ΓΙΑ ΝΑ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΠΑΛΙΟΙ
ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΝΈΟΙ
Γράφει ο Γιώργος Ι. Καζαντζής
Φώτο Νο 1. Μαθήτριες και μαθητές του 1ου Δημοτικού σε έρανο, για το φιλόπτωχο ταμείο, το 1957.
Οι μικροί μαθητές, της ΣΤ΄ τάξης του 1ου Δημοτικού σχολείο Πτολεμαϊδος, συμμετέχουν σε όλες τις εκδηλώσεις που έχουν κοινωνικό χαρακτήρα και αυτό βέβαια αφορούσε και τις δύο βαθμίδες της εκπαίδευσης (Δημοτικό και Γυμνάσιο) με στόχο, να συνηθίσουν οι μαθητές από την μικρή τους ηλικία στα κοινά και ιδιαίτερα στην προσφορά των συνανθρώπων τους που την έχουν ανάγκη.
Εθισμένοι από τις αρχές αυτές, οι μικροί μαθητές της φώτο μας , με ιδιαίτερη χαρά και ικανοποίηση έλαβαν μέρος στον έρανο για την ενίσχυση του φιλόπτωχου ταμείου της πόλης μας για την ανακούφιση των οικονομικώς αδυνάτων συμπατριωτών μας.
Στη φώτο μας, από αριστερά: Μάγγος Κωστάκης, Σαμαλτάνου Αντωνία, Πατσίκα Αννούλα, ο μικρός άγνωστός μας Χ; , Μουστάκα Μερούλα, Ξανθοπούλου Σοφούλα (Φίκα), Κασαμπαλίδης Λεωνίδας και Σαπαλίδης Γιαννάκης.
Καθιστοί μπροστά: Λευκόπουλος Αλέκος και Τσιλφίδης .
Φώτο Νο 2. Στρατιώτες του Ιππικού στην Αθήνα το 1935.
Στη φώτο μας: Ο
O συμπολίτης μας Λοχίας ιππικού, Καραγκιολίδης Θεμιστοκλής (ο γνωστός αθλητής μεγάλων αποστάσεων- ποδοσφαιριστής, με το παρατσούκλι Μουτουλής , όρθιος ανάμεσα στους δύο έφιππους συναδέλφους του, την πρωτοχρονιά του 1935.
Φώτο Νο 3. Μαθήτριες της 4ης τάξης, του πρακτικού τμήματος, Γυμνασίου της σχολικής περιόδου 1961-1962.
Παιδική ξενοιασιά (το μέλλον αόρατο), νεανική –μαθητική ευθυμία (ο μήνας έχει εννιά), ή, χαρακτηριστικό του ψυχικού τους μεγαλείου;;Όμως, όπως προκύπτει από τα 47 χρόνια που πέρασαν, ο αδηφάγος χρόνος, μπορεί να εξαφάνισε το
πρώτο και να αλλοίωσε το δεύτερο, αλλά, δεν κατάφερε, ούτε καν, να πλησιάσει το τρίτο και βασικότερο στοιχείο της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και το ψυχικό μεγαλείο, από τις οι καλές μας φίλες.
Στη φώτο μας, καθιστές, από αριστερά, οι: Κράπη Μαρία, Νικολαϊδου Αγλαϊτσα, Τριανταφυλλίδου Στέλλα, Λαζαρίδου Μαρίκα και Ζάκκα Μένη.
Όρθιες, από αριστερά, οι: Μιχαηλίδου Αννούλα, Κεφαλίδου Κούλα (Κυριακή), Σαμαλτάνου Αντωνία, Τσαλιγοπούλου Κούλα (Κυριακή), Φραγκουλίδου Έλλη και Χονδροματίδου Δέσποινα (και εις την Ποντιακή, Ποινή).
Φώτο Νο 4. Μια ωραία προσφυγική παρέα στην ταβέρνα του “μπαρμπασταύρου”το 1951.
Μια ευχάριστη παρέα μερακλήδων, του ποτηριού και του τραγουδιού, στο ταβερνάκι του γνωστού μας, “Μπαρμπασταύρο”, με τον γνωστό τραγουδιστή, Στελάκη-Βαγγελάκη.
Ο υπέροχος και ξεχωριστός καλλιτέχνης-τραγουδιστής, ήταν φιλοξενούμενος του φίλου του. Μαστοροπαντελή Λαζαρίδη (του Λαζ- Δημήτρ, όπως ήταν γνωστός στο ευρύ κοινό της πόλης).
Έτσι, μεταξύ ποτηριού και τραγουδιού, δόθηκε η ευκαιρία στην παρέα να θυμηθεί τα παλιά, από τις αξέχαστες Πατρίδες και να οραματιστεί το μέλλον των παιδιών τους.
Στη φώτο μας, από αριστερά, οι: Ρακιντζόγλου, από τη Λακιά, Φραγκουλίδης Απόστολος (Πότος), Λαζαρίδης Παντελής και Στελάκης-Βαγγελάκης.
Η πληροφορία ότι, ο Στελάκης-Βαγγελάκης βρίσκεται στο Μπαρμπασταύρο διαδόθηκε γρήγορα και το μαγαζί κατακλύσθηκε από πολλούς θαυμαστές του, κάτι που ικανοποίησε τον καταστηματάρχη. Δεν μάθαμε όμως, αν, η παρέα, την έβγαλε.. δωρεάν (τράκα), λόγω της προσφοράς της.
Φώτο Νο 5. Δύο βασικά στελέχη του αναϊδρυθέντος Προσκοπισμού στην Πτολεμαϊδα το 1947.
Δυο καλοί φίλοι, δυο συμμαθητές στο Γυμνάσιο, δυο αδελφοί Πρόσκοποι, δυο σημαντικά ιδρυτικά στελέχη του τοπικού Προσκοπισμού με αξιόλογη προσφορά για την εξάπλωση της Προσκοπικής ιδέας στην περιοχή μας.
Στη φώτο μας, από αριστερά: Ο Κώστας Κεφαλίδης-Καζαντζής, ενωμοτάρχης της ενωμοτίας του Φοίνικα και ο Βασίλης Μαρτινάκης –Αρχηγός Λυκόπουλων (με τον τίτλο της ιεραρχίας των Λυκόπουλων, “ΜΠΑΛΟΥ”).
Σημειώσεις-συμπληρώσεις- διορθώσεις-σύνταξης.
Στο προηγούμενο δημοσίευμά μας (16-1-2008), στη φώτο Νο 1, δεν πρόκειται για τον άγνωστό μας Χ, αλλά για τον καλό μας φίλο, Βουνοτρυπίδη Γιάννη της Γεωπονικής Σχολής. Ζητάμε συγνώμη από το φίλο Γιάννη.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ στον ΕΟΡΔΑΪΚΟ ΠΑΛΜΟ, στο φύλλο 1099 / 23 Ιανουαρίου 2008, σελίδα 27, ημέρα Τετάρτη
Νο 4 / 2008.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου