Για να θυμούνται οι παλιοί και μα μαθαίνουν οι νέοι. Νο 9 / 24-02-2010

ΓΙΑ ΝΑ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΠΑΛΙΟΙ

ΚΑI ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΝΕΟΙ.

Γράφει ο Γιώργος Ι. Καζαντζής.

  Φώτο 1. Μια ντουζίνα γειτονόπουλα στο καροποιείο του “Μπατακλή” το 1959.

Αυτά τα τόσο σεμνά και ήσυχα 14τετράχονα παιδιά, της περιοχής του “Παλιοπάζαρου”, των κάτω Καϊλαρίων (Πτολεμαΐδος), που με τόση ηρεμία παρακολουθούν το φωτογραφικό φακό, αλήθεια, ποιος δε θα τα ζήλευε;  Αν μπορούσαμε να ρωτήσουμε τον καροποιό, Δαβίτη Θόδωρο, για την τεράστια βοήθειά που του προσέφεραν στη δουλειά του, όταν, στο φόρτο εργασίας του, διαπίστωνε, πως, του λείπει ένας καροτροχό, που πριν λίγο, τον δούλευε και ξαφνικά τον… έχανε, ή ακόμα κάποιο στεφάνι του τροχού που το ετοίμαζε  και ξαφνικά δεν το έβρισκε, όμως, χάρις στα “αγγελούδια” αυτά, που αλώνιζαν την περιοχή του παλιοπάζαρου … ψάχνοντας, την επόμενη μέρα το πρωί, βρίσκονταν στη .. θέση τους, αλλά και σε πολλές άλλες.. εργασίες του.              
Αναφέραμε, φίλες και φίλοι, την περιοχή “παλιοπάζαρο” και για να υπενθυμίσουμε τους παλιούς, αλλά και για να το μάθουν οι νέοι, αναφερόμαστε, στο τμήμα των κάτω Καϊλαρίων, που περικλείεται, από τη διασταύρωση των δρόμων, Βασιλέως Γεωργίου (σήμερα, Παυλίδη-Αδαμοπούλου) - Αργυρούπολης – Γυμναστηρίου (σήμερα, Ανανία Νικολαϊδη), τμήμα της επιβατών και Βορείου Ηπείρου που συναντά την Βασιλέως Γεωργίου.
Η ονομασία, παλιοπάζαρο, προέκυψε από το χώρο τέλεσης του εβδομαδιαίου παζαριού (αγορά) που γίνονταν στην περιοχή και ποιο συγκεκριμένα στο δρόμο Ανδριανούπολης και όχι μόνο, τόσο κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας, όσο και μετά την απελευθέρωση των Καϊλαρίων και για αρκετά χρόνια.    
Ο χώρος, που τραβήχτηκε η φωτογραφία δεν είναι άλλος από αυτόν του σημερινού πάρκου, Ι. Χρηστίδη, όπου, οι τσοπαναραίοι (βοσκοί) συγκέντρωναν, για βοσκή, τα μεγάλα τετράποδα ζώα (Βουβάλια-αγελάδες και βόδια), των κάτω Καϊλαρίων-Πτολεμαϊδος και από τα οδηγούσαν στα τσαΐρια (λιβάδια), που αφθονούσαν την εποχή εκείνη στην περιοχή του... “κόρταμπας”, μια τοποθεσία που ηχεί ακόμα ευχάριστη, θα λέγαμε, στα παιδικά μας αυτιά.
Στη φώτο μας, από αριστερά, η φιλική ομάδα των 11 (μια ποδοσφαιρική ομάδα) έξω από το καροποιείο-ξυλουργείου του σεβαστού τους, Θοδωρή Δαβίτη, με φόντο το μπακάλικο του, Στέφανου Κουρτίδη και τα σπίτια των, Παπαδόπουλου, Πουλασουχίδη και στη γωνία του Απόστολου Πολυζάκη.
Σειρά 1η, κάτω: Ο Τακίδης Γιώργος, ο Παναγιωτίδης Γρηγόρης, ο Πουλασουχίδης Παύλος, ο Δούκας Γιώργος και ο Βλαχάδης Αχιλλέας.
Σειρά 2η, πάνω: Ο Πουλασουχίδης Κυριάκος, ο Παπαδόπουλος Αντώνης, ο Τακίδης Χαράλαμπος, ή Μπάμπης, ή ψηλίκας, ο Καραγιάννης Χρήστος (Γκέλες), ο Καραγιαννάκης Γιάννης (Κατσάρας) και ο ντροπαλός Στάμκος Νίκος με την πλάτη στο φακό.

