Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι. Νο 15 14 Απριλίου 2010

ΓΙΑ ΝΑ ΘΥΜΟΎΝΤΑΙ ΟΙ ΠΑΛΑΙΟΊ

ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΘΑΊΝΟΥΝ ΟΙ ΝΈΟΙ.

Γράφει ο Γιώργος Ι. Καζαντζής.

GIORGOSKAZA.BLOGSPOT.COM

Φώτο Νο 1. Το “μήλο” θα πέσει κάτω από τη “Μηλιά”…

Φίλες και φίλοι, η εμπειρία του θυμόσοφου λαού μας, κατέγραψε στα κατάστιχα της , πως, το μήλο θα πέσει, όταν ωρίμαση, κάτω από την μηλιά, όμως, συμβαίνει, αρκετές ποικιλίες, δέντρων να κρατούν τα μήλα μέχρι σήψης και όταν πλέον πέφτουν να .. διαλύονται.
Η ποικιλία “Μουσικό-χοροδιδάσκαλος, Γιώργος Πατρικίδης”, ήταν από τις καλλίτερες παραγωγικές ποικιλίες της κοινωνικής, καλλιτεχνικής και αθλητικής προσφοράς, της περιοχής μας. Έτσι, το μήλο, αφού ωρίμασε καλά πάνω στο δέντρο, έπεσε προς βρώση του λαού της πόλης μας, της περιοχής μας και όχι μόνο, με πολύ ποιο καλλίτερη γεύση, αυτής του γεννήτορα του- “΄Αμμές δε γ΄ έσσόμεθα πολλώ κάρρονες"-, καθιερώθηκε πανελλήνια, με την ονομασία, “ΒΑΛΕΝΤΙΝΙΟΣ” ποικιλία.
Πρόκειται, φίλες και φίλοι, για τον πρωτότοκο γιο του αείμνηστου, Γιώργου Πατρικίδη, το Βαλεντίνο που ακολουθώντας, από μικρός, τα χνάρια του πατέρα του, όχι μόνο τα καλλιτεχνικά, αλλά και της κοινωνικής προσφοράς, μόλις τελείωσε τις γυμνασιακές του σπουδές, το 1954 και υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία, ανέλαβε την ευθύνη συνέχισης της λειτουργίας της πατρικής Μουσικής σχολής.
 Στη φώτο μας του 1957, ο μουσικοδιδάσκαλος, Πατρικίδης Βαλεντίνος, στο μέσον των μαθητών του.
Σειρά 1η, από αριστερά, κάτω: Ο Σίκλης Ζήσης- από το Φούφα που μετοίκησε στον Καναδά-, η Αναγνώστου Γλύκα, η Βλαδενοπούλου Σοφούλα, η Λελέκη Βασιλικούλα, ο Νικολαΐδης Άκης και ο Πέκος Γιώργος.
Σειρά 2η: Ο Σημαιοφορίδης Γιάννης, ο Γεωργιάδης Παύλος (Λάκης), ο Αδαμίδης Γιορδάνης (Νάκος), ο μουσικοδιδάσκαλος, Πατρικίδης Βαλεντίνος, ο Πατρικίδης Φάνης, ο Λευκόπουλος Αλέκος, ο Βασιλειάδης Παναγιώτης (Μπαλάνος), ο Πέκος Νίκος και ο Ξανθόπουλος  Λάζαρος.
Σειρά 3η: Ο Σαββουλίδης Κώστας, ο Εφραιμίδης Μιχάλης, ο άγνωστός μας Στρατιώτης Χ;  ο Γιουβανάκος Γιώργος-με τη στολή του έφεδρου Αξιωματικού-, οι άγνωστοί μας ένστολοι- Αξιωματικός και οπλίτης Χ;, Χ;-, ο γνωστός μας–άγνωστος, ο Κούσης Θοδωρής με το βιολί του (καλλιτέχνης) και ο Τώνιας Μιχάλης (;).
Ο καλός μας φίλος,, Πέκος Γιώργος,- Πανεπιστημιακός Καθηγητής, στο σημείωμά του γράφει, η μουσική σχολή, Βαλεντίνου Πατρικίδη, διοργάνωνε τακτικές συναυλίες, κατά τη διάρκεια του χρόνου, με αποκορύφωνα αυτήν του τέλους της χρονιάς, που περιλάμβανε δύο μέρη, το μουσικό και το θεατρικό. Στόχος των εκδηλώσεων ήταν η συγκέντρωση χρημάτων που διαθέτονταν στο φιλόπτωχο ταμείο της πόλης, αλλά και σε κοινωφελή έργα, όπως, για την αποπεράτωση του Ιερού Ναού του Αη Γιάννη (πάνω Πτολεμαΐδα) και του νέου κτιρίου της Χωροφυλακής.
Η επιτυχία των εκδηλώσεων ήταν τέτοια, που αναγκάζονταν η Διεύθυνση, όχι μόνο να τις επαναλάβει στην πόλη μας, αλλά και να τις παρουσιάσει στις γειτονικές μας πόλεις.

Φώτο Νο 2. Μαθήτριες της Η΄τάξης σε ημερήσια εκδρομή στην Φλώρινα το 1951.

