Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι. Νο 26 / 30 Ιουνίου 2010.

ΓΙΑ ΝΑ ΘΥΜΟΎΝΤΑΙ ΟΙ ΠΑΛΙΟΊ

ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΘΑΊΝΟΥΝ ΟΙ ΝΈΟΙ.

Γράφει ο Γιώργος Ι. Καζαντζής.

Giorgoskaza.blogspot.com.

Φώτο Νο 1. Η .. χορωδία των τελειοφοίτων του Γυμνασίου και ο προορισμός της το 1957.

Τέλος του χρόνου 1957, φίλες και φίλοι και στο στρατόπεδο των τελειόφοιτων του Γυμνασίου άρχισε να συζητείται το θέμα της τελευταίας εβδομαδιαίας εκδρομής τους, πέρα των γνωστών συνόρων της Μακεδονίας μας.
Επιθυμία όλων ήταν, στην τελευταία αυτή εκδρομή να συμμετάσχει το σύνολο των μαθητριών και μαθητών, όμως, από τις συζητήσεις και τα ερωτήματα προέκυψε, πως, ένας μικρός αριθμός, μαθητριών και μαθητών, δήλωσαν δεν μπορούν να συμμετάσχουν προβάλλοντας διάφορους τυπικούς αδικαιολόγητους λόγους, που προβλημάτισαν την “επιτροπή” και άρχισαν διακριτικά να τους ερευνούν, όπου, διαπίστωσαν την οικονομική αδυναμία των συμμαθητών να συμμετάσχουν.
Έτσι, μια ομάδα αλτουιστρών, μαθητριών και μαθητών, σοφίστηκε τη λύση, “δια της εις άτοπον απαγωγής”, με τα  Χριστουγεννιάτικα κάλαντα του 1957. Έτσι, τα έσοδα πήγαν καλά και η εκδρομή με το σύνολο, σχεδόν, των μαθητριών και μαθητών,  πραγματοποιήθηκε με επιτυχία.
Στη φώτο μας, η ομάδα της… χορωδίας των τελειόφοιτων σε αναμνηστική φωτογραφία, με τους: Θεοφανίδη Αιμίλιο,  Αργυρόπουλο Δημήτρη (Τάκη) με τη διαπασών στο χέρι, όχι, στο στόμα, να δίνει τον τόνο στην ….  ορχήστρα για την Χριστουγεννιάτικη ψαλμωδία, Καλανταρίδη, Στεργίου Χρήστο, Λιάμη Γιάννη, Τσικρίκη Θωμά (Μάκη), Λαζαρίδη Δημήτρη (Τάκη), Ιακωβίδη Γιάννη, Βασιλειάδη Παναγιώτη (Μπαλάνο) με το ακορντεόν του που δεν διακρίνεται.
Διακρίνουμε και τις μαθήτριες, Γάκη Νοεμία, Λιάτση Δέσποινα,, Μπογδάνη Μαρία, Κοτρίδου Νίκη, Καπασακάλη Ανθή (Ανθούλα) και Αλχαζίδου Μαρία (; Σούλη).
Στον αγώνα αυτό συστρατεύθηκε και ο μικρός σπεσιαλίστας ακορντεονίστας της 3ης τάξης,  Γιώργος Πέκος, για να συνδράμει την αξιέπαινη αλτρουιστική πράξη των μεγαλύτερων μαθητών και δίπλα του, με το ακορντεόν, ο Σημαιοφορίδης Γιάννης και αργότερα ο δημιουργός του πρώτου, πάλαι ποτέ, μεγαλύτερου οικογενειακού κέντρου διασκέδασης της πόλης μας, το “ΑΛΣΟΣ”.

Φώτο Νο 2. Εγκαίνια Μνημείου πεσόντων ανδρών της Χωροφυλακής το 1953. 

 Το εικονιζόμενο λιτό μνημείο, προς τιμή των ηρωικών πεσόντων ανδρών της Χωροφυλακής στους αγώνες του Έθνους και ιδιαίτερα, θα λέγαμε, κατά τη διάρκεια της Κομμουνιστικής ανταρσίας 1946-1949, εγκαινιάσθηκε στην πόλη μας, επί Δημαρχίας του αείμνηστου, Βασίλη Χατζηευστρατίου και Διοικητή της υποδιεύθυνσης Χωροφυλακής Εορδαίας, αείμνηστου, Σταματόπουλου Δημήτρη (;) το 1953 στο χώρο του παλιού πάρκου.
Στην τελετή των εγκαινίων παρέστησαν, ο Διοικητής της ανωτέρας Διοίκησης Χωροφυλακής Βορειοδυτικής Μακεδονίας, οι  Βουλευτές του Νομού μας, οι Νομάρχες, Κοζάνης, Φλώρινας και Καστοριάς, σύσσωμο το Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης, οι λοιπές πολιτικές, στρατιωτικές αρχές του Νομού και πολύ συμπολίτες μας.
Τιμές απέδωσε τμήμα της Χωροφυλακής και η μουσική μπάντα του Β΄ σώματος Στρατού, ενώ, ομάδα οπλιτών της Χωροφυλακής τους αποχαιρέτησε με τους κεκανονισμένους πυροβολισμούς.
Πρέπει να σημειώσουμε, πως, όλα τα αναγραφόμενα πρόσωπα ήταν θύματα της περίοδο 1946-1949.
Απέναντι διακρίνονται, το διώροφο σπίτι του Μιχαηλίδη με τη λανάρα, ο σημερινός δρόμος Αγίας Τριάδος και δεξιά του το σπίτι του εστιάτορα Μπαρμπασταύρου Αγγελίδη και αριστερά ο δρόμος Διαδόχου  Παύλου.

