνέβαλε στη σταθερή του πορεία, ως πρωταγωνιστού της Β΄ Εθνικής κατηγορίας που αγωνίζονταν, αν τώρα δεν έφτασε στην ανώτερη κατηγορία-Α΄ Εθνική- αυτί είναι μια άλλη υπόθεση και οφείλονταν, όπως γράψαμε αρκετές φορές, σε εξωγενείς παράγοντες του ποδοσφαίρου της χώρας μας.    
Στη φώτο μας, η αρχική ενδεκάδα, λίγο πριν την έναρξη του αγώνα πρωταθλήματος Β΄ εθνικής κατηγορίας με την Καστοριά το 1969(;).
Σειρά 1η, ημικαθήμενοι: Κούσης Βαγγέλης, Φολτόπουλος Φώτης, Κωνσταντινίδης Στέφανος, Πουλασουχίδης Στέλιος και Κακανάς Ανέστης.
Σειρά 2η, όρθιοι: Τανίδης Γιώργος, Μανώλας Μιχάλης, Γεωργιάδης Παύλος (Λάκης), Μιχαηλίδης Γιώργος (Λέκκας) και Θεοδωρίδης Νίκος (Μπονίνας).

Φώτο Νο 4. Η Προσκοπική χορωδία στις γιορταστικές εκδηλώσεις της εργατικής πρωτομαγιάς το 1947.

 Ένα τμήμα της Προσκοπικής χορωδίας, ακολουθώντας την παράδοση, βρέθηκε στον τεράστιο χώρο της Αρδασσας, ΚΑΒΑΚΙΑ, συνεορτάζει την εργατική πρωτομαγιά.
Ίσως, Πολλοί φίλοι μας, βλέποντας τους αρκετούς στρατιώτες να αναρωτηθεί, από πότε ο στρατός άρχισε να συνεορτάζει την εργατική πρωτομαγιά;
Διευκρινίζουμε, πως την εμπόλεμη εκείνη εποχή (1947) τις μαζικές γιορταστικές εκδηλώσεις, όπως και τις μαθητικές εκδρομές εκτός της πόλης, προστάτευε πάντα ένα τμήμα ένοπλων στρατιωτών ή και οπλιτών των  ΜΑΥ ( Μονάδες Ασφαλείας Υπαίθρου).
Στη φώτο μας, από αριστερά:
Σειρά 1η, όρθιοι : Ο Στράτος Τσουκαλάς, ο Μιχάλης Τζιούφας, ο Νίκος Κοτζαμάνης, ο Κώστας Χρηστίδης, ο Βασίλης Μαρτινάκης, ο Θανάσης Παγκούτσος, ο Παναγιώτης Κοτζαγιώργης και ο Ξενοφών Χρηστίδης.
Σειρά 2η, καθιστοί : Φρουρός, ο συμπολίτης μας έφεδρος υπολοχαγός, δάσκαλος,  βοηθός Τοπικού Εφόρου Προσκόπων και μουσικοδιδάσκαλος της χορωδίας Προσκόπων, Στέφανος Χατζόπουλος, στρατιώτης και Αξιωματικός της φρουράς, ο Γιώργος Χατζηγιαννίδης, ο Θόδωρος Κυδώνας και πολλά παιδιά που βρέθηκαν για την πρωτομαγιά..

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ στον ΕΟΡΔΑΪΚΟ ΠΑΛΜΟ, στο φύλλο 1220 / 26 Μαΐου 2010, σελίδα 27, ημέρα Τετάρτη.

Νο 21 / 2010.