Την τελευταία τους ημερήσια Γυμνασιακή εκπαιδευτική εκδρομή πραγματοποίησαν, οι τελειόφοιτοι του 8τατάξιου Γυμνασίου Πτολεμαΐδας  το 1951, επισκεπτόμενοι τις γειτονικές μας πόλεις, Φλώρινα-Έδεσσα –Νάουσα και Βέροια.
Στη φώτο μας, από αριστερά, οι μαθήτριες σε αναμνηστική φωτογραφία, με τις καθηγήτριες και καθηγητές τους και φόντο το κτίριο της  Ακαδημίας Φλώρινας.
Σειρά 1η, καθιστές:  Η Ταξίδου Ζωγραφιά, η Τσαχτσίρα Γλυκερία (Γλύκα), η Σταματιάδου Αργυρό, η Κεφαλίδου Σόνια, η Κοινού Αναστασία και η εξαδέλφη της Γκίνου Αναστασία.
Σειρά 2η, όρθιοι: Η Μιχαηλίδου Άννα, ο καθηγητής της Παιδαγωγικής Ακαδημίας Φλώρινας, Βασιλάκης (;) που τις υποδέχτηκε, η φιλόλογος καθηγήτρια, Χατζηγάννη Ευδοξία, ο Γυμνασιάρχης-φιλόλογος, Κιουσόπουλος Ιωάννης, , η φυσικός καθηγήτρια, Τσελεπίδου Αθηνά, η Μηλοπούλου Αναστασία, η Πιπιλιάγκα Σού λα και πίσω της η, Τριανταφυλλίδου Σοφία, η Χατζηπαυλίδου Έλλη, η Ζεϊμπέκη Ελένη (Νίνα), η Ελευθεριάδου Δέσποινα (εις την Ποντιακή, Ποινή) και ο φιλόλογος καθηγητής, Κυρούδης.

Φώτο Νο 3. Μαθητές Γυμνασίου σε παρέλαση για την Επέτειο της Εθνικής μας Παλιγγενεσίας του 1821.

Η φώτο μας Νο 4 παρουσιάζει την άλλη όψη του νομίσματος, δηλαδή, την Πτολεμαΐδα του 1946 με
χαλικοστρωμένο τον κεντρικό δρόμο της 25ης Μαρτίου με τα δύο ανώμαλα χαντάκια που χρησίμευαν,
τόσο, ως συλλέκτες του νερού των βροχών, όσο και αυτών, των καφενείων, ζαχαροπλαστείων,
εστιατορίων κ.λ.π., όσο για τον βηματισμό των προς παρέλαση τμημάτων υπήρχαν δύο
"συγκροτήματα", η τοπική ορχήστρα του ΚΑΡΙΟΦ και αυτή του "ΚΙΟΥΜΠΟΥΡΑ" από το γειτονικό μας χωριό Εμπόριο.
Πρέπει να τονίσουμε όμως, πως, ή του Κιούμπουρα ήταν προτιμητέα, δεδομένου ότι, διέθετε περισσότερα όργανα, αλλά και... εμπειρίας των μελών της....
Στη φώτο μας, η ορχήστρα του "ΚΙΟΥΜΠΟΥΡΑ" ανοίγει την παρέλαση και τοποθετείται απέναντι από την εξέδρα των επισήμων, όπως γίνετε και σήμερα, για να κατευθύνει το βηματισμό όλων των τμημάτων και τα κατάφερνε περίφημα με τα ολοζώντανα εμβατήρια της, έστω και.. δίχως μικροφωνικές και μεγαφωνικές εγκαταστάσεις, η και.. γυμναστές.
Την ορχήστρα ακολουθεί η σημαία του Γυμνασίου, με σημαιοφόρο τον, Αμαραντίδη Παναγιώτη και παραστάτες στην πρώτη σειρά, από δεξιά, τον Αλέκο Αλεξάκης, με το κοντό πανταλονάκι, το Ραφαηλίδη Ιάκωβο από το Εμπόριο και στη δεύτερη σειρά, από δεξιά, το Γιώργο Τσουμή, το Γιάννη Παγκούτσο και τον Τάκη Παπάνα και ακολουθεί ο, Σταύρος Θεοφανίδης και οι μαθήτριες και μαθητές, των δύο μεγάλων τάξεων του 8τατάξιου Γυμνασίου μας..

Φώτο Νο 4. Φιλική-μαθητική παρέα στο Υδραγωγείο το 1957.

Μετά από το.. φόρτο των μαθημάτων επιβάλλεται και κάποια χαλάρωση, Έτσι, οι καλοί μας φίλοι, αντί να ασχοληθούν με …πετροπόλεμο, με τις σφεντόνες και να σπάσουν και μερικά τσάμια, προτίμησαν να ανέβουν στην κορυφή του ποιο ψηλού κτιρίου της πόλης, που δεν ήταν άλλο από το Υδραγωγείο, για να θαυμάσουν την υπέροχη ρυμοτομία της πόλης, τα χαμηλά και πανέμορφα σπιτάκια με τους μεγάλους καταπράσινους μπαξέδες (κήπους), τα γειτονικά χωριά και το αγέρωχο όρος Ασκιον, το κοινώς λεγόμενο Σινιάτσικο.  
Στη φώτο μας, από μπροστά: Ο Τσαλιγκόπουλος Γιώργος του Ηλία, ο Μαυρικάκης Παρμενίων (Ίων), ο Σαββουλίδης

Σημειώσεις-Συμπληρώσεις-Διορθώσεις σύνταξης.
Ευχαριστούμε τον καλό μας φίλο, Πέκο Γιώργο, Πανεπιστημιακό καθηγητή Θεσσαλονίκης, για τις φωτογραφίες που μας έστειλε και τις σημειώσεις του για την κάθε μία.

ΔΗΜΟΣΙΕΎΤΗΚΕ στον  ΕΟΡΔΑΪΚΟ ΠΑΛΜΌ, στο φύλλο 1214 / 14 Απριλίου 2010, σελίδα 27, ημέρα Τετάρτη.

Νο 15 / 2010.