Φώτο Νο 2. Στις μαθητικές κατασκηνώσεις  της Κρυόβρυσης το 1950.

Ήταν οι πρώτες μεταπολεμικές δημόσιες κατασκηνώσεις, αν θυμόμαστε καλά, στην περιοχή μας που οργανώθηκαν από την στοιχειώδη εκπαίδευση, για τα παιδιά των δημοτικών σχολείων Εορδαίας, με μεγάλη συμμετοχή των μικρών μαθητών μας.
Ο βασικό στόχος των κατασκηνώσεων αυτών ήταν, τόσο, ψυχαγωγικός , όσο και εκπαιδευτικός, δεδομένου ότι, κατά τη διάρκεια του πολέμου 1940-1949, οι εθνικές ανάγκες δημιούργησαν μεγάλα κενά στην όλη εκπαίδευση, τόσο, σε έμψυχο διδακτικό προσωπικό, όσο και σε ελλείψεις αιθουσών διδασκαλίας και όχι μόνο…
Εδώ πρέπει να τονίσουμε, ναι και υποχρεούμαστε να εξάρουμε, την αγάπη και το ενδιαφέρον των δασκάλων της εποχής, που στο ψυχικό τους  λεξικό δεν υπήρχαν οι λέξεις, άδεια, Σαββατοκύριακο, προκαθορισμένο ωράριο εργασίας, ή, ότι άλλο είχε σχέση με την προσωπική τους ευδαιμονία, παρά μόνο, το καθήκον και οι υποχρεώσεις προς τη νεολαία μας.
Ας είναι καλά εκεί που βρίσκεται ο καθένας τους, εμείς οι μαθητές τους, τους ΕΥΓΝΩΜΟΝΟΥΜΕ από Καρδίας.
 Με αυτό δεν θέλουμε να πούμε, πως και σήμερα δεν υπάρχουν εκπαιδευτικοί που εμφορούνται από τα ίδια ένστικτα και τις ίδιες αρχές, όμως, το άνοιγμα της ψαλίδας δεν είναι …συγκρίσιμο.
 Έτσι, οι καλοί μας μικροί φίλοι, γειτονόπουλα της περιοχής Κυδώνα, κάθονται στα σκαλοπάτια του εστιατορίου-εντευκτηρίου, περιμένοντας , προφανώς, το σύνθημα για το φαγητό ή το.. εντευκτήριο.
Στη φώτο μας. Από αριστερά:
Σειρά 1η, κάτω: Ο Τάκος Στελάκης και ο Γάκης Κωστάκης.
Σειρά 2η, πάνω: Ο Σμυρλής Δημητράκης, ο Αλεξανδρίδης Μεταξάς, ο Μαλακάκης Σαράντης (Μπουλούκος) και ο Δαλαμάρας Γιωργάκης.

Φώτο Νο 3. Πρόσκοποι-Λυκόπουλα και η ηγεσία τους στα στρατιωτικά φυλάκια της οροσειράς  Βίτσι το 1948.

