Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι, Νο 3/ 17-1-2007.

ΓΙΑ ΝΑ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΠΑΛΑΙΟΙ

ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΝΕΟΙ.

Γράφει ο Γιώργος Ι. Καζαντζής.

Φώτο Νο 1. 1η και 2η τάξη του ημιγυμνάσιου Καϊλαρίων το 1937.Μαθήτριες και μαθητές της, Α΄και Β΄τάξης, του ημιγυμνάσιου Καϊλαρίων (Πτολεμαϊδας) με τους καθηγητές τους, σε αναμνηστική φωτογραφία το 1937, στην είσοδο του σχολείο(παλιό γυμνάσιο).

Διευκρινίζεται, πως, το ημιγυμνάσιο Καϊλαρίων είχε μόνο δύο τάξεις, έτσι, οι απόφοιτοί του, για να συνεχίσουν τις σπουδές τους έπρεπε να πάνε στην Κοζάνη , ή το Τσοτύλι που διέθεταν πλήρη γυμνασιακή εκπαίδευση, ήτοι, οκτώ τάξεις. Πολλοί Καϊλαριώτες προτιμούσαν το Τσοτύλι, που φημίζονταν για την καλή του εκπαίδευση, χωρίς να υποβαθμίζεται και ο παράγων, έλξη, από τη διάθεση πλήρες οικοτροφείο για τους φοιτητές του, δεδομένης, μάλιστα, και της οικονομικής κατάστασης των προσφύγων στα πρώτα χρόνια εγκατάστασής τους στην περιοχή. Αν λάβουμε υπόψη μας την έφεση των προσφύγων και ιδιαίτερα των Ποντίων, για τα γράμματα, αντιλαμβάνεται ο καθένας μας την μεγάλη εκπαιδευτική έλλειψη της πόλης και την απογοήτευση των προσφύγων.Το ημιγυμνάσιο Καϊλαρίων άρχισε τη λειτουργία του το 1925 με 1926 με την κατασκευή του γυμνασιακού κτιρίου (το παλιό γυμνάσιό μας) και λειτούργησε μέχρι το 1938(;), οπότε και προήχθη σε 8τατάξιο γυμνάσιο. Τα δύο άκρα της 1ης σειράς, στη φώτο μας, από αριστερά, κατέχουν οι μουσικόφιλοι μαθητές, Μαλακόζης Ζαφείρης (σάλπιγγα), Τσιτιρίδης Γιώργος από Αρδασσα (τύμπανο), Παυλίδης Γιούρας από Ανατολικό (τύμπανο) και Λευκόπουλος Βαγγέλης (σάλπιγγα)

Σειρά 1η, από αριστερά: Οι κ.κ. καθηγητές, Παναγιωτόπουλος (Γυμναστής), Αθανασιάδης Ηλίας-φιλόλογος-, Σπύρου Δημήτριος- Διευθυντής-Μαθηματικός (από τη Σιάτιστα) και Λυκίδης (φιλόλογος).

Σειρά 2η, οι μαθήτριες: Παγκούτσου Μαρία, Ιωαννίδου Ρεοζίλη, Μηλοπούλου Χαρίκλεια (Αρδασσα), Ακριτίδου Χρυσούλα, Αθανασιάδου Σοφία, Κουρτίδου Ιφιγένεια Αδαμοπούλου Ευαγγελία, Χατζησάββα Βασιλική, Κούρου Τζένη, Παναγιωτίδου Άννα, Μουρατίδου Ελπίδα, Λαζαρίδου Ελισάβετ (Έλη), Ηλιάδου Κλεοπάτρα, Τρεμούλη Κωνσταντία, Παπαδοπούλου Ζωή, Γιουρέλη Μαρίτσα, Δασκαλοπούλου Μαρίκα και Παντελείου Μάρω.

Σειρά 3η, από αριστερά: Οι μαθητές σε διασπορά, Τριανταφύλλου Μιλτιάδης, Ρωσίδης Χρυσός, Κυριακίδης Γιώργος (Μαυροπηγή), Χατζηευστρατίου Στάθης, Τσεμπερλίδης Στέφανος, Τσότσος Πέτρος και Πιπιλιάγκας Κώστας.

Φώτο Νο 2. Φιλική παρέα, από την κάτω Πτολεμαϊδα (περιοχή παλιοπάζαρου) σε αναμνηστική φωτογραφία στο στούντιο “Φώτο ΡΟΔΑΚΗ” το 1959.