 Φώτο Νο 3. Φιλική-γειτονική παρέα εμπόρων σε.. ξεκούραση το 1955.

“Η πολύ δουλειά τρώει τον αφέντη”, λέει ο θυμόσοφος λαός μας και αυτό το γνωρίζουν οι καλοί μας φίλοι, γι αυτό και κάθε τόσο θέτουν τον εαυτό τους σε.. αγρανάπαυση αφήνοντας έτσι τη δημιουργία σειράς, δεν καταφέραμε μάθουμε, αν εφάρμοζαν τη σειρά προτεραιότητας με αριθμούς που έπερναν οι πελάτες, από τα αυτόματα μηχανήματα των μαγαζιών τους, όπως γίνεται σήμερα με τις τράπεζες, η, κάθονταν στην είσοδο του καφενείου και την παρακολουθούσαν εκ του μακρόθεν. Όπως όμως και αν γίνονταν ο καφετζής εισέπραττε το λογαριασμό από τα καφεδάκια, όπως δείχνει το ..  διπλανό τραπεζάκι με τα κενά.
Στη φώτο μας, οι καλοί μας φίλοι, από αριστερά:
Σειρά 1η, καθιστοί στο.. δάπεδο:  Ο μικρός σερβιτόρος του καφενείου Κεφαλίδη, .Ξενοφών Χ; από τη Λευκάδα, και ο Στέργιος Βαβούρας.
Σειρά 2η, πάνω, καθιστοί σε ..καρέκλες: Μιχαγιάννης, Καρκαντώνης Αντώνης, Αλεξανδρίδης Γιώργος και Βαβούρας Χρηστάκης.
Όπως πληροφορηθήκαμε, τα δύο ρεμπούπλικα που φορούν οι αδελφοί Βαβούρα, ανήκουν τους, Καραντώνη και Αλεξανδρίδη και η διάθεσή τους, στα παιδιά, έγινε σκόπιμα, από τους έμπειρους εμπόρους, για να μη θεωρηθούν ως τεκμήρια, από την καραδοκούσα εφορία, με όλες τις φορολογικές συνέπειές των που προκύπτουν (οι βίλες, τα κότερα και τα εξοχικά, δεν είχαν κάνει ακόμα την εμφάνισή τους).
Όχι, όχι, φίλες και φίλοι, πρόκειται για εξαίρετους συμπολίτες μας εμπόρους που προσέφεραν στην πόλη ότι ήταν δυνατό.  

Φώτο Νο 4. Παιδική-φιλική παρέα, σε αναμνηστική φώτο το 1947.

Τέσσερις αδελφοί πρόσκοποι και ένας καλός φίλος σε μαθητική εκδρομή στα καβάκια της Αρδασσας στις 12 Ιουνίου 1947.
Μια δυνατή φιλία που μόνο ο  φθονερός και αδηφάγος χάρος κατάφερε να τη διαλύσει αφήνοντάς την, σήμερα, μόνο σε δύο.
Στη φώτο μας, καθιστός, ο Αδαμόπουλος Νίκος (παρόν εις Η.Π.Α.) και όρθιοι από αριστερά, Τσαχουρίδης Αλέκος (Τόρος)- Τσουκάκης Δημήτρης (Τάκης)- Αδαμόπουλος Ηρακλής, (απόντες) και ο γράφων, Καζαντζής Γιώργος (παρόν ενταύθα).
Ας είναι ελαφρύ το χώμα της Μακεδονίας μας που τους σκεπάζει και η μνήμη τους αιώνια.

Σημειώσεις-Συμπληρώσεις-Διορθώσεις, σύνταξης.

Από σήμερα, φίλες και φίλοι αναγνώστες, καθιερώνουμε και την προβολή, διάφορων. διαφημίσεων της παλιάς εποχής, όταν και εφόσον ο χώρος της σελίδας μας το επιτρέπει. Τα δημοσιεύματα του είδους αυτού προέρχονται από το λεύκωμα του εκ Θεσσαλονίκης Δημοσιογράφου, Γιώργου Τσιγκόια, από την εικοσαετία 1910-1930. που μας τα εμπιστεύτηκε η καλή μας φίλη, Νικολαϊδου Νίτσα. από το αρχείο του αείμνηστου Πατέρα της, Ανανία, την οποία και ευχαριστούμε θερμά για μια ακόμα φορά.

ΔΗΜΟΣΙΕΎΤΗΚΕ στον ΕΟΡΔΑΪΚΟ  ΠΑΛΜΌ, στο φύλλο 1225 / 30-06-201, σελίδα 27, ημέρα Τετάρτη.

Νο 26 / 2010