Την εμπόλεμη περιοχή του Βίτσι επισκέφθηκε η ηγεσία και ένα σύστημα των Προσκόπων – Λυκόπουλων Πτολεμαϊδος με  για την συμπαράσταση των αγωνιστών της ακεραιότητας των συνόρων της χώρας μας και της Δημοκρατικής της δομής.
Στους αγωνιστές αξιωματικούς και οπλίτες του φυλακίου διένειμαν διάφορα χρήσιμα δώρα και τους ψυχαγώγησαν με διάφορα σκετς, ενώ στον επικεφαλή της δύναμης παρέδωσαν μια τεράστια σημαία που να δηλώνει το άβατων της Ελληνικής επικράτειας.
Στη φώτο μας και στο μέσον της κορυφής διακρίνουμε, τον Τοπικό Έφορο Προσκόπων, Γιάννη Παληό και τον επικεφαλή της δύναμης Αξιωματικό και στρατιώτες που υποδέχθηκαν και ευχαρίστησαν με ιδιαίτερη χαρά τους μελλοντικούς αντικαταστάτες τους στη διαφύλαξη των συνόρων μας.
Ακόμα διακρίνουμε, τα λυκόπουλα, Κωστάκη Σιόλιο με το οικόσημο της αγέλης του, Νίκο Αδαμόπουλο, Μιλτιάδη Δάλλα, Λάκη Παληό, Τάκη Κυδώνα, τα αδέλφια, Γιάννη και Νίκο Τσουχνικά,  Σαραντάκο Μαλακάκη, τους αδελφούς Μιχάλη και Κώστα Κωνσταντούλα, Σάββα Κωστόπουλο, Δημήτρη Λαζαρίδη, Μάκη Τσικρίκη, Γιάννη Λιάμη, Σάκη Αυλογιάρη, Γιώργο Αγγελίδη, τους αδελφούς,  Βασίλη και Δημήτρη Παναγιωτίδη, Κώστα Εμμανουηλίδη, Κώστα Κούση, Στέλιο Περάκη, Γιωργάκη Ανδρονικίδη, Ιων Μαυρικάκη, τους αδελφούς Γιάννη και Χρήστο Στεργίου, Βασίλη Ρόδιο, Πτολεμαίο Κεφαλίδη, Κώστα Χατζηεφραιμίδη, Δημήτρη Λαζαρίδη, Σάββα Λαζαρίδη, Ηλία Μάρη, και Γιώργο Χαλαϊδόπουλο .
Ακόμα διακρίνουμε, τους αρχηγούς Προσκόπων, Κυδώνα Ζήνων, Τσαμαντάνη Γιώργο και Παπάνα Αχιλλέα και τους Προσκόπους, Βασίλη Ζεϊμπέκη, Σπύρο Νικολαϊδη, Τάκη Γρηγοριάδη, Μιχάλη Πούγγουρα, Τάκη Γραμματικό και πολλούς άλλους που ο αδυσώπητος χρόνος μας στέρησε την αναγνώρισή τους.

Φώτο Νο 4. Στη λέσχη Προσκόπων-γωνιά Λυκόπουλων το 1949.

Στον προσκοπισμό πάντα βρίσκεις να κάνεις κάτι που θα είναι ωφέλιμο, όχι μόνο για τον εαυτό σου, αλλά και για την κοινωνία, τον συνάνθρωπό σου και τον αδελφό σου Πρόσκοπο.
Στη φώτο μας, από αριστερά, το Λυκόπουλο, Μιχάλης Κωνσταντούλας, κάτι βρήκε στη μικρή , αλλά, επίλεκτη βιβλιοθήκη της λέσχης Λυκόπουλων και το.. απολαμβάνει, το ίδιο κάνει, αλλά με ποιο σοβαρό ύφος και ο υπαρχηγός Προσκόπων, Δαμιανός Καρυπίδης, ενώ ο Ακέλας = αρχηγός στην ιεραρχία των λυκόπουλων, ο γράφων, Γιώργος Καζαντζής , ετοιμάζει το εκπαιδευτικό πρόγραμμα για το μήνα Σεπτέμβριο και ο Σπύρος Νικολαϊδης, βρήκε κάτι το ενδιαφέρον στα μέτρα του (καμιά μηχανή) και το απορροφά.

Σημειώσεις-Συμπληρώσεις-Διορθώσεις , σύνταξης.
Με ιδιαίτερη χαρά και ικανοποίηση, φίλες- φίλοι και όχι μόνο, σας ενημερώνουμε, πως, τη σελίδα μας
και όχι μόνο, θα την βρίσκετε καθημερινά στο διαδίκτυο με τον κωδικό: Giorgoskaza.blogspot.com.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ, στον ΕΟΡΔΑΪΚΟ ΠΑΛΜΟ, στο φύλλο 1207 / 24 Φεβρουαρίου 2010, σελίδα 27, ημέρα Τετάρτη.