Στη φώτο μας, όρθιοι, από αριστερά: Ο Χάνογλου Γιάννης, ο Καψίδης Κώστας και ο Κουτσουπάκης Βασίλης. Στο μέσον, καθιστές.

Η Ψωμιάδου Ουρανία , η άγνωστή μας Χ; και
η Ψωμιάδου Νόπη και μπροστά η άγνωστη Χ;...τσιγγάνα.

Φώτο Νο 3. Δυο παιδικοί φίλοι από την Μικρά Ασία.

Δυο πρόσφυγες, δυο πατριωτάκια, δυο παιδικοί φίλοι και ξαδελφάκια από τη Μικρά Ασία, με συντροφιά το ποτηράκι της λησμονιάς, προσπαθούν να ξεφύγουν από την σκληρή πραγματικότητα της καθημερινότητας .

Με τη σκέψη τους ταξιδεύουν στις αλησμόνητες πατρίδες των παιδικών τους χρόνων…. Πρόκειται για δύο εξαίρετους συμπατριώτες μας, τον γνωστό στην κοινωνία μας εμποροράπτη (επί της 25ης Μαρτίου και δίπλα από το εστιατόριο Τσαχουρίδη), Κλεάνθη Ασλανίδη και τον υπέροχο μηχανοτεχνίτη Παντελή Λαζαρίδη(γνωστό, ως, Λαζ-Δημήτρ, επί της σημερινής οδού Νοσοκομείου).

Φώτο Νο 4. Η σχολή χορού του Γιώργου Πατρικίδη το 1935-6.

Όχι, όχι, φίλες και φίλοι, η επίσκεψη του Γιάννη Σιόλιου στη σχολή χορού του Γιώργου Πατρικίδη δεν είχε σκοπό τη μάθηση χορού η και κανενός μουσικού οργάνου για τον ίδιο, η, τον μικρό ανιψιό του, Στέλιο Σιόλιου του Δημητρίου ( στο μέσον), αλλά, ήταν μια από τις συνηθισμένες καθημερινές, σχεδόν, συναντήσεις των δύο αδελφικών φίλων. Δεν γνωρίζουμε αν η δύναμη της υπερβολικής φιλίας , μεταξύ των δύο ανδρών, σκηνοθέτησε αυτό το υπέροχο πλάνο της φωτογραφίας μας, η, ήταν τυχαίο. Γνωρίζουμε όμως, πως, η φιλία, του γηγενή Βλατσιώτη, Γιάννη Σιόλιου και του Πόντιου πρόσφυγα, Γιώργου Πατρικίδη, κράτησε μέχρι το τέλος της ζωής τους. Να υπενθυμίσουμε στους παλιούς, αλλά και να το μάθουν οι νέοι, πως, το χοροδιδασκαλείο και η μουσική σχολή του Γιώργου Πατρικίδη, βρίσκονταν στον κεντρική οδό (σημερινή 25ης Μαρτίου) δίπλα από το παλιό φαρμακείο “ΠΑΝΑΓΙΩΤΙΔΗ” (όπου, σήμερα, το Β΄ κατάστημα της Εθνικής Τράπεζας, σε οίκημα που τον παραχώρησε ο αείμνηστος φαρμακοποιός Παναγιωτίδης Παναγιώτης για χρήση ως χορευτικό κέντρο-χοροδιδασκαλείο και για άλλου είδους εκδηλώσεις.
Σημείωση σύνταξης: Παράκλησή μας, προς τις φίλες και φίλους, να μας στείλουν ότι φωτογραφίες έχουν και σε όποια κατάσταση και βρίσκονται, τόσο της προσφυγιάς, όσο και νεότερες και να είναι βέβαιοι, πως, όχι μόνο θα τις επιστρέψουμε, αλλά, θα λάβουν και μία, ή, όσες θέλουν μεγαλύτερη και φρεσκαρισμένη με τυπωμένα τα στοιχεία του δημοσιεύματός μας. Επίσης, όταν γνωρίζετε πρόσωπα που εμείς παρουσιάζουμε ως άγνωστα, η και λαθεμένα, να μας ενημερώνετε για το λάθος μας, για την ενημέρωση του αρχείου μας.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ στον ΕΟΡΔΑΪΚΟ ΠΑΛΜΟ, στο φύλλο 1046 / 17 Ιανουαρίου 2007, σελίδα 27, ημέρα Τετάρτη.